-
161.《所思》 唐·罗隐
梁王兔苑荆榛里,炀帝鸡台梦想中。
只觉惘然悲谢傅,未知何以报文翁。
生灵不幸台星拆,造化无情世界空。
划尽寒灰始堪叹,满庭霜叶一窗风。 -
162.《东归途中作》 唐·罗隐
松橘苍黄覆钓矶,早年生计近年违。
老知风月终堪恨,贫觉家山不易归。
别岸客帆和雁落,晚程霜叶向人飞。
买臣严助精灵在,应笑无成一布衣。 -
163.《汉代》 唐·唐彦谦
汉代金为屋,吴宫绮作寮。
艳词传静婉,新曲定妖娆。
箭响犹残梦,签声报早朝。
鲜明临晓日,回转度春宵。 -
164.《读前集二首》 唐·郑谷
殷璠裁鉴英灵集,颇觉同才得旨深。
何事后来高仲武,品题间气未公心。
风骚如线不胜悲,国步多艰即此时。
爱日满阶看古集,只应陶集是吾师。 -
165.《巫山庙》 唐·崔涂
双黛俨如嚬,应伤故国春。
江山非旧主,云雨是前身。
梦觉传词客,灵犹福楚人。
不知千载后,何处又为神。 -
166.《方响歌》 唐·李沇
敲金扣石声相凌,遥空冷静天正澄。
宝瓶下井辘轳急,小娃弄索伤清冰。
穿丝透管音未歇,回风绕指惊泉咽。 -
167.《饶州馀干县琵琶洲有故韩宾客宣城裴尚书修行…因以和吟》 唐·韦庄
琵琶洲近斗牛星,鸾凤曾于此放情。
已觉地灵因昴降,更闻川媚有珠生。
一滩红树留佳气,万古清弦续政声。
戟户尽移天上去,里人空说旧簪缨。 -
168.《送芮尊师》 唐·王贞白
石上菖蒲节节灵,先生服食得长生。
早知避世忧身老,近日登山觉步轻。
黄鹤待传蓬岛信,丹书应换蕊宫名。
他年控鲤升天去,庐岳逋民愿从行。 -
169.《宿山寺》 唐·张蠙
中峰半夜起,忽觉有青冥。
此界自生雨,上方犹有星。
楼高钟尚远,殿古像多灵。
好是潺湲水,房房伴诵经。 -
170.《九华贺雨吟》 唐·殷文圭
陶公焦思念生灵,变旱为丰合杳冥。
雷劈老松疑虎怒,雨冲阴洞觉龙腥。
万畦香稻蓬葱绿,九朵奇峰扑亚青。
吟贺西成饶旅兴,散丝飞洒满长亭。 -
171.《江行无题一百首》 唐·钱珝
倾酒向涟漪,乘流欲去时。
寸心同尺璧,投此报冯夷。
江曲全萦楚,云飞半自秦。
岘山回首望,如别故乡人。 -
172.《西川座上听金五云唱歌》 唐·陈陶
蜀王殿上华筵开,五云歌从天上来。
满堂罗绮悄无语,喉音止驻云裴回。
管弦金石还依转,不随歌出灵和殿。 -
173.《赠东林白大师》 唐·李中
虎溪久驻灵踪,禅外诗魔尚浓。
卷宿吟销永日,移床坐对千峰。
苍苔冷锁幽径,微风闲坐古松。
自说年来老病,出门渐觉疏慵。 -
174.《贻庐山清溪观王尊师》 唐·李中
霞帔星冠复杖藜,积年修炼住灵溪。
松轩睡觉冷云起,石磴坐来春日西。
采药每寻岩径远,弹琴常到月轮低。
鼎中龙虎功成后,海上三山去不迷。 -
175.《柳枝词十首(座中应制)》 唐·徐铉
金马辞臣赋小诗,梨园弟子唱新词。
君恩还似东风意,先入灵和蜀柳枝。
百草千花共待春,绿杨颜色最惊人。
天边雨露年年在,上苑芳华岁岁新。 -
176.《晦日同志昆明池泛舟》 唐·无名氏
灵沼疑河汉,萧条见斗牛。
烟生知岸近,水净觉天秋。
落月低前树,清辉满去舟。
兴因孤屿起,心为白蘋留。
晓吹兼渔笛,闲云伴客愁。
龙津如可上,长啸且乘流。 -
177.《诗三百三首》 唐·寒山
凡读我诗者,心中须护净。
悭贪继日廉,谄曲登时正。
驱遣除恶业,归依受真性。
今日得佛身,急急如律令。 -
178.《诗》 唐·拾得
诸佛留藏经,只为人难化。
不唯贤与愚,个个心构架。
造业大如山,岂解怀忧怕。
那肯细寻思,日夜怀奸诈。 -
179.《湛处士枸杞架歌》 唐·皎然
天生灵草生灵地,误生人间人不贵。
独君井上有一根,始觉人间众芳异。
拖线垂丝宜曙看,裴回满架何珊珊。 -
180.《对雪寄新定冯使君二首》 唐·贯休
仙掌空思归未能,焚香冥目对残灯。
岂知瑞雪千山合,空觉春寒半夜增。
翳月素云埋粉堞,堆巢孤鹤下金绳。