-
121.《山居诗二十四首》 唐·贯休
休话喧哗事事难,山翁只合住深山。
数声清磬是非外,一个闲人天地间。
绿圃空阶云冉冉,异禽灵草水潺潺。 -
122.《寄寻萍公》 唐·齐己
闻在湓城多寄住,随时谈笑浑尘埃。
孤峰恐忆便归去,浮世要看还下来。
万顷野烟春雨断,九条寒浪晚窗开。
虎溪桥上龙潭寺,曾此相寻踏雪回。 -
123.《游仙二十四首》 唐·吴筠
启册观往载,摇怀考今情。
终古已寂寂,举世何营营。
悟彼众仙妙,超然含至精。
凝神契冲玄,化服凌太清。 -
124.《七言》 唐·吕岩
金丹一粒定长生,须得真铅炼甲庚。
火取南方赤凤髓,水求北海黑龟精。
鼎追四季中央合,药遣三元八卦行。 -
125.《上徐舍人铉》 唐·许坚2
几宵烟月锁楼台,欲寄侯门荐祢才。
满面尘埃人不识,谩随流水出山来。 -
126.《秋日彭蠡湖中观庐山》 唐·吴筠
泛舟太湖上,回瞰兹山隈。
万顷沧波中,千峰郁崔嵬。
凉烟发炉峤,秋日明帝台。
绝巅凌大漠,悬流泻昭回。 -
127.《巫山一段云》 唐·李晔
缥缈云间质,盈盈波上身。
袖罗斜举动埃尘,明艳不胜春¤
翠鬓晚妆烟重,寂寂阳台一梦。
冰眸莲脸见长新, -
128.《寄题罗浮别业》 唐·高骈
不将真性染埃尘,为有烟霞伴此身。
带日长江好归信,博罗山下碧桃春。 -
129.《奉酬袭美先辈吴中苦雨一百韵》 唐·陆龟蒙
微生参最灵,天与意绪拙。
人皆机巧求,百径无一达。
家为唐臣来,奕世唯稷卨.只垂青白风,凛凛自贻厥。
犹残赐书在,编简苦断绝。 -
130.《三都赋》 魏晋·左思
总序
盖诗有六义焉,其二曰赋。
杨雄曰:“诗人之赋丽以则。
”班固曰:“赋者,古诗之流也。 -
131.《拟行路难十八首》 南北朝·鲍照
奉君金巵之美酒,瑇瑁玉匣之雕琴。
七彩芙蓉之羽帐,九华蒲萄之锦衾。
红颜零落岁将暮,寒光宛转时欲沉。
愿君裁悲且减思,听我扺节行路吟。 -
132.《发后渚》 南北朝·鲍照
江上气早寒,仲秋始霜雪。
从军乏衣粮,方冬与家别。 -
133.《玉蝴蝶(五之二·仙吕调)》 宋·柳永
渐觉芳郊明媚,夜来膏雨,一洒尘埃。
满目浅桃深杏,露染风裁。
银塘静、鱼鳞簟展,烟岫翠、龟甲屏开。
殷晴雷。 -
134.《满庭芳(妓女)》 宋·黄庭坚
初绾云鬟,才胜罗绮,便嫌柳陌花街。
占春才子,容易托行媒。
其奈风情债负,烟花部、不免差排。
刘郎恨,桃花片片,随水染尘埃。 -
135.《西河》 宋·周邦彦
长安道,潇洒西风时起。
尘埃车马晚游行,霸陵烟水。
乱鸦栖鸟夕阳中,参差霜树相倚。
到此际。 -
136.《庆春宫·云接平冈》 宋·周邦彦
云接平冈,山围寒野,路回渐转孤城。
衰柳啼鸦,惊风驱雁,动人一片秋声。
倦途休驾,淡烟里、微茫见星。
尘埃憔悴,生怕黄昏,离思牵萦。 -
137.《清平乐(送贾耘老、盛德常还郡·时饮官酒于东堂,二君许复过此)》 宋·毛滂
杏花时候。
庭下双梅瘦。
天上流霞凝碧袖。
起舞与君为寿。
两桥风月同来。
东堂且没尘埃。
烟艇何时重理,更凭风月相催。 -
138.《满庭芳》 宋·沈蔚
柳与堤回,桥随波转,望中如在蓬莱。
水禽高下,烟雾敛还开。
认是仙翁住处,都不见、一点尘埃。
壶天晚,清寒带雪,光景自徘徊。 -
139.《渔家傲(初创真意亭于南溪,游陟晚归作)》 宋·葛胜仲
岩壑萦回云水窟。
林深路断迷烟客。
茅屋数椽携杖舄。
人寂寂。
侵檐万个琅玕碧。
倦客羁怀清似涤。
更无一点飞埃迹。
溪涨慢流过几席。
寒湜湜。
凫鹥点破琉璃色。 -
140.《减字木兰花》 宋·周紫芝
春闲昼永。
城下江深山倒影。
净扫风埃。
收拾烟光入句来。
短窗闲倚。
身似浮云门似水。
谁伴余年。
结得青山一个缘。