-
41.《送韦信爱子归觐》 唐·钱起
离舟解缆到斜晖,春水东流燕北飞。
才子学诗趋露冕,棠花含笑待斑衣。
稍闻江树啼猿近,转觉山林过客稀。
借问还珠盈合浦,何如鲤也入庭闱。 -
42.《选冠子》 宋·吕渭老
风约晴云,花干宿露,帘幕万家清晓。
青帘赛酒,小坞藏春,冶叶艳枝相照。
羊驾小车,笑逐游人,远迷芳草。
更红英飞舞,绣茵连接,雾台烟沼。 -
43.《江城子(和彦时兄)》 宋·王之道
新篁初上箨龙陂。
绿阴稀。
绿阴稀。
墙外石榴,花放两三枝。 -
44.《生查子》 宋·王千秋
花飞锦绣香,茗碾枪旗嫩。
是处绿连云,又摘斑斑杏。
愁来苦酒肠,老去闲花阵。
燕子不知人,尚说行云信。 -
45.《添字浣溪沙》 宋·辛弃疾
日日闲看燕子飞。
旧巢新垒画帘低。
玉历今朝推戊已,住衔泥。
先自春光留不住,那堪更著子规啼。
一阵晚香吹不断,落花溪。 -
46.《摊破南乡子》 宋·程垓
休赋惜春诗。
留春住、说与人知。
一年已负东风瘦,说愁说恨,数期数刻,只望归时。
莫怪杜鹃啼。
真个也、唤得人归。
归来休恨花开了,梁间燕子,且教知道,人也双飞。 -
47.《摊破南乡子》 宋·程垓
休赋惜春诗。
留春住、说与人知。
一年已负东风瘦,说愁说恨,数期数刻,只望归时。
莫怪杜鹃啼。
真个也、唤得人归。
归来休恨花开了,梁间燕子,且教知道,人也双飞。 -
48.《浣溪沙》 宋·陈允平
斗鸭阑干燕子飞。
一堤春水漾晴晖。
女郎何处踏青归。
生色鞋儿销凤稳,碧罗衫子唾花微。
后期应待牡丹时。 -
49.《风流子》 宋·王泳祖
东风长是客,帘栊静、燕子一双飞。
看花坞日高,翠阴护晓,柳塘风细,绿涨浮漪。
肠断处,渭城春树远,江国暮云低。
芳径听莺,暗惊心事,画檐闻鹊,试卜归期。 -
50.《次子泉韵》 宋·葛起耕
一声鶗鴃又春休,风簸榆钱满地流。
燕子不积压花落尽,等闲飞过柳连楼。 -
51.《子夜吴声四时歌》 元·张宪
朱雀街头雨,乌衣巷口风。
飞来双燕子,不入景阳宫。
为问秦淮女,还知玉树空。
¤ -
52.《端平二年端午帖子词·贵妃阁》 宋·洪咨夔
裁成宝月翻宫扇,织就禅云制御衣。
朝贺归来无点暑,坐看燕子引雏飞。 -
53.《次韵刘贡父登黄楼怀子瞻二首》 宋·苏辙
青山开四面,白水绕三禺。
野阔时闻籁,人闲旧据梧。
画船留上客,遗迹问田夫。
事少日常饮,才疏世未须。 -
54.《再过黄州苏子瞻东坡雪堂因书即事题於武昌王》 宋·张舜民
欹帆侧柂岭边归,重过东坡叩竹扉。
床坐凝尘风自扫,江山无主燕空飞。
门前桃李添新迳,井畔梧桐长旧围。
好在江南王钓叟,为君时复晒渔衣。 -
55.《春日二绝》 宋·王炎
柳影人家燕子飞,东风落絮罥游丝。
欲题崔护桃花句,惆怅春深子满枝。 -
56.《杂曲歌辞·双带子》 唐·佚名
私言切语谁人会,海燕双飞绕画梁。
君学秋胡不相识,妾亦无心去采桑。 -
57.《念奴娇(赋白牡丹和范廓之韵)》 宋·辛弃疾
对花何似,似吴宫初教,翠围红阵。
欲笑还愁羞不语,惟有倾城娇韵。
翠盖风流,牙签名字,旧赏那堪省。
天香染露,晓来衣润谁整。 -
58.《丑奴儿》 宋·辛弃疾
寻常中酒扶头后,歌舞支持。
歌舞支持。
谁把新词唤住伊。
临岐也有旁人笑,笑己争知。
笑己争知。
明月楼空燕子飞。 -
59.《渔家傲(再用前韵)》 宋·吴潜
遍阅芳园闲半昼,残花尚有榴裙皱。
倦鸟投林云返岫,人影瘦。
可怜身世为他囿。
燕子飞来还忆旧,回头又是梅黄候。
且尽一杯昌_酒。
凝睇久。
晚风细雨沾衫袖。 -
60.《选冠子(送歌者入闽,用月巢韵)》 宋·刘埙
暝霭迷红,水天笼晓,帆去野潮声急。
离鸾独倚,巧燕双飞,忍向东风飘拆。
尘销紫曲阑干,筝雁成声,顿成孤臆。
叹舟回人远,钿花芗泽,悄无痕踪。