-
241.《骊山老妓行(补唐天宝遗事,戏效白乐天作)》 明·孙蕡
秋风杨柳凋金缕,冷露芙蓉落芳渚。
寒香晚色何所如,骊山唐姬教坊女。
蛾眉淡扫山远碧,蝉鬓半抛云乱吐。
时妆无复新妖娆,曩态犹存旧娇妩。 -
242.《始家湖上寄城中诸友》 明·王懋明
负郭无绪业,因家濠湖濆。
扁舟归草堂,东溪生夏云。
居然满幽致,得与木石群。
兹地风俗厚,所事不尚文。 -
243.《国宾黄先生之官义乌主簿赋诗奉赠》 明·王祎
黄君古君子,制行粹且夷。
恂恂美仪矩,蔼蔼赡文辞。
峨冠映长鬛,大布以为衣。
去岁应辟举,来自盱江湄。 -
244.《七月八日同季高渡北东归述怀分得龛字》 明·王祎
蚤年志湖海,嘉遁非所甘。
驱车燕赵北,弭节吴越南。
季子夸远适,虞卿劳负儋。
谓将风翮翔,讵能辙鳞淹。 -
245.《五月余还至渭南适克正博士为丞于兹赋诗道旧》 明·王祎
曩余客南京,结交尽名友。
文采竞联翩,气义互缠纠。
子也时所需,翻然起江右。
譬如丰城藏,紫气映牛斗。 -
246.《露筋娘子诗(并序)》 明·王彝
淮城小如盖,僻在湖草边。
萧条城下路,昔有两婵娟。
秋姿艳明月,相携良可怜。
小姑泣向嫂,薄暮惨墟烟。 -
247.《府江杂诗六首》 明·谢少南
冬炎卉木未萧条,暂倚蓬窗旅况销。
树架绿垂君子蔓,崖林红破美人蕉。 -
248.《读谢叠山传》 明·杨巍
宋鼎沉炎海,叠山起信州。
潜龙终见奋,惊鹤自难收。
故作君平卜,真怀豫让忧。
遗忠今尚在,常共大江流。 -
249.《答任柏溪韵》 明·杨巍
身世无端梦亦惊,疏慵到处是愁城。
几年不见渔樵业,垂老仍闻鼓角声。
旅食新从多病减,炎天谁能远方行。
劳君佳句频相慰,廊庙江湖别有情。 -
250.《松江道中纪事》 明·杨循吉
余生信多厄,浩叹命可嫌。
二年不出门,日白夜有蟾。
云何此举棹,风雨随相淹。
嗟人孰无友,钱子吾所欣。 -
251.《别李莘韬余献甫》 明·尹伸
南行碌碌颇违心,博势无休便陆沈。
名义有权堪自解,炎荒缘分不从今。
游情赖得同瓢笠,闺思凭他怨藁砧。
君辈果期归计早,数行白简望知音。 -
252.《征南二首》 明·岳岱
安南易姓旧相仍,封锡还应到海滨。
万里版图曾郡邑,殊方小丑亦君臣。
炎风毒雾烦诸将,翠羽明珠入紫宸。
想见乞降矜面缚,天威此日转阳春。 -
253.《立秋》 明·周玉如
白帝严金驾,乘风下紫微。
德惟宣湛露,令即屏炎辉。
乍惊青梧落,将催赤雁飞。
何须赋团扇,恩顾似君稀。 -
254.《寄周安孺茶》 宋·苏轼
大哉天宇内,植物知几族。
灵品独标奇,迥超凡草木。
名従姬旦始,渐播桐君录。
赋咏谁最先,厥传惟杜育。 -
255.《次韵答贾耘老》 宋·苏轼
五年一梦南司州,饥寒疾病为子忧。
东来六月井无水,仰看古堰横奔牛。
平生管鲍我知子,今日陈蔡谁従丘。
夜航争渡泥水涩,牵挽直欲来瓜洲。 -
256.《次韵章传道喜雨(祷常山而得·)》 宋·苏轼
去年夏旱秋不雨,海畔居民饮咸苦。
今年春暖欲生蝝,地上戢戢多于土。
预忧一旦开两翅,口吻如风那肯吐。
前时渡江入吴越,布阵横空如项羽。 -
257.《洛中送冀处士东游》 唐·杜牧
处士有儒术,走可挟车辀。
坛宇宽帖帖,符彩高酋酋。
不爱事耕稼,不乐干王侯。
四十余年中,超超为浪游。 -
258.《和平甫舟中望九华山二首》 宋·王安石
楚越千万山,雄奇此山兼。
盘根虽巨壮,其末乃修纤。
去县尚百里,侧身勇前瞻。
萧条烟岚上,缥缈浮青尖。 -
259.《寄沈鄱阳》 宋·王安石
离家当日尚炎风,叱驭归时九月穷。
朝渡藤溪霜落後,夜过麾岭月明中。
山川道路良多阻,风俗谣言苦未通。
唯有鄱君人共爱,流传名誉满江东。 -
260.《送谢师宰赴任楚州》 宋·王安石
珠玉不自贵,故为人所怜。
贤愚亦如此,好恶有自然。
闻子欲东南,使我抱幽悁。
炎风沙土中,甘与子留连。