-
181.《送友下第游雁门》 唐·刘驾
相别灞水湄,夹水柳依依。
我愿醉如死,不见君去时。
所诣星斗北,直行到犹迟。
况复挈空囊,求人悲路岐。 -
182.《有赠》 唐·崔珏
莫道妆成断客肠,粉胸绵手白莲香。
烟分顶上三层绿,剑截眸中一寸光。
舞胜柳枝腰更软,歌嫌珠贯曲犹长。
虽然不似王孙女,解爱临邛卖赋郎。 -
183.《恃宠》 唐·曹邺
二月树色好,昭仪正骄奢。
恐君爱阳艳,斫却园中花。
三十六宫女,髻鬟各如鸦。
君王心所怜,独自不见瑕。
台上红灯尽,未肯下金车。
一笑不得所,尘中悉无家。
飞燕身更轻,何必恃容华。 -
184.《古词》 唐·曹邺
高阙碍飞鸟,人言是君家。
经年不归去,爱妾面上花。
妾面虽有花,妾心非女萝。
郎妻自不重,于妾欲如何。 -
185.《古别离》 唐·于濆
入室少情意,出门多路岐。
黄鹤有归日,荡子无还时。
人谁无分命,妾身何太奇。
君为东南风,妾作西北枝。 -
186.《夜会问答十》 唐·皮日休
寒夜清,帘外迢迢星斗明。
况有萧闲洞中客,吟为紫凤呼凰声。
瘿木杯,杉赘楠瘤刳得来。 -
187.《江南秋怀寄华阳山人》 唐·陆龟蒙
栉发凉天曙,含毫故国情。
归心一夜极,病体九秋轻。
忽起襜褕咏,因悲络纬鸣。
逢山即堪隐,何路可图荣。 -
188.《自遣诗三十首》 唐·陆龟蒙
五年重别旧山村,树有交柯犊有孙。
更感卞峰颜色好,晓云才散便当门。
雪下孤村淅淅鸣,病魂无睡洒来清。
心摇只待东窗晓,长愧寒鸡第一声。 -
189.《自遣诗三十首》 唐·陆龟蒙
五年重别旧山村,树有交柯犊有孙。
更感卞峰颜色好,晓云才散便当门。
雪下孤村淅淅鸣,病魂无睡洒来清。
心摇只待东窗晓,长愧寒鸡第一声。 -
190.《奉酬袭美苦雨见寄》 唐·陆龟蒙
松篁交加午阴黑,别是江南烟霭国。
顽云猛雨更相欺,声似虓号色如墨。
茅茨裛烂檐生衣,夜夜化为萤火飞。 -
191.《剑器》 唐·司空图
楼下公孙昔擅场,空教女子爱军装。
潼关一败吴儿喜,簇马骊山看御汤。 -
192.《小游仙诗九十八首》 唐·曹唐
玉箫金瑟发商声,桑叶枯干海水清。
净扫蓬莱山下路,略邀王母话长生。
上元元日豁明堂,五帝望空拜玉皇。
万树琪花千圃药,心知不敢辄形相。 -
193.《个人三十韵》 唐·吴融
袅袅复盈盈,何年坠玉京。
见人还道姓,羞客不称名。
故事谙金谷,新居近石城。
脸横秋水溢,眉拂远山晴。 -
194.《姬人养蚕》 唐·韦庄
昔年爱笑蚕家妇,今日辛勤自养蚕。
仍道不愁罗与绮,女郎初解织桑篮。 -
195.《姬人养蚕》 唐·韦庄
昔年爱笑蚕家妇,今日辛勤自养蚕。
仍道不愁罗与绮,女郎初解织桑篮。 -
196.《启帐》 唐·黄滔
得人憎定绣芙蓉,爱锁嫦娥出月踪。
侍女莫嫌抬素手,拨开珠翠待相逢。 -
197.《梅花》 唐·徐夤
琼瑶初绽岭头葩,蕊粉新妆姹女家。
举世更谁怜洁白,痴心皆尽爱繁华。
玄冥借与三冬景,谢氏输他六出花。
结实和羹知有日,肯随羌笛落天涯。 -
198.《蝴蝶二首》 唐·徐夤
缥缈青虫脱壳微,不堪烟重雨霏霏。
一枝秾艳留教住,几处春风借与飞。
防患每忧鸡雀口,怜香偏绕绮罗衣。 -
199.《蝴蝶二首》 唐·徐夤
缥缈青虫脱壳微,不堪烟重雨霏霏。
一枝秾艳留教住,几处春风借与飞。
防患每忧鸡雀口,怜香偏绕绮罗衣。 -
200.《献中书潘舍人》 唐·李中
运叶半千数,天钟许国臣。
鹏霄开羽翼,凤阙演丝纶。
顾问当清夜,从容向紫宸。
立言成雅诰,正意叙彝伦。