-
61.《上林赋》 两汉·司马相如
亡是公听然而笑曰:“楚则失矣,而齐亦未为得也。
夫使诸侯纳贡者,非为财币,所以述职也。
封疆画界者,非为守御,所以禁淫也。
今齐列为东藩,而外私肃慎,捐国逾限,越海而田,其于义固未可也。 -
62.《声无哀乐论》 两汉·嵇康
有秦客问于东野主人曰:「闻之前论曰:『治世之音安以乐,亡国之音哀以思。
』夫治乱在政,而音声应之;故哀思之情,表于金石;安乐之象,形于管弦也。
又仲尼闻韶,识虞舜之德;季札听弦,知众国之风。
斯已然之事,先贤所不疑也。 -
63.《鲁灵光殿赋》 两汉·王延寿
鲁灵光殿者,盖景帝程姬之子恭王馀之所立也。
初,恭王始都下国,好治宫室,遂因鲁僖基兆而营焉。
遭汉中微,盗贼奔突,自西京未央、建章之殿皆见隳坏,而灵光岿然独存。
意者岂非神明依凭支持,以保汉室者也。 -
64.《西京赋》 两汉·张衡
有冯虚公子者,心侈体忲,雅好博古,学乎旧史氏,是以多识前代之载。
言于安处先生曰:夫人在阳时则舒,在阴时则惨,此牵乎天者也。
处沃土则逸,处瘠土则劳,此系乎地者也。
惨则鲜于欢,劳则褊于惠,能违之者寡矣。 -
65.《诸子喻山水》 先秦·先秦诸子
子曰:“譬如为山,未成一篑,止,吾止也;譬如平地,虽覆一篑,进,吾往也。
《论语·子罕》上不天则下不遍覆,心不地则物不必载。
太山不立好恶,故能成其高;江海不择小助,故能成其富。
故大人寄形于天地而万物备,历心于山海而国家富。 -
66.《题文山上巳诗》 明·解缙
崖山云寒海舟覆,六载孤臣老燕狱。
东风杜宇三月三,五陵望断春芜绿。
墨花皇皇五十六,写出江南愁万斛。
当时下笔眼如虎,日落天低鬼神哭。 -
67.《忆山送人》 宋·苏洵
少年喜奇迹,落拓鞍马间。
纵目视天下,爱此宇宙宽。
山川看不厌,浩然遂忘还。
岷峨最先见,晴光厌西川。 -
68.《姑苏杂咏 太湖》 明·高启
长溪如白虹,分走荆霅派。
具区纳群流,襟带三郡界。
太虚混鸿蒙,元气流沆瀣。
初疑溟渤宽,稍觉云梦隘。 -
69.《高宗皇帝挽词五首》 宋·陈居仁
力拯艰难运,天开圣哲君。
赤符恢世祚,苍籙炳人文。
帝学穷渊奥,宸奎照典坟。
三宗从著号,超轶未前闻。 -
70.《杂兴》 宋·利登
滞并释阳渊,嫩和改阴囿。
草色谁与媒,青青一何骤。
美人振长袖,伫立伤年少。
芳红不少留,况乃飘残照。 -
71.《烈女李三行》 元·胡天游
大海何漫漫,千年不能移。
太山自言高,精卫衔石飞。
朝见精卫飞,暮见精卫飞。
吐血填作塸,一旦成路蹊。 -
72.《木皮散人鼓词》 清·贾凫西
释闷怀,破岑寂,只照着热闹处说来。
十字街坊,几下捶皮千古快;
八仙桌上,一声醒木万人惊。
凿破混沌作两间, -
73.《吴江王氏月湖》 明·黄云
水云千顷浩无边,萧爽微芃扫翳烟。
海底鱼龙还出没,夜深河汉亦澄鲜。
倒披宫锦淋漓醉,快展湘云放浪眠。
逸兴遄飞鸥梦远,流光孤洁照沉渊。 -
74.《题泉州万安桥》 宋·陈偁
跨海为桥布石牢,那知直下压灵鳌。
基连岛屿规模壮,势截渊潭气象豪。
铁马著行横绝漠,玉鲸张鬣露寒涛。
缣图已幸天颜照,应得元丰史笔褒。 -
75.《雹》 宋·戴埴
玄默执徐岁,月律终无射。
京师连雨雹,小者如弹,大者如拳。
林柯叶乱下, -
76.《次韵忠甫初见菊开》 宋·冯伯规
积雨晓放霁,红日照我帷。
起来步幽蹊,金蕊灿朱扉。
芳姿自妩媚,微香袭人衣。
令节无多日,更宜拥培之。 -
77.《文相生日》 宋·金君卿
羲御三星次,尧蓂九叶开。
霄躔符有道,天骥下呈才。
气恩凌诸谢,渊源过二崔。
光华逢日月,腾跃契云雷。 -
78.《木芙蓉》 宋·李公明
孤芳照寒水,婉娩自幽闲。
万木碧无色,一花红独殷。
秋莲多绿子,晚槿亦朱颜。
却笑渊明宅,于今五柳残。 -
79.《杂诗六首》 宋·李若水
相如贫立壁,渊明老经邱。
文字照千祀,何人与之俦。
我生造休间,一萍寄洪流。
收心短檠底,要陪古人游。 -
80.《白藕花》 宋·释居简
一楮三年工,欲赋无三都。
剪作千叶芳,出水渊不枯。
照影秋湛染,摇柄春敷腴。
夜老勺华月,侧此华玉壶。