-
1.《江头秋风辞》 宋·晁补之
雒阳客,后车结驷传烛食,人生富贵不易得。
江头秋风旦夕起,胡为翩翩雒阳陌。
雒阳陌,吹尘埃。
江头树,安在哉。
秋风起,菱花开。
鲈鱼肥,归去来。 -
2.《和常州崔使君寒食夜》 唐·沈佺期
闻道清明近,春闱向夕阑。
行游昼不厌,风物夜宜看。
斗柄更初转,梅香暗里残。
无劳秉华烛,晴月在南端。 -
3.《和常州崔使君寒食夜》 唐·孙逖
闻道清明近,春庭向夕阑。
行游昼不厌,风物夜宜看。
斗柄更初转,梅香暗里残。
无劳秉华烛,清月在南端。 -
4.《寒食》 唐·韦应物
晴明寒食好,春园百卉开。
彩绳拂花去,轻球度阁来。
长歌送落日,缓吹逐残杯。
非关无烛罢,良为羁思催。 -
5.《寒食/寒食日即事》 唐·韩翃
春城无处不飞花,寒食东风御柳斜。
日暮汉宫传蜡烛,轻烟散入五侯家。 -
6.《寒食日恩赐火》 唐·窦叔向
恩光及小臣,华烛忽惊春。
电影随中使,星辉拂路人。
幸因榆柳暖,一照草茅贫。 -
7.《琐窗寒·寒食》 宋·周邦彦
暗柳啼鸦,单衣伫立,小帘朱户。
桐花半亩,静锁一庭愁雨。
洒空阶、夜阑未休,故人剪烛西窗语。
似楚江暝宿,风灯零乱,少年羁旅。 -
8.《玉烛新(梨花)》 宋·杨泽民
梨花寒食后。
被丽日和风,一时开就。
濛濛雨歇,香犹嫩、渐觉芳心彰漏。
墙头月下,似旧日莺莺相候。 -
9.《倦寻芳(郭颐堂寒食无家之感,为赋)》 宋·陈纪
满簪霜雪,一帽尘埃,消几寒食。
手捻梨花,还是年时岑寂。
簌簌落红春似梦,萋萋柔绿愁如织。
怪东君、太匆匆,亦是人间行客。 -
10.《潮州寒食陪太守南园宴》 宋·梅尧臣
寒食二月三月交,红桃破纇柳染梢。
阴晴不定野云密,黕黕鼓声湖岸坳。
使君千骑出南圃,歌吹前导後鸣铙。
是时辄预车马末,倾市竞观民业抛。