-
21.《送灵师》 唐·韩愈
佛法入中国,尔来六百年。
齐民逃赋役,高士著幽禅。
官吏不之制,纷纷听其然。
耕桑日失隶,朝署时遗贤。 -
22.《山居示灵澈上人》 唐·皎然
晴明路出山初暖,行踏春芜看茗归。
乍削柳枝聊代札,时窥云影学裁衣。
身闲始觉隳名是,心了方知苦行非。
外物寂中谁似我,松声草色共无机。 -
23.《宿法华寺简灵澈上人》 唐·皎然
至道无机但杳冥,孤灯寒竹自青荧。
不知何处小乘客,一夜风来闻诵经。 -
24.《满江红(寿韩思机)》 宋·郭应祥
七帙华年,这强健、人谁得似。
还又见、设弧令旦,秋风生桂。
教子已成森砌玉,弄孙仍得追风骥。
更后堂、深处著婵娟,笙歌沸。 -
25.《灵芝篇》 魏晋·曹植
灵芝生王地。
朱草被洛滨。
荣华相晃耀。
光采晔若神。 -
26.《无俗念 丘处机》 当代·金庸
春游浩荡,是年年寒食,梨花时节。
白锦无纹香烂漫,玉树琼苞堆雪。
静夜沉沉,浮光霭霭,领浸溶溶月。
人间天上,烂银霞照通彻。 -
27.《古风 丘处机》 当代·金庸
天苍苍兮临下土,胡为不救万灵苦。
万灵日夜相凌迟,饮气吞声死无语。
仰天大叫天不应,一物细琐枉劳形。
安得大千复混沌,免教造物生精灵。 -
28.《苏武慢·创建灵坛》 元·冯尊师
创建灵坛,初修丹灶,保养太和真命。
风上虎啸,火起龙腾,燮理要依时令。
金木交并,斗觉天关,旋绕涤除心径。
睹玄珠一粒、流霞闪烁,送归金鼎。 -
29.《送灵岩道光大师》 宋·蔡冠卿
僧读儒书举世稀,惟师精学出尘机。
上都香火安禅久,东国林泉徇众归。
道在莫从形相索,身间都觉利名非。
灵岩到日秋应晚,还写新诗遍翠微。 -
30.《灵岩》 宋·何子举
灵岩之境最超卓,高隐翠微浸碧落。
迢迢一迳倒青松,壁阙危门敞虚阁。
敞虚阁,见寥廓,万叠青山连海角。 -
31.《题灵山绢机石》 宋·梅应发
山涧山湍流,媪神閟崛奇。
不作江湖迥,縠水清而漪。
异哉灵山灵,幻此天然机。
杼轴驰红女,朝朝忙茧丝。 -
32.《与王忘机饮观音阁时忘机将访友楚中》 明·尹伸
三日不对客,五日不登山。
摊书纵过千余卷,眉颖心灵了不关。
莫嫌欹峭一痕石,百顷澄光娇软碧。
雨天胧胧七点峰,烟霄翠滴寒楼脊。 -
33.《游灵谷寺》 明·玉芝和尚
石磴迢遥入翠微,倚空台阁映斜晖。
长廊春寂花初落,万木云深鸟自归。
灵谷慈风生梵境,寝园佳气护朱扉。
未应志老无长舌,古塔铃音彻上机。 -
34.《泉州紫极宫寿星殿古桧诸葛机宜同赋》 宋·戴复古
浪说陈朝八桧碑,何如此桧古而奇。
灵根据地高千尺,黛色浮空阅四时。
入欲栋梁劳想像,树存陵谷有迁移。
寿星赐汝长生诀,化作苍龙守殿墀。 -
35.《闻灵皎师自信州归越以诗招之》 宋·林逋
天师苍翠横金锡,地藏清凉掩竹扉。
千里白云随野步,一湖明月上秋衣。
诗寻静语应无极,琴弄寒声转入微。
我亦孤山有泉石,肯来松下共忘机。 -
36.《谢圆机除祟赋》 宋·晁说之
祟鬼当年曾蹔解,赋成今日永嘉祥。
无烦铸鼎图群象,可笑时傩逐毕方。
荡涤辞源能澎濞,诛锄笔阵更光鋩。
此身强健余何事,枉是灵均叹国殇。 -
37.《予既和圆机绅字长句复作寄孙显夫是初考之最》 宋·晁说之
鱼龙起伏初无度,下品曾为第一人。
鸿藻自甘戎幕掾,青云谁委玉阶绅。
命微夫子徒哀剧,天远灵均枉问因。
触事思君成苦调,遥怜烂醉剩阳春。 -
38.《约圆机来吃社饭以雨不果》 宋·晁说之
积雨晦沧溟,归期燕不灵。
何能陪社饭,应为厌侯鲭。 -
39.《谢圆机灵山芍药》 宋·晁说之
灵山芍药谁销得,我是灵山授记人。
贪蝶惏蜂莫来到,更须作供老夫身。 -
40.《杂咏一百首·灵照》 宋·刘克庄
首如飞蓬乱,家卖漉篱供。
老汉惊吾女,禅机捷乃翁。