-
121.《西征赋》 魏晋·潘安
岁次玄枵,月旅蕤宾,丙丁统日,乙未御辰。
潘子凭轼西征,自京徂秦。
乃喟然叹曰:古往今来,邈矣悠哉!寥廓惚恍,化一气而甄三才。
此三才者,天地人道。 -
122.《三都赋》 魏晋·左思
总序
盖诗有六义焉,其二曰赋。
杨雄曰:“诗人之赋丽以则。
”班固曰:“赋者,古诗之流也。 -
123.《雪赋》 南北朝·谢惠连
岁将暮,时既昏。
寒风积,愁云繁。
梁王不悦,游于兔园。
乃置旨酒,命宾友。 -
124.《芜城赋》 南北朝·鲍照
沵迆平原,南驰苍梧涨海,北走紫塞雁门。
柂以漕渠,轴以昆岗。
重关复江之隩,四会五达之庄。
当昔全盛之时,车挂轊,人驾肩。 -
125.《仙掌铭》 唐·独孤及
阴阳开阖,元气变化,泄为百川,凝为崇山,山川之作,与天地并,疑有真宰而未知尸其功者。
有若巨灵赑屃,攘臂其间,左排首阳,右拓太华,绝地轴使中裂,坼山脊为两道,然后导河而东,俾无有害,留此巨迹于峰之巅。
后代揭厉于玄踪者,聆其风而骇之,或谓诙诡不经,存而不议。
及以为学者拘其一域,则惑于余方。 -
126.《阿房宫赋》 唐·杜牧
六王毕,四海一,蜀山兀,阿房出。
覆压三百余里,隔离天日。
骊山北构而西折,直走咸阳。
二川溶溶,流入宫墙。 -
127.《念奴娇·赤壁怀古》 宋·苏轼
大江东去,浪淘尽,千古风流人物。
故垒西边,人道是,三国周郎赤壁。
乱石穿空,惊涛拍岸,卷起千堆雪。
江山如画,一时多少豪杰。 -
128.《望明河(赠路侍郎使高丽)》 宋·刘一止
华旌耀日,报天上使星,初辞金阙。
许国精忠,试此日傅岩,济川舟楫。
向来鸡林外,况传咏、篇章雄绝。
问人地、真是唐朝第一,未论勋业。 -
129.《水龙吟(爱李延年歌、淳于髡语合为词,庶几高唐、神女、洛神赋之意云)》 宋·辛弃疾
昔时曾有佳人,翩然绝世而独立。
未论一顾倾城,再顾又倾人国。
宁不知其,倾城倾国,佳人难得。
看行云行雨,朝朝暮暮,阳台下、襄王侧。 -
130.《念奴娇》 宋·辛弃疾
洞庭春晚,旧传恐是,人间忧物。
收拾瑶池倾国艳,来向朱栏一壁。
透户龙香,隔帘莺语,料得肌如雪。
月妖真态,是谁教避人杰。 -
131.《汉宫春·会稽蓬莱阁怀古》 宋·辛弃疾
秦望山头,看乱云急雨,倒立江湖。
不知云者为雨,雨者云乎。
长空万里,被西风、变灭须臾。
回首听,月明天籁,人间万窍号呼。 -
132.《江城子(戏同官)》 宋·辛弃疾
留仙初试砑罗裙。
小腰身。
可怜人。
江国幽香,曾向雪中闻。 -
133.《沁园春(和辛帅)》 宋·赵善括
虎啸风生,龙跃云飞,时不再来。
试凭高望远,长淮清浅,伤今怀古,故国氛埃。
壮志求伸,匈奴未灭,早以家为何谓哉。
多应是,待著鞭事了,税驾方回。 -
134.《沁园春(送辛幼安弟赴桂林官)》 宋·刘过
天下稼轩,文章有弟,看来未迟。
正三齐盗起,两河民散,势倾似土,国泛如杯。
猛士云飞,狂胡灰灭,机会之来人共知。
何为者,望桂林西去,一骑星驰。 -
135.《念奴娇·炎精中否》 宋·黄中辅
炎精中否,叹人材委靡,都无英物。
胡马长驱三犯阙,谁作长城坚壁。
万国奔腾,两宫幽陷,此恨何时雪。
草庐三愿,岂无高卧贤杰。 -
136.《渔家傲》 宋·可旻
日落。
四相相催生病老。
死魔不定朝难保。
争似寅昏持佛号。
西方好。
树林水鸟称三宝。
磨灭等间髭鬓皓。
乐邦行计唯宜早。
万亿国邦非远道。
休烦恼。
一弹指顷能行到。 -
137.《望海潮(浮远堂)》 宋·史隽之
危岑孤秀,飞轩爽豁,空江泱漭黄流。
吴札故邱,春申旧国,西风吹换清秋。
沧海浪初收。
共登高临眺,尊俎绸缪。 -
138.《绕佛阁》 宋·张艾
渚云弄湿,烟缕际晚,江国遥碧。
鸿过无迹。
怕闻野寺孤钟动凄恻。
小桥路窄。 -
139.《霓裳中序第一》 宋·詹玉
金刻宣和玉宝四字,有感因赋
一规古蟾魄。
瞥过宣和几春色。
知那个、柳松花怯。 -
140.《念奴娇(钓鳌台用东坡赤璧韵·台在亭头海滨)》 宋·陈纪
凭高眺远,见凄凉海国,高秋云物。
岛屿沈洋萍几点,漠漠天垂四壁。
粟粒太虚,蜉蝣天地,怀抱皆冰雪。
清风明月,坐中看我三杰。