-
61.《舞马千秋万岁乐府词三首》 唐·张说
金天诞圣千秋节,玉醴还分万寿觞。
试听紫骝歌乐府,何如騄骥舞华冈。
连鶱势出鱼龙变,躞蹀骄生鸟兽行。 -
62.《明月》 唐·李如璧
三五月华流炯光,可怜怀归郢路长。
逾江越汉津无梁,遥遥永夜思茫茫。
昭君失宠辞上宫,蛾眉婵娟卧毡穹。 -
63.《送韦大夫东京留守》 唐·王维
人外遗世虑,空端结遐心。
曾是巢许浅,始知尧舜深。
苍生讵有物,黄屋如乔林。
上德抚神运,冲和穆宸襟。 -
64.《郑果州相过》 唐·王维
丽日照残春,初晴草木新。
床前磨镜客,树下灌园人。
五马惊穷巷,双童逐老身。
中厨办粗饭,当恕阮家贫。 -
65.《赠怀一上人》 唐·崔颢
法师东南秀,世实豪家子。
削发十二年,诵经峨眉里。
自此照群蒙,卓然为道雄。
观生尽入妄,悟有皆成空。 -
66.《赠怀一上人》 唐·崔颢
法师东南秀,世实豪家子。
削发十二年,诵经峨眉里。
自此照群蒙,卓然为道雄。
观生尽入妄,悟有皆成空。 -
67.《同王十三维偶然作十首》 唐·储光羲
仲夏日中时,草木看欲燋。
田家惜工力,把锄来东皋。
顾望浮云阴,往往误伤苗。
归来悲困极,兄嫂共相譊. -
68.《贻阎处士防卜居终南》 唐·储光羲
春风摇杂树,言别还江汜。
坚冰生绿潭,又客三千里。
兆梦唯颜色,悬情乃文史。
涤耳贵清言,披欢迟玉趾。 -
69.《张山人弹琴》 唐·常建
君去芳草绿,西峰弹玉琴。
岂惟丘中赏,兼得清烦襟。
朝从山口还,出岭闻清音。
了然云霞气,照见天地心。 -
70.《古意》 唐·常建
井底玉冰洞地明,琥珀辘轳青丝索。
仙人骑凤披彩霞,挽上银瓶照天阁。
黄金作身双飞龙,口衔明月喷芙蓉。
一时渡海望不见,晓上青楼十二重。 -
71.《后庭怨》 唐·王諲
君不见红闺少女端正时,夭夭桃李仙容姿。
幸得君王怜巧笑,披香殿里荐蛾眉。
蛾眉双双人共进,常恐妾身从此摈。 -
72.《奉寄婺州李使君舍人》 唐·刘长卿
建隼罢鸣珂,初传来暮歌。
渔樵识太古,草树得阳和。
东道诸生从,南依远客过。
天清婺女出,土厚绛人多。 -
73.《送贾三北游》 唐·刘长卿
贾生未达犹窘迫,身驰匹马邯郸陌。
片云郊外遥送人,斗酒城边暮留客。
顾予他日仰时髦,不堪此别相思劳。 -
74.《齐一和尚影堂》 唐·刘长卿
一公住世忘世纷,暂来复去谁能分。
身寄虚空如过客,心将生灭是浮云。
萧散浮云往不还,凄凉遗教殁仍传。 -
75.《疲兵篇》 唐·刘长卿
骄虏乘秋下蓟门,阴山日夕烟尘昏。
三军疲马力已尽,百战残兵功未论。
阵云泱漭屯塞北,羽书纷纷来不息。 -
76.《咏史十一首》 唐·李华
昂藏獬豸兽,出自太平年。
乱代乃潜伏,纵人为祸愆。
尝闻断马剑,每壮朱云贤。
身死名不灭,寒风吹墓田。 -
77.《寄赵七侍御》 唐·李华
摇桨曙江流,江清山复重。
心惬赏未足,川迥失前峰。
凌滩出极浦,旷若天池通。
君阳青嵯峨,开拆混元中。 -
78.《奉和圣制送张尚书巡边》 唐·王翰
紫绶尚书印,朱輧丞相车。
登朝身许国,出阃将辞家。
不惮炎蒸苦,亲尝走集赊。
选徒军有政,誓卒尔无哗。 -
79.《古风五十九首》 唐·李白
其一
大雅久不作。
吾衰竟谁陈?
王风委蔓草。 -
80.《阳春歌》 唐·李白
长安白日照春空,绿杨结烟垂袅风。
披香殿前花始红,流芳发色绣户中。
绣户中,相经过。
飞燕皇后轻身舞,紫宫夫人绝世歌。
圣君三万六千日,岁岁年年奈乐何。