-
81.《叹逝赋》 魏晋·陆机
昔每闻长老追计平生同时亲故,或凋落已尽,或仅有存者。
余年方四十,而懿亲戚属,亡多存寡;昵交密友,亦不半在。
或所曾共游一途,同宴一室,十年之外,索然已尽,以是哀思,哀可知矣,乃作赋曰: 伊天地之运流,纷升降而相袭。
日望空以骏驱,节循虚而警立。 -
82.《三都赋》 魏晋·左思
总序
盖诗有六义焉,其二曰赋。
杨雄曰:“诗人之赋丽以则。
”班固曰:“赋者,古诗之流也。 -
83.《潇湘雨(满庭芳)》 宋·贺铸
一阕离歌,满尊红泪,解携十里长亭。
木兰归棹,犹倚采苹汀。
鸦噪黄陵庙掩,因想像、鼓瑟湘灵。
渔村远,烟昏雨淡,灯火两三星。 -
84.《沁园春》 宋·毛滂
秀禀元精,灵钟崧岳,命世大贤。
自飞英任路,承流百里,郎官星彩,辉映经躔。
劲柏凌霜,香梅娇雪,珪月弯弯新上弦。
垂弧节庆,麒麟古梦,此夜初圆。 -
85.《水调歌头(丁丑春与钟离少翁、张元鉴登垂虹)》 宋·张元干
拄策松江上,举酒酹三高。
此生飘荡,往来身世两徒劳。
长羡五湖烟艇,好是秋风鲈鲙,笠泽久蓬蒿。
想像英灵在,千古傲云涛。 -
86.《九章》 先秦·屈原
惜诵
惜诵以致愍兮,发愤以抒情。
所作忠而言之兮,指苍天以为正。
令五帝使折中兮,戒六神与向服。 -
87.《东京赋》 两汉·张衡
安处先生于是似不能言,怃然有间,乃莞尔而笑曰:“若客所谓,末学肤受,贵耳而贱目者也!苟有胸而无心,不能节之以礼,宜其陋今而荣古矣!由余以西戎孤臣,而悝缪公于宫室,如之何其以温故知新,研覈是非,近于此惑?”“周姬之末,不能厥政,政用多僻。
始于宫邻,卒于金虎。
嬴氏搏翼,择肉西邑。
是时也,七雄并争,竞相高以奢丽。 -
88.《题缑山王子晋庙》 唐·郑畋
有昔灵王子,吹笙溯泬。
六宫攀不住,三岛去相招。
亡国原陵古,宾天岁月遥。
无蹊窥海曲,有庙访山椒。 -
89.《嵩山十志十首·枕烟庭》 唐·卢鸿一
临泱漭兮背青荧,吐云烟兮合窅冥。
怳欻翕兮沓幽霭,意缥缈兮群仙会。
窅冥仙会兮枕烟庭,竦魂形兮凝视听。
闻夫至诚必感兮巅,契颢气,养丹田,终仿像兮觏灵仙。 -
90.《金山行》 宋·郭祥正
金山杳在沧溟中,雪崖冰柱浮仙宫。
乾坤扶持自今古,日月仿佛悬西东。
我泛灵槎出尘世,搜索异境窥神功。
一朝登临重叹息,四时想像何其雄。 -
91.《登庞公读书堂》 宋·陈居仁
相君事业慕皋夔,被遇王家泰定时。
曾向云窗研汉简,故应画栋产灵芝。
文镵金石流芳在,像托丹青亘世垂。
盛烈丰功难具述,烂然国史著猷为。 -
92.《方仙翁祠》 宋·方有开
真仙祠馆锁层岚,下瞰平畴十里宽。
谱牒尚标唐篆额,风仪仍是汉衣冠。
紫芝白兔灵如昨,石碣丹湖事不刊。
千古云孙牛马走,敬瞻遗像仰高寒。 -
93.《泊平望吊玄真子》 宋·孙锐
仙非胜地仙不升,地非仙迹地不灵。
古今绝胜天下景,多为羽客梯云軿。
松江之南平望驿,千古清名垂载籍。
遗基废井虽不存,依旧湖光接天碧。 -
94.《题马洲书院》 元·王逢
蝌蚪秦皆废,灵光鲁独存。
豆笾漂海国,丹雘暗淮村。
苔藓花侵础,蒲芦叶拥门。
青春深雾潦,白日老乾坤。 -
95.《尧庙》 元·孙景文
帝庙乘山势,巍巍古柏中。
治虽为日远,仁尚与天同。
堂陛严遗像,川原隐旧风。
时时有灵异,此语出田翁。 -
96.《酸枣令刘熊碑诗》 两汉·蔡邕
有父子然后有君臣。
理财正辞。
束帛戋戋。
□梦刻像。 -
97.《木皮散人鼓词》 清·贾凫西
释闷怀,破岑寂,只照着热闹处说来。
十字街坊,几下捶皮千古快;
八仙桌上,一声醒木万人惊。
凿破混沌作两间, -
98.《土偶祸》 明·沈周
锽锽鸣锣,彭彭伐鼓。
复有旂盖,亦有戟斧。
精力骏奔,无有老竖。
整整肃肃,什什伍伍。 -
99.《紫阳观和家兄作》 宋·陈阜
相将到灵观,正值雨初晴。
花近香逾妙,峰遥色更清。
鹤盘云外影,磬和涧中声。
再拜真人像,还丹愿指明。 -
100.《答清江钱大尹问合皂山中景》 宋·陈孟阳
形如合皂对清江,吴汉神仙古道场。
玉像灵多民受赐,天书岁久墨犹香。
绛霞密锁灵仙馆,碧雾轻笼正一堂。
苍藓斓斑双鲤石,寒泉澄湛九龙塘。