-
61.《北山移文》 南北朝·孔稚珪
钟山之英,草堂之灵,驰烟驿路,勒移山庭:夫以耿介拔俗之标,萧洒出尘之想,度白雪以方洁,干青云而直上,吾方知之矣。
若其亭亭物表,皎皎霞外,芥千金而不眄,屣万乘其如脱,闻凤吹于洛浦,值薪歌于延濑,固亦有焉。
岂期终始参差,苍黄翻覆,泪翟子之悲,恸朱公之哭。
乍回迹以心染,或先贞而后黩,何其谬哉!呜呼,尚生不存,仲氏既往,山阿寂寥,千载谁赏!世有周子,隽俗之士,既文既博,亦玄亦史。 -
62.《始得西山宴游记》 唐·柳宗元
自余为僇人,居是州,恒惴栗。
其隟也,则施施而行,漫漫而游。
日与其徒上高山,入深林,穷回溪,幽泉怪石,无远不到。
到则披草而坐,倾壶而醉。 -
63.《秋山》 清·顾炎武
秋山复秋水,秋花红未已。
烈风吹山冈,磷火来城市。
天狗下巫门,白虹属军垒。
可怜壮哉县,一旦生荆杞。 -
64.《关山月》 宋·邓林
关山夜月明,分彩照胡兵。
将军拥节起,长戍受降城。
焚烽望别垒,欲验盈虚鴂。
塞笳将夜鹊,战气今如此。
重关掩莫烟,云阵上祁连。
思妇高楼上,遥心万里县。 -
65.《山居》 明·憨山大师
三冬拥衲坐枯禅,喜见春光最可怜。
瓦鼎野蔬将献供,地垆松火渐无烟。
青山覆雪重开面,白发防寒已及肩。
幸作太平云卧客,焚香朝暮祝尧年。
¤ -
66.《山行行歌十首》 宋·周文璞
虫蛀黄连彻夜焚,秦谣楚诵少人闻。
近前欲问新宫信,鹤带灵芝入暮云。 -
67.《诗九首托南剑刘教寻亦周墓焚之》 宋·赵文
舜卿墓表屹东禅,却恐如今不得全。
崇胜山中一堆土,故应汝骨尚依然。 -
68.《缑山庙》 唐·吴筠
朝吾自嵩山,驱驾遵洛汭。
逶迟轘辕侧,仰望缑山际。
王子谢时人,笙歌此宾帝。
仙材夙所禀,宝位焉足系。 -
69.《奉怀玉山》 元·陆仁
马鞍山色两峰尖,时送飞云落画檐。
金鹊焚兰烟娜娜,银鹅舞队月纤纤。
语调鹦鹉花连屋,影拂鳷?水动帘。
缘想清游共于鹄,定多赋咏照牙签。 -
70.《香山塔院》 宋·范端杲
招提登览处,野客兴偏浓。
路入千层翠,窗涵万垒峰。
溪声来小院,云影落长松。
幸对老僧榻,焚香话苦空。 -
71.《题南康县山寺》 宋·李自中
绝无常住只随缘,石榻焚香向佛前。
风折碧梧能几日,鹤巢白截已多年。
无人去划阶边草,有客来探井底泉。
休笑空门长寂寂,近时地上也流钱。 -
72.《和潘经略广州峡山五首》 宋·释宝昙
月林爱山日,竹杖青鞋俱。
而今碧油合,见山当绪馀。
瘴疠霜雪后,桃李春风徒。
吾方友造物,虐焰空焚如。 -
73.《赵山神祠》 宋·释圆悟
山中虽隐迹,名被世人知。
无策欲干主,有诗还立祠。
水云通别渚,枳槲荫空墀。
多少能吟者,焚香为拂碑。 -
74.《题湖山立石》 宋·王汉
如碑卓水滨,磊落未名闻。
藓駮琼姿出,蜗行篆字分。
器浑犹抱璞,势迥已凌云。
幸免随金锻,宁忧与玉焚。
螭形徒岌岌,鸟迹欠云云。
若使昌黎见,应擒逐鳄文。 -
75.《题疊石山院僧壁》 宋·吴可几
缁客幽栖常苦吟,水边松下静愔愔。
有时一室焚香坐,不以诗情废道心。 -
76.《山居四景(二首)》 明·冰蘗禅师
茶罢焚香独坐时,金莲水滴漏声迟。
夜深欲睡问童子,月上梅花第几枝? -
77.《山居和韵八首》 明·陈勋
蒲团一味与僧分,不是银鱼亦可焚。
但以身心同外物,莫将柴栅缚浮云。
心因有住翻成碍,事若无机即不纷。
此语烦师为转语,是无上语是声闻。
¤ -
78.《赠雪山杲公(二首·以下剃染后作)》 明·等慈润公
垝垣甫及肩,陋室仅容膝。
夜雪启重扉,春云生四壁。
檐傍潇湘竹,窗临洞庭橘。
与之同岁寒,不受冰霜色。 -
79.《山房独坐》 明·华严法师
山房无一事,西日送残曛。
饭取胡麻煮,香将柏子焚。
草坡闻牧笛,松坞响樵斤。
怪底窗昏黑,檐前一片云。 -
80.《山水图为兵部郎中王恕题》 明·柯潜
玉堂清署春风前,焚香看画皆神仙。
画中风物得真意,峰峦隐约披云烟。
大山如龙欲飞去,小山盘盘如虎踞。
奔流一道破山来,散作涛声满江树。