-
41.《和侃法师》 南北朝·庾信
秦关望楚路,灞岸想江潭。
几人应落泪,看君马向南。
-
42.《胜胜慢(家妓荣奴既出有感)》 宋·晁补之
朱门深掩,摆荡春风,无情镇欲轻飞。
断肠如雪,撩乱去点人衣。
朝来半和细雨,向谁家、东馆西池。
算未肯、似桃含红蕊,留待郎归。 -
43.《瑞鹧鸪》 宋·张孝祥
香佩分紫绣囊。
野塘波急折鸳鸯。
春风灞岸空回首,落日西陵更断肠。
雪下哦诗怜谢女,花间为令胜潘郎。
从今千里同明月,再约园时拜夜香。 -
44.《沁园春(为洁堂寿)》 宋·马迁鸾
杨柳依依,我生之辰,与公共之。
叹袅娜章台,歌翻轻吹,飘零灞岸,影弄斜晖。
花萼楼深,灵和殿古,人自凄凉柳自垂。
相逢处,记吾侬堕地,嘉定明时。 -
45.《欢喜口号》 宋·黄彦平
从来汉将说张韩,泗水流澌浴铁寒。
待沂隋河趋洛口,却登灞岸复长安。 -
46.《和张主簿喜雪》 宋·吕声之
夜续书窗未觉贫,朝看万瓦没鱼鳞。
飘来灞岸春风絮,演下瀛洲玉斛尘。
笑我冗怀多俗事,羡君清思犹凝神。
遥怜夜月山险道,还有扁舟乘兴人。 -
47.《秋娘诗并序》 唐·杜牧
杜秋,金陵女也。
年十五为李锜妾。
后锜叛灭,籍之入宫,有宠于景陵。 -
48.《长安道中怅然作三首》 宋·宋祁
兴亡作今古,事往始堪悲。
宫破黄山在,城空北斗移。
走冈寒兔急,啼戍暮鸦饥。
灞岸重回首,惟馀王粲诗。 -
49.《舟中望京邑》 宋·欧阳修
东北归川决决流,泛艎青渚暂夷犹。
遥登灞岸空回首,不见长安但举头。
挥手嵇琴空堕睫,开樽鲁酒不忘忧。
青门柳色春应遍,犹自留连杜若洲。 -
50.《还诸君唱和雪诗次韵二首》 宋·晁说之
萧散人间阮始平,轻盈云外董双成。
飞英试比休争丽,连璧驩言与共明。
黄竹异时徒思苦,幽兰同调得心倾。
何须灞岸蹇驴夜,更学幽人老婢声。 -
51.《次韵和德麟过希道作》 宋·晁说之
笠泽人闲书已丛,分甘寂寞与谁同。
故人相遇白头日,往事独悲黄叶风。
去国贵游惊灞岸,浮家公子乐湘中。
此情缱绻思朝夕,百仞寒岩饮水虹。 -
52.《十二弟寄诗一编来用其山字韵作》 宋·晁说之
季诗来灞岸,秀色蔼雕山。
独笑寒暄外,相逢翰墨间。
花飞能拥路,月入不开关。
巧解供新句,吾才愧晋悭。 -
53.《就蒲州使君乞酒诗》 南北朝·庾信
萧瑟风声惨。
苍茫雪貌愁。
鸟寒栖不定。
池凝聚未流。
蒲城桑叶落。
灞岸菊花秋。
愿持河朔饮。
分劝东陵侯。 -
54.《长安春望感怀》 宋·寇准
灞岸春波远,秦川暮雨微。
凭高正愁绝,烟树更斜晖。 -
55.《喜陆少监入京》 宋·姜特立
昔人思李杜,长恨不相随。
遥寄有刘白,同吟惟陆皮。
物睽终必合,句妙却难追。
试问长安陌,何如灞岸时。 -
56.《柳花》 宋·董嗣杲
翠丝窣地裹晴绵,三月春空灞岸烟。
四下叶蕃如吐雪,一随风起欲漫天。
池心直作浮萍化,墄齿多将缺藓填。
恨落夕阳亭榭晚,趁蜂趁蝶扑秋千。 -
57.《京师故僚以余退居近畿数赐存问因叙怀自感》 宋·宋庠
多年京洛寓灵台,贪见三山缥帙开。
野鹤据轩真冒禄,跛{特寺换羊}生奥苦为灾。
茂陵养疾愔愔骨,庄室刳心寂寂灰。
南鄙孤城非灞岸,欲乘春气望瑶魁。 -
58.《乱后灞上》 唐·郑谷
柳丝牵水杏房红,烟岸人稀草色中。
日暮一行高鸟处,依稀合是望春宫。 -
59.《雪景四画·灞桥骑驴》 宋·姚勉
飘飘风中雪,沥沥桥下水。
雪寒换清骨,水浅漱尘耳。
诗情散天壤,妙处乃在此。
得句欲似谁,岸梅是知己。 -
60.《和洗掾登城南坂望京邑》 唐·袁朗
二华连陌塞,九陇统金方。
奥区称富贵,重险擅雄强。
龙飞灞水上,凤集岐山阳。
神皋多瑞迹,列代有兴王。