-
61.《临江仙(与同官饮于海棠花下,烧烛照花即席赋)》 宋·魏了翁
自有天然真富贵,本来不为人妍。
谨将醉眼著繁边。
更擎高烛照,惊搅夜深眠。
花不能言还自笑,何须有许多般。
满空明月四垂天。
柳边红沁露,竹外翠微烟。 -
62.《临江仙(与同官饮于海棠花下,烧烛照花即席赋)》 宋·魏了翁
自有天然真富贵,本来不为人妍。
谨将醉眼著繁边。
更擎高烛照,惊搅夜深眠。
花不能言还自笑,何须有许多般。
满空明月四垂天。
柳边红沁露,竹外翠微烟。 -
63.《烛影摇红(十月十四日寿藏春孟侍郎)》 宋·卢祖皋
千载风云,庆符良月先呈瑞。
旧家阴郭帝恩浓,圭衮公侯地。
不道蝉聊鼎贵。
对秋灯、依然风味。 -
64.《玉烛新(海棠)》 宋·方千里
海棠初雨后。
似露粉妆成,肉红团就。
太真帐里,春眠醒、缓蹙楼前宫漏。
潮生酒晕,独自倚、阑干时候。 -
65.《烛影摇红(用林卿韵)》 宋·刘克庄
拙者平生,不曾乞得天孙巧。
那回忝卮蜀车来,岂是齐卿小。
此膝不曾屈了。
更休文、腰难运掉。 -
66.《烛影摇红》 宋·赵以夫
乍冷还暄,小春时候今朝转。
三分历日二分休,镜里清霜满。
云幕低垂不展。
矮窗明、红麟初暖。 -
67.《玉烛新(和方时父,并怀孙季蕃)》 宋·赵以夫
寒宽一雁落。
正万里相思,被渠惊觉。
春风字字吹香雪,唤起西湖盟约。
当时醉处,仿佛记、青楼珠箔。 -
68.《烛影摇红(再次虚斋先生梅词韵)》 宋·张榘
春小寒轻,南枝一夜阳和转。
东君先递玉麟香,冷蕊幽芳满。
应把朱帘暮卷。
更何须、金猊烟暖。 -
69.《霜天晓角(戊午十二月望安晚园赋梅上银烛)》 宋·吴潜
梅花一簇,花上千枝烛。
照出靓妆恣态,看不足、咏不足。
便欲和花宿,却被官身局。
借问江南归未,今夜梦、难拘束。 -
70.《烛影摇红(立春日柬高内翰)》 宋·方岳
辇路融晴,宫云逗晓青旂报。
梅边香沁彩鞭寒,初信花风到。
笑语谁家帘幕,镂冰丝、红纷绿闹。
髻横玉燕,鬓颤琼幡,不能知掉。 -
71.《烛影摇红(立春日柬高内翰)》 宋·方岳
辇路融晴,宫云逗晓青旂报。
梅边香沁彩鞭寒,初信花风到。
笑语谁家帘幕,镂冰丝、红纷绿闹。
髻横玉燕,鬓颤琼幡,不能知掉。 -
72.《玉烛新·花穿帘隙透》 宋·吴文英
花穿帘隙透。
向梦里销春,酒中延昼。
嫩篁细掐,想思字、堕粉轻黏D139袖。
章台别后,展绣络、红蔫香旧。 -
73.《醉桃源(荷塘小隐赋烛影)》 宋·吴文英
金丸一树带霜华。
银台摇艳霞。
烛阴树影两交加。
秋纱机上花。
飞醉笔,驻吟车。
香深小隐家。
明朝新梦付啼鸦。
歌阑月未斜。 -
74.《烛影摇红(黄钟商毛荷塘生日,留京不归,赋以寄意)》 宋·吴文英
西子西湖,赋情合载鸱夷棹。
断桥直去是孤山,应为梅花到。
几度吟昏醉晓。
背东风、偷闲斗草。 -
75.《烛影摇红(麓翁夜宴园堂)》 宋·吴文英
新月侵阶,彩云林外笙箫透。
银台双引绕花行,红坠香沾袖。
不管签声转漏。
更明朝、棋消永昼。 -
76.《烛影摇红(饯冯深居,翼日,其初度)》 宋·吴文英
飞盖西园,晚秋却胜春天气。
霜花开尽锦屏空,红叶新装缀。
时放清杯泛水。
暗凄凉、东风旧事。 -
77.《烛影摇红·元夕雨》 宋·吴文英
碧澹山姿,暮寒愁沁歌眉浅。
障泥南陌润轻酥,灯火深深院。
入夜笙歌渐暖。
彩旗翻、宜男舞遍。 -
78.《烛影摇红(寿嗣荣王)》 宋·吴文英
天桂飞香,御花簇座千秋宴。
笑从王母摘仙桃,琼醴双金盏。
掌上龙珠照眼。
映萝图、星晖海润。 -
79.《烛影摇红·赋德清县圃古红梅》 宋·吴文英
莓锁虹梁,稽山祠下当时见。
横斜无分照溪光,珠网空凝遍。
姑射青春对面。
驾飞虬、罗浮路远。 -
80.《烛影摇红·越上霖雨应祷》 宋·吴文英
秋入灯花,夜深檐影琵琶语。
越娥青镜洗红埃,山斗秦眉妩。
相间金茸翠亩。
认城阴、春耕旧处。