-
1.《唐嘉会妻》 明·吴鼎芳
凤皇失其侣,三年独彷徨。
岂无云中鹤,矫矫非所当。
所居谷水西,乃在淀水阳。
杨氏有好女,小字曰云芳。 -
2.《长恨歌》 唐·白居易
汉皇重色思倾国,御宇多年求不得。
杨家有女初长成,养在深闺人未识。
天生丽质难自弃,一朝选在君王侧。
回眸一笑百媚生,六宫粉黛无颜色。 -
3.《赠梁任父母同年/题梁任父同年》 清·黄遵宪
寸寸山河寸寸金,侉离分裂力谁任。
杜鹃再拜忧天泪,精卫无穷填海心。 -
4.《蔡推官之父母与伯父母挽诗》 宋·魏了翁
人生宇宙皆同气,况此根心贯一机。
安用有生衔父恤,只愁无德报春辉。
桂芳春老伤何及,树静风号原竟违。
更恨母慈临诀日,嗟嗟季役未成归。 -
5.《深出赘归省再往妇氏家》 宋·陈著
父子恩爱重,人生别离苦。
惟汝善事我,我亦深爱汝。
我年今七十,又有多病母。
出赘非汝心,事有难直取。 -
6.《*心香 谢兴平县李公翁母,布施一子学道》 元·马钰
布施非凡,出俗因缘。
舍娇儿、入道搜玄。
人人称善,个个称贤。
便远扬名,名扬远,出秦川。
父母深恩,要报听言。
我人除、擒捉心猿。
气通八脉,功满三田。
救九玄尊,七祖父,共成仙。 -
7.《举子》 宋·苏泂
先亲去无归,家有十男子。
春秋此堂上,拜起共祭祀。
一贫乃青毡,书种幸未已。
人言抱子晚,君已三十四。 -
8.《三山矶答渔父歌》 宋·项安世
我行如辘轳,西上复东下。
触热泝江船,迎霜归越舍。
齐山至禹穴,百六十长亭。
江头矶上叟,嗤我太营营。 -
9.《代寿德兴尹》 宋·陈普
尧冥五叶开元正,尧云五色辉紫清。
渔歌樵唱乐宽政,今日公堂弥兕觥。
江南春稚寒犹峭,东风先绿银峰草。
银峰百草皆何私,邀得东风来独早。 -
10.《满庭芳 蒙师父训诲》 元·马钰
丘刘谭马,四个小鲜。
蒙师钓出深渊。
到岸才方磨琢,取火搜烟。
餐柴痛如割切,炼顽心、有似油煎。 -
11.《田父吟》 宋·方逢辰
清溪眇如斗大吧,万山壁立土硗瘠。
百分地无一分田,九十九分如剑脊。
一亩之地高复低,节节级级如横梯。
畈心一畦可一亩,边旁一亩分数畦。 -
12.《魏侍郎净心阁》 宋·释宗杲
伟哉广大寂灭心,譬如虚空不分别。
拟心求净即染污,况复比伦诸佛土。
又如梦中所见物,所见是有不可取。
如是通达无有疑,净心之义炳然现。 -
13.《心竟恁地歌》 宋·白玉蟾
我生不信有神仙,亦不知有大罗天。
那堪见人说蓬莱,掩面却笑渠风颠。
七返还丹多不实,往往将谓人虚传。
世传神仙能飞升,又道不死延万年。 -
14.《清心镜 薄待诏求问》 元·马钰
薄待诏,能捏塑。
夸妙手奇功,不曾停住。
骋精神、漉水拖泥,为养家之故。
心还省,性还悟。
闲闲供养,本真父母。
净清中、结就神丹,跨 -
15.《孟子·养志》 宋·陈普
世俗养亲惟口体,谁能养志若曾参。
至诚顺迁无违咈,为是心其父母心。 -
16.《次韵答张沙河》 宋·黄庭坚
张侯堂堂身八尺,老大无机如汉阴。
猛摩虎牙取吞噬,自叹日月不照临。
策名日已污轩冕,逃去未必焚山林。
我评君才甚高妙,孤竹截管空桑琴。 -
17.《拟古五首》 宋·何梦桂
本落不离根,菊槁不离枝。
我怀父母心,岂原生别离。
皇路謇幽蔽,民用婴百罹。
南枝栖越鸟,忍逐北风飞。
北风藐万里,分此无回期。
骨配化为尘,魂魄将南归。 -
18.《孟子·终身慕父母》 宋·陈普
外物安能乱本真,终天眷慕受恩深。
大人所在元无坏,不失初来赤子心。 -
19.《伯恭侄家书所见》 宋·丘葵
百舌在墙廉,其子在墙阴。
他年汝哺儿,方识父母心。 -
20.《孔雀东南飞/古诗为焦仲卿妻作》 两汉·佚名
汉末建安中,庐江府小吏焦仲卿妻刘氏,为仲卿母所遣,自誓不嫁。
其家逼之,乃投水而死。
仲卿闻之,亦自缢于庭树。
时人伤之,为诗云尔。