-
241.《浣溪沙》 元·元好问
梦里还惊岁月遒。
鲤鱼风退不胜秋。
人生虽异水同流。
酒力有神工驻景,丹房无药可烧秋。
陶陶兀兀老时休。 -
242.《献转运副使太常李博士》 宋·王禹偁
邦计动宸衷,时贤莅浙东。
量宽吞渤澥,气直禀崆峒。
捧诏瑶池下,辞班玉笋中。
馈粮萧相国,制礼叔孙通。 -
243.《西晖亭》 宋·王禹偁
孤亭叠嶂东,宛是古屏风。
每到天将暮,浑疑日再中。
余霞犹散绮,新月已张弓。
一水漪涟媚,千岩木叶红。 -
244.《漫兴二首》 宋·刘克庄
身似着冠狂贺监,面如留发老卢能。
无丹灶地烧铅汞,有海潮音话葛藤。
龙象聋观俱赞叹,犬鸡痴望共飞升。
门前蓦有侵晨客,向道先生寝未兴。 -
245.《铜雀瓦砚歌一首谢林法曹》 宋·刘克庄
凉林贼烧洛阳宫,黄屋迁播侨邺中。
兵驱椒房出複壁,帝不能救忧及躬。
台下役夫皆菜色,台上美人如花红。
九州战血丹野草,不闻鬼哭闻歌钟。 -
246.《东园赠周翊》 宋·王令
尝闻东园游观嘉,晚趁时节亦自到。
东风不知来者多,一日芳蹊踏无草。
山樱著子寒尚迟,江梅殒蘤香可吊。
扶疏枝叶未成荫,偶来正值斜阳照。 -
247.《冯氏道中早行》 宋·文同
畏暑事晨役,高原动征羁。
遥遥历广博,浩浩长风吹。
疏星才出没,河汉西南垂。
林端启明上,飞光发丹曦。 -
248.《唐何循吏庙》 宋·洪咨夔
阿姉云鬒融翠翘,主翁缟发明金貂。
军功告身博一粲,嬖奴铜绶华臀腰。
有民有社桔柏渚,腥风怪电腾炎熛。
望青采木起生庙,奴主分席城狐骄。 -
249.《山居五首》 宋·白玉蟾
竹风瑟瑟野猿号,月下酣眠不脱蓑。
恐至丹炉伤白蚁,懒烧松烛惜飞蛾。 -
250.《云游歌》 宋·白玉蟾
云游难,云游难,万里水烟四海宽。
说着这般滋味苦,教人怎不鼻头酸。 -
251.《万法归一歌》 宋·白玉蟾
金丹大蘂妙无穷,一点丹头内外红。
真汞真铅才入手,片时伏虎活擒龙。
黄公聘入丁公舍,巽位吹嘘九转功。
十月胎圆坎离外,紫云飞出玉炉空。 -
252.《三级泉》 宋·白玉蟾
缘溪深入桃花坞,紫霞隐隐幽禽语。
九层峭壁划春空,三级鸣泉飞暮雨。
落日衔山红影湿,冷云抱石苍崖古。
激回涧底散冰花,喷上松梢雪飘缕。 -
253.《题诸葛绣香园》 宋·白玉蟾
碧桃枝上东风转,一点阳和开柳眼。
何人收拾罗浮香,藏在此园天不管。
每岁东君召勾芒,玉壶淡淡晴烟暖。
佳人有恨嫌花迟,王孙不来空草偃。 -
254.《雪窗联句》 宋·白玉蟾
霜风寒袭人,梅香清透骨。
莫色冥九峰,月华澹双阙。
青猿啸苍虬,红萤粘绿发。
滕六欲飞花,巽二急催雪。 -
255.《次韵紫岩潘庭坚二首》 宋·白玉蟾
人情不似吴笺厚,世路常如蜀道难。
两鬓已将沾雪白,寸心尚自炳枫丹。
君还有意凭谁说,我亦无言把剑看。
相对一窗风打雪,通红榾柮谩烧残。 -
256.《吴延年宰武义》 宋·杨亿
精神满腹富青春,烧尾曾看上禹门。
献赋多年梁苑客,谪仙重世武夷孙。
一同印绶光初命,几驿桑麻接故园。
泽国归程秋欲尽,丹枫黄菊动吟魂。 -
257.《京师故人有以陇西鹦鹉遗予者因畜养之去年出》 宋·杨亿
陇山秋树旧巢倾,远向江东逐旆旌。
去国梦魂应缭烧,入春喉舌渐分明。
一声警露何惭鹤,百转迁乔肯让莺。
终日雕笼心不恋,经年丹嘴色犹轻。
思归悒悒因成疾,顾主依依尚有情。
死葬小园芳草地,夜来经雨绿苔生。 -
258.《升山灵岩寺》 宋·曾巩
修竹长松十里阴,任敦烧药洞门深。
独闚金版惊人语,能到青霞出世心。
鸡犬亦随云外去,蓬瀛何必海中寻。
丹楼碧阁唐朝寺,钟呗香花满旧林。 -
259.《送陆务观得倅镇江还越》 宋·韩元吉
高文不试紫云楼,犹得声名动九州。
金马渐登难避世,蓬莱已近却回舟。
烧城赤口知何事,许国丹心惜未酬。
归卧镜湖聊洗眼,雨余万壑正争流。 -
260.《胡儿莫窥江》 宋·刘子翚
胡儿莫窥江,长江限绝吴楚间。
惊涛骇浪如连山,鲸鲵出没含戈鋋,汝不顾死争相先。
鸣髇不响突骑闲,