-
221.《送丘寺丞》 宋·李覯
嗟予兀兀何施为,学无异意唯传师。
尝言先圣所述作,人事而已亡他岐。
安知步步有天道,繄我丘师能识之。
春秋下应三千岁,雅颂周流十二支。 -
222.《泗演石》 宋·陆文圭
荆山石有玉,楚国无人知。
再南锋强售,抱璞空自悲。
他自遇良工,乃始称其奇。
实傅数百载,邯口又得之。 -
223.《传义上人》 宋·释祖钦
直指之道,义不可传。
不立文字,昭昭现前。
万里不挂片云,一亘白日青天。
声前有意,句后无言。
理事双遣也,木头碌碡。 -
224.《四明山记游八十韵》 宋·孙应时
平生抱遐尚,抚剑远行游。
迹谢声利牵,心与岩壑谋。
东征泛沧海,南惊逾丹丘。
西登峨峨啸,北望关陇愁。 -
225.《戏郑曾二老》 宋·王洋
两编千片白雪茧,六百二斗青铜钱。
不辞破费十日产,要向几上追前贤。
前贤已死不可慕,世上流传只佳句。
不寻断简赏心符,定自前贤无觅处。 -
226.《朱氏云壑》 宋·薛嵎
舒卷悠悠付太空,居然丘壑具胸中。
人生知已终难必,世上无心自不同。
片石若浮龙在水,远峰欲露树吟风。
羡君隐处有如此,想见诗成字字工。 -
227.《题李克明依绿园》 宋·曾丰
主人不制眼之欲,买断江天犹未足。
更开两岸小乾坤,而种十洲灵草木。
江中照出花木真,诗中传出花木神。
片言只字略点化,四时六气长含春。
梦草未终俄梦蝶,栩栩羲皇上头客。
未觉身居安乐窝,那知园是华胥国。 -
228.《送汪永丰被荐解组还朝》 宋·曾丰
等之土蒲同,他岂不云便。
顾宁图此君,曾不鄙吾县。
小折彭泽腰,仰看督邮面。
何以剸尔繁,胸次刚百练。 -
229.《李熙载业儒未效转为五行家》 宋·曾丰
典谟训诰饱蟠胸,一字于君未有功。
参到五行刘子政,转为三命李虚中。
牛毛有底事非左,蜗角孰何人不东。
肯自戚施相从臾,片言可送半生穷。 -
230.《癸亥初到岭下寄汪圣锡》 宋·张九成
人物苦难得,闭眼不敢看。
孤芳擢荒秽,秀色出榛菅。
怀我同心友,正在天一端。
文字妙入圣,操履到所难。 -
231.《将游甬东王青州伯仲见过作(以下《客越志》》 明·王稚登
主人出门去,客子入门来。
主人为客留,若下花前开。
借问客谓谁,东海王青州。
一双明月珠,夜照沧溟流。 -
232.《钱王祠》 明·王稚登
玉带龙衣貌宛然,朱门碧殿暮湖边。
行人下马看碑字,高柳藏鸦拂庙壖。
禾黍故都州十四,波涛残岸弩三千。
伤心一片厓山地,月色潮声更可怜。