-
81.《送俞漕子清大卿赴召二首》 宋·杨万里
自笑孤踪霜叶轻,官游何幸并耆英。
合符先後分江郡,接武差池缀月卿。
爱我从来两胶漆,与公别是一亲情。
老身无用难提挈,尚有儿曹累使令。 -
82.《同子难题和乐亭》 宋·司马光
春禽哢晴朝,秋虫吟雨夕。
风和振兰芳,露寒滋菊色。
万物苟得所,随时各有适。
矧伊人最灵,胡为长戚戚。 -
83.《和范景仁王景彝殿中杂题三十八首并次韵其二》 宋·梅尧臣
文章老重欲追古,便作帝宫苍桧诗。
青葱玉树传杨子,盘屈洪桃见左思。
龙鳞已爱松身直,珠实还看柏叶垂。
秀木艳丛那可拟,但将霜雪定坚姿。 -
84.《过扬子江》 宋·王令
长江来何从,远自西极詹。
中破蜀山流,始与巴水兼。
川原日混合,泪射势益严。
奔浑万里流,不自顷刻淹。 -
85.《对月忆满子权》 宋·王令
长风掠海来,吹月散百链。
青天豁四碧,云霭不容缘。
窗轩飒先秋,露气入簟扇。
宽庭生夜凉,蚊口不得擅。 -
86.《和子瞻金山》 宋·苏辙
长江欲尽阔无边,金山当中唯一石。
潮平风静日浮海,缥缈楼台转金碧。
瓜洲初见石头城,城下波涛与海平。
中流转柂疑无岸,泊舟未定僧先迎。 -
87.《次韵子瞻颍州留别二首》 宋·苏辙
托身游宦乡,终老羡箕颍。
隐居亦何乐,亲爱形随影。
念兄适吴越,霜降水初冷。
翩然事舟楫,弃此室庐静。 -
88.《次韵子瞻题孙莘老墨妙亭》 宋·苏辙
高岸为谷谷为陵,一时豪杰空飞腾。
身随造化不复返,忽若野雀逢苍鹰。
当年碑刻最深固,风吹土蚀消无棱。
遗文漫灭雨中迹,翠石断裂春后冰。 -
89.《怀顾子惇》 宋·郑獬
托身事权门,譬如狎彫虎。
餧之得其欲,弭首乃无怒。
苟或咈其心,腾爪必伤汝。
权门爱曲从,破壳出毛羽。 -
90.《赠子发》 宋·吴则礼
金铜仙人辞汉歌,近时作者嗟谁何。
王侯之种合瑰诡,君复鼻高胸块磊。
著身丘壑谢幼舆,此事端怜卿辈无。
口谭名理脚穿屐,手捉毛锥家四壁。 -
91.《和贺子忱五首》 宋·曹勋
投老身同钓与渔,放怀宁较董梧锄。
爱闲成懒心常适,羽静须香意莫虚。 -
92.《子正生日以黄柑为寿》 宋·胡寅
正信风流不辱亲,高文还称掌丝纶。
岂惟补衮须词伯,自是安邦出诤臣。
岁晚已回松柏操,时来休爱水云身。
欲为公寿倡优拙,戏遣商山四老人。 -
93.《送葛元城》 宋·叶适
数年之留能浩浩,一日之别还草草。
念子身名两未遂,令我衰病无一好。
古人探道从妙年,今人重耳轻目前。
不愁好龙龙不下,只愁爱玉酬石价。 -
94.《避难西坑用瀹韵》 宋·陈著
春雨宜农耕,逆旅愁坐雨。
雪寒饥杀人,豪富雪中舞。
忧乐古来殊,欲说头自俯。
见山岂不爱,身危心不武。
入深复入深,有谷如子午。
生死未可知中,谁能问甘苦。 -
95.《寄子野》 宋·仇远
西窗隐几读南华,颇悟亡羊与战蜗。
住久不知身是客,归休谁谓女无家。
向阳野竹先抽笋,待雪官梅欲试花。
我爱睡乡真乐地,底须频吃玉川茶。 -
96.《送李秀才归建安》 唐·徐铉
昔闻武夷士,皆是帝曾孙。
李君即其人,命舛道常存。
爱子已折桂,华组耀闺门,吾身可拂及,彩服归丘园。 -
97.《简虞子建》 宋·张镃
虞君借屋王城里,闭门端从穷经史。
游谒俱非射利徒,名公往往为如已。
年来清贫渐到骨,造命由天常自委。
属客虽悭北海樽,出街尚矜东郭履。 -
98.《送林子中知成都》 宋·孔武仲
鞍马覆山黑,旌旗垂野红。
问远谁当行,太守临蜀中。
太守时之豪,学博文章工。
人事未称遂,崎岖已巴东。 -
99.《陈涉世家》 两汉·司马迁
陈胜者,阳城人也,字涉。
吴广者,阳夏人也,字叔。
陈涉少时,尝与人佣耕,辍耕之垄上,怅恨久之,曰:“苟富贵,无相忘。
”佣者笑而应曰:“若为佣耕,何富贵也?”陈涉太息曰:“嗟乎!燕雀安知鸿鹄之志哉!”二世元年七月,发闾左适戍渔阳九百人,屯大泽乡。 -
100.《苏武传(节选)》 两汉·班固
武字子卿,少以父任,兄弟并为郎,稍迁至栘中厩监。
时汉连伐胡,数通使相窥观。
匈奴留汉使郭吉、路充国等前后十余辈,匈奴使来,汉亦留之以相当。
天汉元年,且鞮侯单于初立,恐汉袭之,乃曰:「汉天子我丈人行也。