-
21.《土人池中有新荷戴钱而出者少稷明远相率赋诗》 宋·韩元吉
君不见紫髯将军射无敌,志目中眉犹动色。
晚年惊见卖油翁,一线空钱曾不失。
人言手熟会当尔,世事由来真一剧。
纷纷刻楮枝已穷,厌看人力须开工。 -
22.《送庆侍者之净众》 宋·李弥逊
风摇顶笠晓山隈,觅法心如未熟梅。
去路两肩担不起,会看撒手得空回。 -
23.《赵默卿用拙者所和乐天七旬诗赋二篇见寄因状》 宋·吴芾
买山将近一由旬,若比渊明未是贫。
万叠峰峦俱入眼,四时景物总宜人。
花开自足供心赏,酒熟何妨与客亲。
何日杖藜能过我,竹林深处共藏身。 -
24.《王干竹枕甚简古客有得之者为赋二绝》 宋·杨冠卿
荣枯已熟槐安境,妄幻敢藏鸿宝书。
一节黑甜参已透,漆园胡蝶浪分疏。 -
25.《鬻菜者》 宋·赵蕃
早禾未熟晚尤迟,卖菜归来始得炊。
谷者本从田户出,未滋反取市人嗤。 -
26.《自居剡源少遇乐岁辛巳之秋山田可拟上熟吾贫》 宋·戴表元
村郊多父老,面垢头如蓬。
我尝使之言,辞语不待工。
古来名节士,敢望彭城龚。
有叟诮其后,更恨道不同。
鄙哉譊譊者,为隘不为通。
低头拜野老,负耒吾愿从。 -
27.《自居剡源少遇乐岁辛巳之秋山田可拟上熟吾贫》 宋·戴表元
去年秋事荒,贩籴仰邻州。
健者道路间,计伯成朋俦。
今年渐向熟,庶几民不流。
书生自无田,与众同喜忧。
作诗劳邻曲,有唱谁与酬,亦无采诗者,此职何可修。 -
28.《老范善画牛有学为八牛图者一犊在前又置一童》 宋·曾丰
熟事沩山白水牛,晓那须放夜那收。
牧童已作冗员看,况复持竿在后头。 -
29.《犹子松字茂之者庆长兄之子也有志于学乐从余》 宋·曾丰
乃翁穷古学,之子广家声。
头不容高枕,心无外短檠。
床头周易熟,角上汉书精。
更得贤师友,终当大有成。 -
30.《汉武帝杂歌三首》 唐·韦应物
汉武好神仙,黄金作台与天近。
王母摘桃海上还,感之西过聊问讯。
欲来不来夜未央,殿前青鸟先回翔。 -
31.《客堂》 唐·杜甫
忆昨离少城,而今异楚蜀。
舍舟复深山,窅窕一林麓。
栖泊云安县,消中内相毒。
旧疾甘载来,衰年得无足。 -
32.《狂歌行,赠四兄》 唐·杜甫
与兄行年校一岁,贤者是兄愚者弟。
兄将富贵等浮云,弟切功名好权势。
长安秋雨十日泥,我曹鞴马听晨鸡。 -
33.《江行无题一百首(一作钱珝诗)》 唐·钱起
倾酒向涟漪,乘流东去时。
寸心同尺璧,投此报冯夷。
江曲全萦楚,云飞半自秦。
岘山回首望,如别故关人。 -
34.《赴江陵途中寄赠王二十补阙李十一拾遗…员外翰林三学士》 唐·韩愈
孤臣昔放逐,血泣追愆尤。
汗漫不省识,恍如乘桴浮。
或自疑上疏,上疏岂其由。
是年京师旱,田亩少所收。 -
35.《芍药歌(一本作王司马红芍药歌)》 唐·韩愈
丈人庭中开好花,更无凡木争春华。
翠茎红蕊天力与,此恩不属黄钟家。
温馨熟美鲜香起,似笑无言习君子。 -
36.《赠江华长老(江华,道州县名)》 唐·柳宗元
老僧道机熟,默语心皆寂。
去岁别舂陵,沿流此投迹。
室空无侍者,巾屦唯挂壁。
一饭不愿馀,跏趺便终夕。
风窗疏竹响,露井寒松滴。
偶地即安居,满庭芳草积。 -
37.《读书》 唐·柳宗元
幽沉谢世事,俯默窥唐虞。
上下观古今,起伏千万途。
遇欣或自笑,感戚亦以吁。
缥帙各舒散,前后互相逾。 -
38.《怀友》 唐·张籍
人生有行役,谁能如草木。
别离感中怀,乃为我桎梏。
百年受命短,光景良不足。
念我别离者,愿怀日月促。 -
39.《祭退之》 唐·张籍
呜呼吏部公,其道诚巍昂。
生为大贤姿,天使光我唐。
德义动鬼神,鉴用不可详。
独得雄直气,发为古文章。 -
40.《雉媒》 唐·元稹
双雉在野时,可怜同嗜欲。
毛衣前后成,一种文章足。
一雉独先飞,冲开芳草绿。
网罗幽草中,暗被潜羁束。