-
1.《和微之诗二十三首·和酬郑侍御东阳春闷放怀追越游见寄》 唐·白居易
君得嘉鱼置宾席,乐如南有嘉鱼时。
劲气森爽竹竿竦,妍文焕烂芙蓉披。
载笔在幕名已重,补衮于朝官尚卑。 -
2.《越亭二十韵》 唐·元晦
乏才叨八使,徇禄非三顾。
南服颁诏条,东林证迷误。
未闻述职效,偶脱嚣烦趣。
激水浚坳塘,缘崖欹磴步。 -
3.《醉蓬莱(寿越帅谢恕齐)》 宋·陈允平
正槐龙欲老,影动朱门,薰风帘卷。
竹外人清,听秋声将转。
梦草池塘,种兰庭砌,爽气生葵扇。
香染黄扉,律调翠简,赏音清宴。 -
4.《己卯十月一日至燕越五日罹狴犴有感而赋》 宋·文天祥
亦知戛戛楚囚难,无柰天生一寸丹。
铁马行鏖南地热,赭衣坐拥北庭寒。
朝餐淡薄神还爽,夜睡崎岖梦自安。
亡国大夫谁为传,只饶野史与人看。 -
5.《送程给事知越州》 宋·孙固
东过钱塘第一州,郡城高爽五云浮。
会稽山碧人多秀,贺监湖清月正秋。
偃息乡邦如志意,慰安雅俗自风流。
朝廷贤旧方图任,只恐蓬莱得暂留。 -
6.《越问·良牧》 宋·孙因
自大驾之西幸兮,府遂为於近藩。
赐行殿为府治兮,暨泽牧之惟艰。
张毗陵首当是选兮,实股肱之旧弼。
仍土阶之素规兮,因旧宇以为安。 -
7.《答屈爽》 宋·李复
至人喜旷达,所遇无形迹。
非乐重其放,中心本纯一。
东晋尚书令,简文用王述。
论事匪卓越,动意皆真率。 -
8.《拟古诗十二首》 唐·韦应物
辞君远行迈,饮此长恨端。
已谓道里远,如何中险艰。
流水赴大壑,孤云还暮山。
无情尚有归,行子何独难。 -
9.《画鹘行(一作画雕)》 唐·杜甫
高堂见生鹘,飒爽动秋骨。
初惊无拘挛,何得立突兀。
乃知画师妙,功刮造化窟。
写作神骏姿,充君眼中物。 -
10.《七月三日亭午已后较热退晚加小凉稳睡…呈元二十一曹长》 唐·杜甫
今兹商用事,馀热亦已末。
衰年旅炎方,生意从此活。
亭午减汗流,北邻耐人聒。
晚风爽乌匼,筋力苏摧折。 -
11.《奉使采箭簳竹谷中晨兴赴岭》 唐·钱起
孤客倦夜坐,闻猿乘早发。
背溪已斜汉,登栈尚残月。
重峰转森爽,幽步更超越。
云木耸鹤巢,风萝扫虎穴。
人群徒自远,世役终难歇。
入山非买山,采竹异采蕨。
谁见子牟意,悁劳书魏阙。 -
12.《南山诗》 唐·韩愈
吾闻京城南,兹惟群山囿。
东西两际海,巨细难悉究。
山经及地志,茫昧非受授。
团辞试提挈,挂一念万漏。 -
13.《与孟郊洛北野泉上煎茶》 唐·刘言史
粉细越笋芽,野煎寒溪滨。
恐乖灵草性,触事皆手亲。
敲石取鲜火,撇泉避腥鳞。
荧荧爨风铛,拾得坠巢薪。 -
14.《书斋雪后》 唐·赵嘏
拥褐坐茅檐,春晴喜初日。
微风入桃径,爽气归缥帙。
频时苦风雪,就景理巾栉。
树暖高鸟来,窗闲曙云出。
乡遥路难越,道蹇时易失。
欲静又不能,东山负芝朮. -
15.《湘西寺霁夜》 唐·李群玉
雨过琉璃宫,佳兴浩清绝。
松风冷晴滩,竹路踏碎月。
月波荡如水,气爽星朗灭。
皓夜千树寒,峥嵘万岩雪。
后山鹤唳断,前池荷香发。
境寂凉夜深,神思空飞越。 -
16.《和赵嘏题岳寺》 唐·温庭筠
疏钟细响乱鸣泉,客省高临似水天。
岚翠暗来空觉润,涧茶馀爽不成眠。
越僧寒立孤灯外,岳月秋当万木前。
张邴宦情何太薄,远公窗外有池莲。 -
17.《送吏部曹郎中免官南归》 唐·郑谷
高名向己求,古韵古无俦。
风月抛兰省,江山复桂州。
贤人知止足,中岁便归休。
云鹤深相待,公卿不易留。 -
18.《讲古文联句》 唐·皎然
帝出于震,文明始敷。
——潘述
山岳降气,龟龙负图。
——裴济 -
19.《诗三百三首》 唐·寒山
凡读我诗者,心中须护净。
悭贪继日廉,谄曲登时正。
驱遣除恶业,归依受真性。
今日得佛身,急急如律令。 -
20.《饮茶歌诮崔石使君》 唐·皎然
越人遗我剡溪茗,采得金牙爨金鼎。
素瓷雪色缥沫香,何似诸仙琼蕊浆。
一饮涤昏寐,情来朗爽满天地。
再饮清我神,忽如飞雨洒轻尘。