-
101.《山家》 宋·陆游
白石青莎一径斜,断无人迹到山家。
梁间归燕避微雨,池面游鱼争落花。
雪鬓但增新感慨,金鞭那复旧豪华。
明窗睡起浑无事,篝火风炉自试茶。 -
102.《喜迁莺 以上十七首见石莲庵汇刻遗山先生新》 元·元好问
云雷天造。
快嫖姚玉节,生平豪妙。
野宿貔貅,江横组练,画角一声霜晓。
鱼鸟简书知畏,草木威名先到。 -
103.《出自蓟北门行》 南北朝·庾信
蓟门还北望。
役役尽伤情。
关山连汉月。
陇水向秦城。
笳寒芦叶脆。
弓冻纻弦鸣。
梅林能止渴。
复姓可防兵。
将军朝挑战。
都护夜巡营。
燕山犹有石。
须勒几人名。 -
104.《题谢皋羽传后》 明·刘基
阮籍哭穷途,墨翟哭素丝。
贾谊上书期寤主,卞和抱玉无人知。
人生有情不可塞,谢生恸哭非狂痴。
神奔鬼遁天地革,龙鱼猫虎三辰黑。 -
105.《寿史石泉二首》 宋·吴泳
露洗秋容一片清,远山高与雪争明。
贤侯无阳岳神降,上相先从佛腊生。
画戟不妨当燕寝,白囊无复到鸡城。
新来连日西郊雨,还作山间小太平。 -
106.《范漕生日》 宋·王灼
治忽本天运,贤哲岂浪出。
中兴信可期,帝为赉良弼。
崭崭岷峨山,西南著第一。
山灵借英气,成此垂云翼。 -
107.《题腾芳书院》 宋·姚勉
若稽隆古时,教者家有塾。
英材归乐得,粹学就私淑。
粹学就私淑。
淳风日云远, -
108.《春分后一日山堂述事》 宋·张镃
每到山堂懒作诗,今朝诗兴觉偏宜。
层林飒还阴填户,乱石巃嵷翠绕池。
猛欲近前闻紫燕,忽听高处啭黄鹂。
风铃不必檐间语,境界非凡我熟知。 -
109.《春日与正仲坐山斋余隐几就睡既觉而正仲端坐》 宋·舒岳祥
坐睡吾知味,观书客更嘉。
柴门桑旧曲,石迳笋新斜。
花饮蜂归国,巢成燕着家。
此中真有意,高柳两三鸦。 -
110.《横吹曲辞·出塞》 唐·耿湋
汉家边事重,窦宪出临戎。
绝漠秋山在,阳关旧路通。
列营依茂草,吹角向高风。
更就燕然石,看铭破虏功。 -
111.《平蕃曲三首》 唐·刘长卿
吹角报蕃营,回军欲洗兵。
已教青海外,自筑汉家城。
渺渺戍烟孤,茫茫塞草枯。
陇头那用闭,万里不防胡。
绝漠大军还,平沙独戍闲。
空留一片石,万古在燕山。 -
112.《邺中赠王大(一作邺中王大劝入高凤石门山幽居)》 唐·李白
一身竟无托,远与孤蓬征。
千里失所依,复将落叶并。
中途偶良朋,问我将何行。
欲献济时策,此心谁见明。 -
113.《送王将军出塞》 唐·耿湋
汉家边事重,窦宪出临戎。
绝漠秋山在,阳关旧路通。
列营依茂草,吹角向高风。
更就燕然石,行看奏虏功。 -
114.《送崔使君萧山祷雨甘泽遽降》 唐·李群玉
谢公一拜敬亭祠,五马旋归下散丝。
不假土龙呈夭矫,自然石燕起参差。
预听禾稼如云语,应有空濛似雾时。
已向为霖报消息,颍川征诏是前期。 -
115.《边将》 唐·秦韬玉
剑光如电马如风,百捷长轻是掌中。
无定河边蕃将死,受降城外虏尘空。
旗缝雁翅和竿袅,箭撚雕翎逐隼雄。
自指燕山最高石,不知谁为勒殊功。 -
116.《望夫石》 唐·严郾
何代提戈去不还,独留形影白云间。
肌肤销尽雪霜色,罗绮点成苔藓斑。
江燕不能传远信,野花空解妒愁颜。
近来岂少征人妇,笑采蘼芜上北山。 -
117.《清平乐(大石调)》 宋·张先
屏山斜展。
帐卷红绡半。
泥浅曲池飞海燕。
风度杨花满院。
云情雨意空深。
觉来一枕春阴。
陇上梅花落尽,江南消息沈沈。 -
118.《河传(以石曼卿诗为之)》 宋·赵鼎
年年桃李。
渺关河一梦,飞花空委。
鸿去燕来,锦字参差难寄。
敛双眉、山对起。
娇波泪落妆如洗。
独倚高楼,日日春风里。
江水际。
天色无情,似送离怀千里。 -
119.《乳燕飞》 宋·汪莘
有石楠红叶,飘下樽俎间,小饮而归,久立碧桃花下,即事赋之
策杖南山去。
到南溪、谁家宅院,欺人先渡。
羽扇徐麾僮仆退,翠柳白沙西路。 -
120.《水调歌头(和石_·寿汤守)》 宋·韩淲
玉水灵山地,燕寝亦书功。
邦人耆老,诞弥佳节以词通。
尔岂知吾恺悌,我乃因君谈笑,祝寿酒杯同。
箫鼓少人会,歌舞为谁容。