-
441.《期徐七游云岩》 明·高启
忆与青山别几时,云松应恨鹤归迟。
少知学道贫非病,闲爱谈禅偈是诗。
女浣晓江烟渺渺,人行暮苑麦离离。
明朝风雨还同往,恐负高僧石上期。 -
442.《惜花叹》 明·高启
惜花不是爱花娇,赖得花开伴寂寥。
树树长悬铃索护,丛丛频引鹿卢浇。
几回欲折花枝嗅,心恐花伤复停手。
每来花下每题诗,不到花前不持酒。 -
443.《游灵岩山寺》 宋·晁说之
昔爱屏作山,今爱山作屏。
还曲不可数,两目徒荧荧。
须臾背负巘,恍惝面对陉。
屯聚阵脚马,罗列仙女軿。 -
444.《送晁监丞赴婺州关市之役》 宋·王禹偁
关征市赋縻贤俊,谁爱此官为吏隐。
将作晁丞于役时,婺女星临海边郡。
黄绢辞高位尚卑,白华行洁身犹困。
会待时来即并伸,也知道在终无闷。 -
445.《游仙娥峰後戏题》 宋·王禹偁
为爱一峰形窈窕,岂辞十里路崎岖。
谁知不似阳台女,别後经宵梦也无。 -
446.《竹溪直院盛称起予草堂诗之善暇日览之多有可》 宋·刘克庄
莫爱于公主,情钟掌上珠。
是谁误天子,遣嫁与单于。
帝女生而贵,王姬礼亦殊。
竟令乘凤侣,远适牧羊奴。
不信和戎者,真能保塞无。
如何丈人行,金絮奉胡雏。 -
447.《诸人颇有和余百梅诗者各赋一首》 宋·刘克庄
诗至中山不可加,直将幽澹扫秾华。
宁依处士坟前竹,不爱都人担上花。
老子骚魂常住世,郎君吟笔又名家。
遥知丈室无天女,纸帐香篝瘦影斜。 -
448.《海棠七首》 宋·刘克庄
蜀女羞施粉,轻装爱淡红。
抹涂尚年少,膏沐为谁容。 -
449.《送陈郎玉汝之官二首》 宋·刘克庄
管鲍交三世,朱陈共一村,居惭阿承女,获事太丘孙。
惜别吾钟爱,相宾右格言。
应怜垂白叟,计日望回辕。 -
450.《山茶》 宋·刘克庄
青女行霜下晓空,山茶独殿众花丛。
不知户外千林缟,且看盆中一本红。
性晚每经寒始拆,色深却爱日微烘。
人言此树尤难养,暮溉晨浇自课僮。 -
451.《挽方揭阳内子一首》 宋·刘克庄
雌燕营巢切,鸣鸠爱子均。
荆练孟光饰,玉雪敬凄身。
女史无其匹,宗姬有若人。
里中多作诔,何况忝朱陈。 -
452.《紫泽观》 宋·刘克庄
修持尽是女黄冠,自小辞家学住山。
帘影静垂斜日里,磬声徐出落花间。
祭星绿简亲书字,避客青衣密掩关。
最爱粉墙堪试笔,苦无才思又空还。 -
453.《春风》 宋·王令
春风东来暖如嘘,过拂我面撩我裾。
不知我心老有异,亦欲调我儿女如。
庭前花枝笑自爱,风里草力更相扶。
旁林曲树足飞鸟,不问燕雀鸱鸢乌。 -
454.《过扬子江》 宋·王令
长江来何从,远自西极詹。
中破蜀山流,始与巴水兼。
川原日混合,泪射势益严。
奔浑万里流,不自顷刻淹。 -
455.《春梦》 宋·王令
春风儿女喜,不合丈夫爱,日午困魔来,四体倦欲解。
春禽只随花中飞,幸此无声聒我睡。
一梦梦周公,笑与伊尹语。 -
456.《寒林石屏》 宋·王令
虢山之远数千里,虢石之重难将持。
舟车虢来每苦重,釜盎尚弃不肯携。
苟非世尚且奇怪,孰肯甚远载以来。
何况虢人自珍秘,得一不换千琼瑰。 -
457.《对月忆满子权》 宋·王令
长风掠海来,吹月散百链。
青天豁四碧,云霭不容缘。
窗轩飒先秋,露气入簟扇。
宽庭生夜凉,蚊口不得擅。 -
458.《亭前高柏》 宋·文同
石田硗硗地力燥,谁种双柏已高大。
长材夭矫堪巨栋,老顶索纡若层盖。
雪下孔翠寒不起,风中笙簧清可爱。
菟丝幸好求女萝,莫倚纤柔欲无赖。 -
459.《夏日湖亭试笔》 宋·文同
亭台清凉水竹净,爱此来避蚊与蝇。
莲花窥人类楚女,野鸟弹舌如胡僧。
旋来开卷坐松荫,却把钓竿沿石棱。
二年何幸尔足乐,惭报上恩无所能。 -
460.《冤妇行》 宋·文同
婉婉西邻女,韶颜艳朝霞。
淑性自天与,少小传令嘉。
孝爱亲党重,巧慧闾里夸。
其母最娇怜,看若眼下花。