-
381.《轼欲以石易画晋卿难之穆父欲兼取二物颖叔欲》 宋·苏轼
春冰无真坚,霜叶失故绿。
鹖疑鹏万里,蚿笑夔一足。
二豪争攘袂,先生一捧腹。
明镜既无台,净瓶何用蹙。 -
382.《壬寅二月有诏令郡吏分往属县减决囚禁十三日》 宋·苏轼
太平宫而宿于南溪溪堂遂并南山而西至楼观大秦寺延生观仙游潭十九日aa1归作诗五百言以记凡所经历者寄子由远人罹水旱,王命释俘囚。
分县传明诏,循山得胜游。
萧条初出郭,旷荡实消忧。
薄暮来孤镇,登临忆武侯。 -
383.《江上值雪效欧阳体限不以盐玉鹤鹭絮蝶飞舞之》 宋·苏轼
缩颈夜眠如冻龟,雪来惟有客先知。
江边晓起浩无际,树杪风多寒更吹。
青山有似少年子,一夕变尽沧浪髭。
方知阳气在流水,沙上盈尺江无澌。 -
384.《次韵正辅同游白水山》 宋·苏轼
只知楚越为天涯,不知肝胆非一家。
此身如线自萦绕,左旋右转随缫车。
误抛山林入朝市,平地咫尺千褒斜。
欲従稚川隐罗浮,先与灵运开永嘉。 -
385.《辨道歌》 宋·苏轼
北方正气名祛邪,东郊西应归中华。
离南为室坎为家,先凝白雪生黄芽。
黄河流驾紫河车,水精池产红莲花。
赤龙腾霄惊盘蛇,奼女含笑婴儿呀。 -
386.《乘舟过贾收水阁收不在见其子三首》 宋·苏轼
爱酒陶元亮,能诗张志和。
青山来水槛,白雨满渔蓑。
泪垢添丁面,贫低举案蛾。
不知何所乐,竟夕独酣歌。 -
387.《岐亭五首(并叙)》 宋·苏轼
元丰三年正月,余始谪黄州。
至岐亭北二十五里山上,有白马青盖来迎者,则余故人陈慥季常也,为留五日,赋诗一篇而去。
明年正月,复往见之,季常使人劳余于中途。
余久不杀,恐季常之为余杀也,则以前韵作诗,为杀戒以遗季常。 -
388.《叶涛致远见和二诗复次其韵(涛颠倒元韵·)》 宋·苏轼
平生无一女,谁复叹耳耳。
滞留生此儿,足慰周南史。
那知非真实,造物聊戏尔。
烦恼初无根,恩爱为种子。 -
389.《寄曾子固》 宋·王安石
吾少莫与何,爱我君为最。
君名高山岳,嵑乐嵩与泰。
低心收憃友,似不让尘境。
又如沧江水,不逆沟畎浍。 -
390.《耶溪泛舟》 唐·孟浩然
落景馀清辉,轻桡弄溪渚。
澄明爱水物,临泛何容与。
白首垂钓翁,新妆浣纱女。
相看似相识,脉脉不得语。 -
391.《耶溪泛舟①》 唐·孟浩然
落景余清晖,轻桡弄溪渚。
②
泓澄爱水物,临泛何容与。
③
白首垂钓翁,新妆浣纱女。
看看未相识,脉脉不得语。
④ -
392.《病中不复问节序,四遇重阳,既不能登高,又》 宋·范成大
四时变迁翻覆手,百卉于人亦何有?
骚客颠诗亦狂酒,强惜黄花爱重九。
少年习气似陶公,采采金英满衣袖。
携壶木末最关情,欹帽风前几搔首。 -
393.《崔徽》 宋·秦观
蒲中有女号崔徽,轻似南山翡翠儿。
使君当日最宠爱,坐中对客常拥持。
一见裴郎心似醉,夜解罗衣与门吏。
西门寺里乐未央,乐府至今歌翡翠。 -
394.《自警》 宋·秦观
古人去後音容寂,何处茫茫寻旧迹。
君看草遍北邙山,骼骴犹来丘垄积。
那堪此地日黄昏,长途万里伤行客。
只知恩爱动伤情,岂悟区区头已白。 -
395.《祝英台近·水纵横》 宋·辛弃疾
水纵横,山远近。
拄杖占千顷。
老眼羞将,水底看山影。
试教水动山摇,吾生堪笑,似此个、青山无定。 -
396.《游武夷,作棹歌呈晦翁十首》 宋·辛弃疾
一水奔流叠嶂开,溪头千步响如雷。
扁舟费尽篙师力,咫尺平澜上不来。
山上风吹笙鹤声,山前人望翠云屏。 -
397.《杂感》 宋·陆游
梦育小儿女,便有无穷爱,谒医问疾恙,对客夸警迈。
晨鸡忽唤觉,此爱复安在?人生困纠缠,一笑脱囚械。 -
398.《农家》 宋·陆游
东舍女乘龙,西家妇梦熊。
翁夸酒重碧,孙爱果初红。
栗烈三冬近,团栾一笑同。
营生无缪巧,百事仰天公。 -
399.《读何斯举黄州秋居杂咏次其韵》 宋·陆游
古人处丘园,如彼不嫁女,终身秉大节,敢恨老环堵。
嗟予晚乃觉,乞骸归卒伍。
去就讲已熟,穴居宜知雨。
百尺持汲绠,道长畏天暑。
先见虽有惭,爱身亦自许。 -
400.《幽居书事》 宋·陆游
安命知天更不疑,幽居最爱早寒时。
手中书堕初酣枕,窗下灯残正剧棋。
鲜鲫每从溪女买,香菰时就钓船炊。
山阴清绝君须记,雪里骑驴未办诗。