-
101.《小游仙诗九十八首》 唐·曹唐
玉箫金瑟发商声,桑叶枯干海水清。
净扫蓬莱山下路,略邀王母话长生。
上元元日豁明堂,五帝望空拜玉皇。
万树琪花千圃药,心知不敢辄形相。 -
102.《献大京兆薛常侍能》 唐·郑谷
耻将官业竞前途,自爱篇章古不如。
一炷香新开道院,数坊人聚避朝车。
纵游藉草花垂酒,闲卧临窗燕拂书。
唯有明公赏新句,秋风不敢忆鲈鱼。 -
103.《人不易知》 唐·郑昉
如面诚非一,深心岂易知。
入秦书十上,投楚岁三移。
和玉翻为泣,齐竽或滥吹。
周行虽有寘,殷鉴在前规。 -
104.《度自到洛中与乐天为文酒之会时时构咏乐不可…因为联句》 唐·裴度
成周文酒会,吾友胜邹枚。
唯忆刘夫子,而今又到来。
——裴度
欲迎先倒屣,亦坐便倾杯。 -
105.《宫词(梨园子弟以下四十一首一作王珪诗)》 唐·花蕊夫人
五云楼阁凤城间,花木长新日月闲。
三十六宫连内苑,太平天子住昆山。
会真广殿约宫墙,楼阁相扶倚太阳。
净甃玉阶横水岸,御炉香气扑龙床。 -
106.《诗三百三首》 唐·寒山
凡读我诗者,心中须护净。
悭贪继日廉,谄曲登时正。
驱遣除恶业,归依受真性。
今日得佛身,急急如律令。 -
107.《奉酬于中丞使君郡斋卧病见示一首》 唐·皎然
宿昔祖师教,了空无不可。
枯槁未死身,理心寄行坐。
仁公施春令,和风来泽我。
生成一草木,大道无负荷。 -
108.《妙喜寺达公禅斋寄李司直公孙、房都曹德裕…四十二韵》 唐·皎然
我祖传六经,精义思朝彻。
方舟颇周览,逸书亦备阅。
墨家伤刻薄,儒氏知优劣。
弱植庶可凋,苦心未尝辍。 -
109.《遥和康录事李侍御萼小寒食夜重集康氏园林》 唐·皎然
习家寒食会何频,应恐流芳不待人。
已爱治书诗句逸,更闻从事酒名新。
庭芜暗积承双履,林花雷飞洒幅巾。
谁见柰园时节共,还持绿茗赏残春。 -
110.《春夜赋得漉水囊歌,送郑明府》 唐·皎然
吴缣楚练何白皙,居士持来遗禅客。
禅客能裁漉水囊,不用衣工秉刀尺。
先师遗我式无缺,一滤一翻心敢赊。 -
111.《览古十四首》 唐·吴筠
圣人重周济,明道欲救时。
孔席不暇暖,墨突何尝缁。
兴言振颓纲,将以有所维。
君臣恣淫惑,风俗日凋衰。 -
112.《成相杂辞》 先秦·佚名
请成相。
世之殃。
愚暗愚暗堕贤良。
人主无贤。 -
113.《西征赋》 魏晋·潘安
岁次玄枵,月旅蕤宾,丙丁统日,乙未御辰。
潘子凭轼西征,自京徂秦。
乃喟然叹曰:古往今来,邈矣悠哉!寥廓惚恍,化一气而甄三才。
此三才者,天地人道。 -
114.《三都赋》 魏晋·左思
总序
盖诗有六义焉,其二曰赋。
杨雄曰:“诗人之赋丽以则。
”班固曰:“赋者,古诗之流也。 -
115.《一寸金(小石调)》 宋·柳永
井络天开,剑岭云横控西夏。
地胜异、锦里风流,蚕市繁华,簇簇歌台舞榭。
雅俗多游赏,轻裘俊、靓妆艳冶。
当春昼,摸石江边,浣花溪畔景如画。 -
116.《河满子》 宋·杜安世
细雨裛开红杏,新妆粉面鲜明。
东君何事交来早,更无绿叶同荣。
独倚青楼吟赏,目前无限轻盈。
命薄不倚栏槛,或占郊垌。
清香繁艳真堪爱,枉教寂寞凋零。
相次牡丹芍药,王孙谁道多情。 -
117.《调笑转踏》 宋·郑仅
上助清欢。
女伴相将,调笑入队。
春楼有女字罗敷。
二十未满十五余。 -
118.《虞美人(东园赏春,见斜日照杏花,甚可爱)》 宋·毛滂
游人莫笑东园小。
莫问花多少。
一枝半朵恼人肠。
无限姿姿媚媚、倚斜阳。
二分春去知何处。
赖是无风雨。
更将绣幕密遮花。
任是东风急性、不由他。 -
119.《水调歌头》 宋·葛胜仲
下濑惊船驶,挥尘恐尊空。
谁吹尺八寥亮,嚼徵更含宫。
坐爱金波潋滟,影落蒲萄涨绿,夜漏尽移铜。
回棹携红袖,一水带香浓。 -
120.《木兰花慢(重阳)》 宋·洪皓
对金商暮节,此时客、意难忘。
正卉木雕零,蛩螀韵切,宾雁南翔。
东篱有黄蕊绽,是幽人、最爱折浮觞。
须信凌霜可赏,任他落帽清狂。