-
21.《敲爻歌》 唐·吕岩
汉终唐国飘蓬客,所以敲爻不可测。
纵横逆顺没遮栏,静则无为动是色。
也饮酒,也食肉,守定胭花断淫欲。 -
22.《三都赋》 魏晋·左思
总序
盖诗有六义焉,其二曰赋。
杨雄曰:“诗人之赋丽以则。
”班固曰:“赋者,古诗之流也。 -
23.《忆秦娥》 宋·欧阳修
十五六,脱罗裳,长恁黛眉蹙。
红玉暖,入人怀,春困熟。
展香裀,帐前明画烛。
眼波长,斜浸鬓云绿。
看不足。
苦残宵、更漏促。 -
24.《沁园春·读史记有感》 宋·程必
试课阳坡,春后添栽,多少杉松。
正桃坞昼浓,云溪风软,从容延叩,太史丞公:底事越人,见垣一壁,比过秦关遽失瞳?江神吏,灵能脱罟,不发卫平蒙?
休言唐举无功,更休笑丘轲自阣穷。
算汨罗醒处,元来醉里;真敖假孟,毕竟谁封?太史亡言,床头酿熟,人在晴岚烟霭中。 -
25.《一枝花·不伏老》 元·关汉卿
〔一枝花〕攀出墙朵朵花,折临路枝枝柳。
花攀红蕊嫩,柳折翠条柔,浪子风流。
凭着我折柳攀花手,直煞得花残柳败休。
半生来折柳攀花,一世里眠花卧柳。 -
26.《中秋咏怀借杜子美秋日述怀一百韵和寄柳州假鸣桑先生》 明·徐威
异乡青嶂外,故里白云边。
北极悬双眼,中秋度四年。
灯前横一剑,江浒宿孤船。
玉露漙漙忌,金波炯炯然。 -
27.《梧桐树·学无为》 元·牧常晁
学无为,离尘俗。
结草为庵山水绿。
散诞无拘束。
南山看过牛如玉。
人牛且喜俱相熟。
脱下蓑衣吹一曲。 -
28.《韦羌山式公绿筠庵诗》 宋·郭三益
道人栖碧山,云居在空曲。
十年海潮音,利物缘已熟。
更寻妙高顶,超然具幽筑。
古林插空青,寒筠抱岩绿。 -
29.《题萃清阁》 宋·李处励
南柯一梦还,不待黄粱熟。
脱身解印绶,矫迹回林麓。
珂声绕危磴,旆影照飞瀑。
殷殷倚岩峰,艳艳穿篱菊。 -
30.《天柱雉儿行》 宋·利书记
当年江上扬风舲,淮山望极排空青。
今登天柱赏潜皖,元是吾家翡翠屏。
禅业一室因栖寄,选胜寻幽产真伪。
虚廊揩藓读残碑,三百年前刊异事。 -
31.《漉酒图》 明·九皋声公
弃官赋归来,田家酒初熟。
脱我头上巾,漉此杯中绿。
独漉复独漉,漉多酒还浊。
酒浊犹自可,世浊多返覆。
桑枯柳亦衰,但有松与菊。
田父晚相过,相与话墟曲。
共醉茅檐下,此生亦以足。 -
32.《菜薖为永嘉余唐卿右司赋》 明·徐贲
远辞华盖居,来卜山阴宅。
乍到俗未谙,久住地旋辟。
屋庐尚朴纯,楹桷谢雕饰。
高营踞山跗,深甃逗泉脉。 -
33.《秋怀二首》 宋·苏轼
苦热念西风,常恐来无时。
及兹遂凄凛,又作徂年悲。
蟋蟀鸣我床,黄叶投我帷。
窗前有栖鵩,夜啸如狐狸。 -
34.《寄周安孺茶》 宋·苏轼
大哉天宇内,植物知几族。
灵品独标奇,迥超凡草木。
名従姬旦始,渐播桐君录。
赋咏谁最先,厥传惟杜育。 -
35.《安国寺浴》 宋·苏轼
老来百事懒,身垢犹念浴。
衰发不到耳,尚烦月一沐。
山城足薪炭,烟雾濛汤谷。
尘垢能几何,翛然脱羁梏。 -
36.《和赵郎中捕蝗见寄次韵》 宋·苏轼
麦穗人许长,谷苗牛可没。
天公独何意,忍使蝗虫发。
驱攘著令典,农事安可忽。
我仆既胼胝,我马亦款矻。 -
37.《石芝》 宋·苏轼
土中一掌婴儿新,爪指良是肌骨匀。
是之怖走谁敢食,天赐我尔不及宾。
旌阳远游同一许,长史玉斧皆门户。
我家韦布三百年,只有阴功不知数。 -
38.《张先生(并叙)》 宋·苏轼
先生不知其名,黄州故县人,本姓卢,为张氏所养。
阳狂垢污,寒暑不能侵,常独行市中,夜或不知其所止。
往来者欲见之,多不能致,余试使人召之,欣然而来。
既至,立而不言,与之言不应,使之坐不可,但俯仰熟视传舍堂中,久之而去。 -
39.《五禽言(并叙)》 宋·苏轼
梅圣俞尝作《四禽言》。
余谪黄州,寓居定惠院,绕舍皆茂林修竹,荒池蒲苇。
春夏之交,鸣鸟百族,土人多以其声之似者名之,遂用圣俞体作《五禽言》。
使君向蕲州,更唱蕲州鬼。 -
40.《石芝诗(并引)》 宋·苏轼
予昔梦食石芝,作诗记之,今乃真得石芝于海上,子由和前诗见寄。
予顷在京师,有凿井得如小儿手以献者,臂指皆具,肤理若生。
予闻之隐者曰,此肉芝也,与子由烹而食之。
追记其事,复次前韵。