-
181.《颐和园词》 清·王国维
汉家七叶钟阳九,澒洞风埃昏九有。
南国潢池正弄兵,北沽门户仍飞牡。
仓皇万乘向金微,一去宫车不复归。
提挈嗣皇绥旧服,万几从此出宫闱。 -
182.《芙蓉女儿诔》 清·曹雪芹
维太平不易之元,蓉桂竞芳之月,无可奈何之日,怡红院浊玉,谨以群花之蕊,冰鲛之縠,沁芳之泉,枫露之茗,四者虽微,聊以达诚申信,乃致祭于白帝宫中抚司秋艳芙蓉女儿之前曰:窃思女儿自临浊世,迄今凡十有(通“又)”六载。
其先之乡籍姓氏,湮沦而莫能考者久矣。
而玉得于衾枕栉沐之间,栖息宴游之夕,亲昵狎亵,相与共处者,仅五年八月有奇。
忆女儿曩生之昔,其为质则金玉不足喻其贵,其为性则冰雪不足喻其洁,其为神则星日不足喻其精,其为貌则花月不足喻其色。 -
183.《西都赋》 两汉·班固
汉之西都,在于雍州,实曰长安。
左据函谷、二崤之阻,表以太华、终南之山。
右界褒斜、陇首之险,带以洪河、泾、渭之川。
众流之隈,汧涌其西。 -
184.《沁园春·试望阴山》 清·纳兰性德
试望阴山,黯然销魂,无言排徊。
见青峰几簇,去天才尺;黄沙一片,匝地无埃。
碎叶城荒,拂云堆远,雕外寒烟惨不开。
踟蹰久,忽砯崖转石,万壑惊雷。 -
185.《题文山上巳诗》 明·解缙
崖山云寒海舟覆,六载孤臣老燕狱。
东风杜宇三月三,五陵望断春芜绿。
墨花皇皇五十六,写出江南愁万斛。
当时下笔眼如虎,日落天低鬼神哭。 -
186.《二十世纪太平洋歌》 清·梁启超
亚洲大陆有一士,自名任公其姓梁。
尽瘁国事不得志,断发胡服走扶桑。
扶桑之居读书尚友既一载,耳目神气颇发皇。
少年悬弧四方志,未敢久恋蓬莱乡。 -
187.《夜》 唐·徐寅
日堕虞渊烛影开,沉沉烟雾压浮埃。
剡溪雪满子猷去,汉殿月生玉母来。
檐挂蛛丝应渐织,风吹萤火不成灰。
愁人莫道何时旦,自有钟呜漏滴催。 -
188.《双调 山鬼》 元·阿鲁威
若有人兮含睇山幽,乘赤豹文貍,窈窕周流。
渺渺愁云,冥冥零雨,谁与同游?
采三秀兮吾令蹇修,怅宓妃兮要眇难求。
猿夜啾啾,风木萧萧,公子离忧。 -
189.《雨夕行》 明·何景明
城头雨脚黑不断,阶下冻潦流已满。
出门咫尺无所适,积雾连云接平坂。
城中家人沈与赵,我忽思之费招挽。
赵子闭门卧不出,沈生冲泥来独晚。 -
190.《崔生行》 明·何景明
崔生自反金陵谪,骑马复走长安陌。
时危颇负经济才,海内但识文章客。
自从盗贼近神京,四海不见烟沙清。
黄河流血日惨怛,中原战骨霜纵横。 -
191.《水调歌头·自古清胜地》 宋·易祓
自古清胜地,江带与山篸。
夸娥擘此石鐪,不独岭之南。
初见仙岩第一,再见砻岩第二,今见淡岩三。
邱壑皆有分,品第不须谈。 -
192.《沁园春·一粒金丹》 宋·衣白山人
一粒金丹,大如黍米,定中降胎。
运阴阳根本,东龙西虎,结凝金水,择地深栽。
九载无亏,三田功满,卦气周圆炉鼎开。
偷元化,用自然宗祖,全在灵台。 -
193.《上徐舍人铉》 唐·许坚
几宵烟日锁栖台,欲寄侯门荐祢才。
满面尘埃人不识,谩随流水出山来。 -
194.《游虎丘》 宋·李韶
望中平坦独崔嵬,根跨沧溟浪打回。
不是巨灵潜擘与,祗应蓬岛暗飞来。
经坛烟染千株石,丹井云封万古苔。
翠色高通苏郡内,满城清雅绝尘埃。 -
195.《木兰花慢 西湖送春 词品卷六》 元·梁曾
问花花不语,为谁落,为谁开。
算春色三分,半随流水,半入尘埃。
人生能几欢笑,但相逢、尊酒莫相催。
千古幕天席地,一春翠绕珠围。 -
196.《人月圆·茫茫大块洪炉里》 元·刘因
茫茫大块洪炉里,何物不寒灰。
古今多少,荒烟废垒,老树遗台。
太行如砺,黄河如带,等是尘埃。
不须更叹,花开花落,春去春来。 -
197.《满江红 次李公敏梨花韵》 元·王旭
客里光阴,又逢禁烟寒食节。
花外鸟、唤人沽酒,一声清切。
风雨空惊云锦乱,尘埃不到冰肌洁。
对芳华、一片惜春心,谁边说。 -
198.《水调歌头 和张都运李氏柳塘赏荷韵》 元·王旭
我爱此塘好,碧水映红蕖。
垂杨袅袅烟笼,绿发倩风梳。
医却尘埃俗病,唤起沧浪幽兴,怀抱一时舒。
更把直钩钓,得意不须鱼。 -
199.《水龙吟 出郭》 元·张野
太行千里新晴,青山也喜归来好。
一鞭秋色,半帆云影,去如飞鸟。
桂玉情怀,尘埃面目,鬓华空老。
道本无伎俩,颠鸾倒凤,时自把,平生笑。 -
200.《沁园春 宿瓜洲城》 元·张野
瓜步城*,烟树西津,几回往来。
尽洪涛千丈,鱼龙出没,苍颜十载,鸥鹭惊猜。
驿馆荒凉,征鞍牢落,寄语楼船且莫开。
今宵里,要江声一枕,洗涤羁怀。