-
81.《邯郸宫人怨》 唐·崔颢
邯郸陌上三月春,暮行逢见一妇人。
自言乡里本燕赵,少小随家西入秦。
母兄怜爱无俦侣,五岁名为阿娇女。 -
82.《送康洽入京进乐府歌》 唐·李颀
识子十年何不遇,只爱欢游两京路。
朝吟左氏娇女篇,夜诵相如美人赋。
长安春物旧相宜,小苑蒲萄花满枝。 -
83.《送刘四赴夏县》 唐·李颀
九霄特立红鸾姿,万仞孤生玉树枝。
刘侯致身能若此,天骨自然多叹美。
声名播扬二十年,足下长途几千里。 -
84.《送山阴姚丞携妓之任兼寄苏少府》 唐·李颀
东风香草路,南客心容与。
白皙吴王孙,青蛾柳家女。
都门数骑出,河口片帆举。
夜簟眠橘洲,春衫傍枫屿。 -
85.《同王十三维偶然作十首》 唐·储光羲
仲夏日中时,草木看欲燋。
田家惜工力,把锄来东皋。
顾望浮云阴,往往误伤苗。
归来悲困极,兄嫂共相譊. -
86.《蔷薇》 唐·储光羲
袅袅长数寻,青青不作林。
一茎独秀当庭心,数枝分作满庭阴。
春日迟迟欲将半,庭影离离正堪玩。 -
87.《后庭怨》 唐·王諲
君不见红闺少女端正时,夭夭桃李仙容姿。
幸得君王怜巧笑,披香殿里荐蛾眉。
蛾眉双双人共进,常恐妾身从此摈。 -
88.《关门望华山》 唐·刘长卿
客路瞻太华,三峰高际天。
夏云亘百里,合沓遥相连。
雷雨飞半腹,太阳在其巅。
翠微关上近,瀑布林梢悬。 -
89.《耶溪泛舟》 唐·孟浩然
落景余清辉,轻桡弄溪渚。
泓澄爱水物,临泛何容与。
白首垂钓翁,新妆浣纱女。
相看似相识,脉脉不得语。 -
90.《鹦鹉洲送王九之江左》 唐·孟浩然
昔登江上黄鹤楼,遥爱江中鹦鹉洲。
洲势逶迤绕碧流,鸳鸯鸂鶒满滩头。
滩头日落沙碛长,金沙熠熠动飙光。
舟人牵锦缆,浣女结罗裳。
月明全见芦花白,风起遥闻杜若香。
君行采采莫相忘。 -
91.《陪独孤使君同与萧员外证登万山亭》 唐·孟浩然
万山青嶂曲,千骑使君游。
神女鸣环佩,仙郎接献酬。
遍观云梦野,自爱江城楼。
何必东南守,空传沈隐侯。 -
92.《陪独孤使君同与萧员外证登万山亭》 唐·孟浩然
万山青嶂曲,千骑使君游。
神女鸣环佩,仙郎接献酬。
遍观云梦野,自爱江城楼。
何必东南守,空传沈隐侯。 -
93.《陌上桑》 唐·李白
美女渭桥东,春还事蚕作。
五马如飞龙,青丝结金络。
不知谁家子,调笑来相谑。
妾本秦罗敷,玉颜艳名都。 -
94.《玉壶吟》 唐·李白
烈士击玉壶,壮心惜暮年。
三杯拂剑舞秋月,忽然高咏涕泗涟。
凤凰初下紫泥诏,谒帝称觞登御筵。
揄扬九重万乘主,谑浪赤墀青琐贤。 -
95.《赠裴司马》 唐·李白
翡翠黄金缕,绣成歌舞衣。
若无云间月,谁可比光辉。
秀色一如此,多为众女讥。
君恩移昔爱,失宠秋风归。 -
96.《赠从孙义兴宰铭》 唐·李白
天子思茂宰,天枝得英才。
朗然清秋月,独出映吴台。
落笔生绮绣,操刀振风雷。
蠖屈虽百里,鹏鶱望三台。 -
97.《送王屋山人魏万还王屋·并序》 唐·李白
王屋山人魏万,云自嵩宋沿吴相访,数千里不遇。
乘兴游台越,经永嘉,观谢公石门。
后于广陵相见,美其爱文好古,浪迹方外,因述其行而赠是诗。
仙人东方生,浩荡弄云海。 -
98.《姑孰十咏》 唐·李白
姑孰溪
爱此溪水闲,乘流兴无极。
漾楫怕鸥惊,垂竿待鱼食。
波翻晓霞影,岸叠春山色。 -
99.《拟古十二首》 唐·李白
青天何历历,明星如白石。
黄姑与织女,相去不盈尺。
银河无鹊桥,非时将安适。
闺人理纨素,游子悲行役。 -
100.《题嵩山逸人元丹丘山居》 唐·李白
家本紫云山,道风未沦落。
沉怀丹丘志,冲赏归寂寞。
朅来游闽荒,扪涉穷禹凿。
夤缘泛潮海,偃蹇陟庐霍。