-
141.《黄西有以清江李侯书来袁见招不果就既去西有》 宋·赵文
地僻谷自淳,此世有羲轩。
行携二三子,读书秋树根。
不拟山水窟,忽枉君侯轓。
携持贵人意,仆口不惮烦。 -
142.《季秋晓出题出光寺》 宋·宋庠
旦夕人语喧,汎舟北城曲。
十里望禅刹,飘若尘外躅。
是日秋宇高,清辉澹晨旭。
林风唱残蜩,泽稗下饥鹄。 -
143.《四月十五日晚出溪上留连不能去》 宋·宋庠
偶来寻晚景,便觉涤嚣烦。
岸柳相攙绿,风荷各自翻。
归云何处宿,惊鹜或时喧。
不奈沧波阔,鸠山有故源。 -
144.《上元》 宋·项安世
月华未上鼓声喧,又向山阴过上元。
五岁镜湖才一熟,今年灯市始应烦。
留连昼景通三夜,呼吸阳和达九门。
游客不知千古意,看人看火漫奔奔。 -
145.《寄题微州李君博文阁》 宋·陈文蔚
曾参一唯外,相顾了无言。
颜渊但如愚,永谢枝叶繁。
后人谓二子,独得道之原。
脱落章句卑,统宗而会元。 -
146.《题王敬仲野亭》 宋·戴表元
王家野亭苍翠边,秋山万叠相钩连。
披衣晓霁伴云坐,散发夜凉须月眠。
主人清豪亦好客,常有车盖来翩翩。
门间无烦鹤通谒,酒散有时风扫筵。 -
147.《自信上归游石门访故人毛仪卿镇卿兄弟作长句》 宋·戴表元
山开未开白云梯,人行不行青麦溪。
五年清梦隔蚁穴,千里飞尘深马蹄。
重来交游亦笑乐,但觉几仗烦提携。
门间霜叶无数积,风定水禽时一啼。
药草春喧夜更长,木兰花下听天鸡。 -
148.《哭从兄良遇》 宋·方回
先祖五男子,其下八男孙。
白首涉患难,仅余二老存。
兄昔健如虎,行步疾飞奔。
长眉具寿相,修髯当风掀。 -
149.《卖葛粉》 宋·钱时
市声朝暮过楼栏,喧得人来不耐烦。
寂寞山前闻叫卖,如何不作此心观。 -
150.《昨日出城南行》 宋·释文珦
昨日出城南,战阵如云屯。
兵刃欲相接,杀气方腾掀。
黄尘塞天地,日月为之昏。
壮士仗忠义,不忘丧其元。 -
151.《野步即事》 宋·释文珦
叠巘复平原,行行足力烦,野程难较里,旅食暂依村。
枣熟儿童聚,禾收鸟鹊喧。
徘徊顾风景,不觉念丘园。 -
152.《普庵家宝》 宋·释印肃
普庵家宝,不著寻讨。
迷时不见,在处烦恼。
悟时无相,如日杲杲。
取舍不得,自然恰好。 -
153.《暇日游逍遥台睹南华塑像独置一榻旁无侍卫前》 宋·苏颂
忆昔初读南华篇,但爱闳辨如川源。
沉酣渐得见真理,驰骛造化游胚浑。
潜心四纪不知倦,间日讲解时寻温。
其言无端极放肆,大抵顺物尤连犿。 -
154.《首夏即事与丘与权同韵作》 宋·苏颂
朱曦渐永烦暑添,薰风当昼飘前檐。
庭幽门邃搴帷帘,景物轩豁欣窥觇。
方池绿莹波文恬,两傍森森生苇蒹。
新荷未展排青尖,上下交映开鉴奁。 -
155.《读东坡叠嶂图有感因次其韵》 宋·张九成
虬须英武喧天渊,当时功臣画凌烟。
汉家骁骑才三万,北攻稽落事燕然。
勋名鼎鼎磨星斗,百年衰落归黄泉。
人间万事都如梦,不如挂冠神武寻山川。