-
141.《寄集节二首》 宋·张耒
北风号空庭,山雪鸣急霰。
是时我与子,倾盖初相见。
相逢两恨晚,语罢喜复叹。
明灯照红炉,杯酌方烂漫。 -
142.《到陈午憩小舍有任王二君子惠牡丹二盘皆绝品》 宋·张耒
初来淮阳春已晚,下里数楹聊寝饭。
此邦花时人若狂,我初税驾游独懒。
任王二君真解事,来致两盘红紫烂。
天姝国艳照蔀屋,持供佛像安敢慢。 -
143.《寄晁元中十首》 宋·黄庭坚
楚宫细腰死,长安眉半额。
比来翰墨场,烂漫多此色。
文章本心术,万古无辙迹。
吾尝期斯人,隐若一敌国。 -
144.《寄怀蓝六在延平》 宋·黄庭坚
贫贱相知若吾友,取端於此能更求。
德性委蛇结绿佩,文章璨烂珊瑚钩。
与君千里共明月,思子一日如三秋。
愿学延平两龙剑,风波际会永同游。 -
145.《次韵答李端叔》 宋·黄庭坚
喜接高谈若饮冰,风骚清兴坐来增。
重寻伐木君何厚,欲赋骊驹我未能。
山影北来浮汇泽,松行东望际锺陵。
相期烂醉西楼月,缓带凭栏濯郁蒸。 -
146.《次韵和台源诸篇九首之仙桥洞》 宋·黄庭坚
横阁晴虹渡石溪,几年钥锁镇瑶扉。
洞中日月真长久,世上功名果是非。
叱石元知牧羊在,烂柯应有看棋归。
若逢白鹤来华表,识取当年丁令威。 -
147.《青云驿》 唐·元稹
岧峣青云岭,下有千仞谿。
裴回不可上,人倦马亦嘶。
愿登青云路,若望丹霞梯。
谓言青云驿,绣户芙蓉闺。 -
148.《送林叔大架阁上京》 元·王冕
林君家世重诗礼,冠盖东南官济济。
三年参幕小蓬莱,烂漫文章照山筮。
自公退食趣有余,好古博雅耽文儒。
牙签玉轴照窗几,名花翠竹罗庭除。 -
149.《早春戏作呈范景仁》 宋·司马光
闰余春意早,卉木先有思。
嘤嘤群鸟翔,东西各求类。
伊予忝谏垣,动息抱忧悸。
衮职旷不补,言责真可畏。 -
150.《寒食游南园独饮》 宋·司马光
寒食良辰无赏心,杂花烂漫柳成阴。
若非独酌酬佳景,一日风光直万金。 -
151.《酬学诗僧惟晤》 宋·欧阳修
诗三百五篇,作者非一人。
羁臣与弃妾,桑濮乃淫奔。
其言苟可取,庞杂不全纯。
子虽为佛徒,未易废其言。 -
152.《答苏子美离京见寄》 宋·欧阳修
众奇子美貌,堂堂千人英。
我独疑其胸,浩浩包沧溟。
沧溟产龙蜃,百怪不可名。
是以子美辞,吐出人辄惊。 -
153.《读蟠桃诗寄子美》 宋·欧阳修
韩孟於文词,两雄力相当。
篇章缀谈笑,雷电击幽荒。
众鸟谁敢和,鸣凤呼其凰。
孟穷苦累累,韩富浩穰穰。 -
154.《盆池》 宋·欧阳修
西江之水何悠哉,经历灨石险且回。
余波拗怒犹涵澹,奔涛击浪常喧豗。
有时夜上滕王阁,月照净练无纤埃。
杨阑左里在其北,无风浪起传古来。 -
155.《四月九日幽谷见绯桃盛开》 宋·欧阳修
经年种花满幽谷,花开不暇把一卮。
人生此事尚难必,况欲功名书鼎彝。
深红浅紫看虽好,颜色不柰东风吹。
绯桃一树独後发,意若待我留芳菲。 -
156.《鹦鹉螺》 宋·欧阳修
大哉沧海何茫茫,天地百宝皆中藏。
牙须甲角争光鋩,腥风怪雨洒幽荒。
珊瑚玲珑巧缀装,珠宫贝阙烂煌煌。
泥居壳屋细莫详,红螺行沙夜生光。 -
157.《人日聚星堂燕集探韵得丰字》 宋·欧阳修
污池以其下,众流之所锺。
尺水无长澜,蛟龙岂其容。
顾予诚鄙薄,群俊枉高踪。
得一不为少,虽多肯辞岂。 -
158.《乐哉襄阳送刘太尉从广赴襄阳》 宋·欧阳修
嗟尔乐哉襄阳人,万屋连甍清汉滨。
语言轻清微带秦,南通交广西峨岷。
罗縠纤丽药物珍,枇杷甘橘荐清◇。
磊落金盘烂璘璘,槎头缩项昔所闻。 -
159.《镇阳残杏》 宋·欧阳修
镇阳二月春苦寒,东风力溺冰雪顽。
北潭跬步病不到,何暇骑马寻郊原。
鵰丘新晴暖已动,砌下流水来潺潺。
但闻檐间鸟语变,不觉桃杏开已阑。 -
160.《剑联句》 宋·欧阳修
圣人作神兵,以定天下厄。
蚩尤发灵机,干将构雄绩。
橐龠天地开,炉冶阴阳辟。
南帝输火精,西皇降金液。