-
1.《擬古》 宋·田锡
赫赫英豪士,韩侯令子孙。
千金募死士,博浪报君冤。
国耻尚未雪,骥足俄惊奔。
待搏如猛虎,未耀同朝暾。 -
2.《正月三日大雪雪晴有感》 宋·张耒
平生对雪须千首,何事今春无片词。
老大怯寒唯泥酒,穷愁须醉不吟诗。
润催庭柳将开眼,冷送江梅欲别枝。
何处高楼有残白,旧游无处寄相思。 -
3.《示金陵子(一作金陵子词)》 唐·李白
金陵城东谁家子,窃听琴声碧窗里。
落花一片天上来,随人直渡西江水。
楚歌吴语娇不成,似能未能最有情。
谢公正要东山妓,携手林泉处处行。 -
4.《凉州词二首》 唐·王之涣
黄河远上白云间,一片孤城万仞山。
羌笛何须怨杨柳,春风不度玉门关。
单于北望拂云堆,杀马登坛祭几回。
汉家天子今神武,不肯和亲归去来。 -
5.《宫词一百首》 唐·王建
蓬莱正殿压金鳌,红日初生碧海涛。
闲著五门遥北望,柘黄新帕御床高。
殿前传点各依班,召对西来八诏蛮。
上得青花龙尾道,侧身偷觑正南山。 -
6.《镜听词(古之镜听,犹今之瓢卦也)》 唐·李廓
匣中取镜辞灶王,罗衣掩尽明月光。
昔时长著照容色,今夜潜将听消息。
门前地黑人来稀,无人错道朝夕归。
更深弱体冷如铁,绣带菱花怀里热。
铜片铜片如有灵,愿照得见行人千里形。 -
7.《春词酬元微之(一作施肩吾诗)》 唐·沈亚之
黄莺啼时春日高,红芳发尽井边桃。
美人手暖裁衣易,片片轻花落翦刀。 -
8.《叹花词》 唐·施肩吾
前日满林红锦遍,今日绕林看不见。
空馀古岸泥土中,零落胭脂两三片。 -
9.《春词(一作沈亚之诗)》 唐·施肩吾
黄鸟啼多春日高,红芳开尽井边桃。
美人手暖裁衣易,片片轻云落剪刀。 -
10.《杨柳枝寿杯词十八首》 唐·司空图
乐府翻来占太平,风光无处不含情。
千门万户喧歌吹,富贵人间只此声。
撼晚梳空不自持,与君同折上楼时。
春风还有常情处,系得人心免别离。 -
11.《春宫词》 唐·李咸用
风和气淑宫殿春,感阳体解思君恩。
眼光滴滴心振振,重瞳不转忧生民。
女当为妾男当臣,男力百岁在,女色片时新。
用不用,唯一人。
敢放天宠私微身,六宫万国教谁宾? -
12.《代秋扇词》 唐·郑谷
露入庭芜恨已深,热时天下是知音。
汗流浃背曾施力,气爽中宵便负心。
一片山溪从蠹损,数行文字任尘侵。
绿槐阴合清和后,不会何颜又见寻。 -
13.《迷神引(中吕词)》 宋·柳永
红板桥头秋光暮。
淡月映烟方煦。
寒溪蘸碧,绕垂杨路。
重分飞,携纤手、泪如雨。 -
14.《减字木兰花(惜春词)》 宋·韦骧
人生可意。
只说功名贪富贵。
遇景开怀。
且尽生前有限杯。
韶华几许。
鶗鴂声残无觅处。
莫自因循。
一片花飞减却春。 -
15.《蓦山溪(上元词)》 宋·毛滂
婵娟不老,依旧东风面。
华烛下珠軿,盛寒里、春光一片。
不教暮景,也似每常来,水精宫,银色界,今夜分明见。
碧街如水,人影花凌乱。 -
16.《倾杯(上梁帅上元词)》 宋·杨无咎
瑞日凝晖,东风解冻,峭寒犹浅。
正池馆、梅英粉淡,柳梢金软,兰芽香暖。
滕城谁种芙蕖满。
浸银蟾影,一夜万花开遍。 -
17.《白玉楼步虚词》 宋·范成大
琪树垂珠网,夹阶两旁。
绿霄之外,周以玉阑,阑外方是碧落。
阶所接亦玉池,中间涌起玉楼三重,千门万户,无非连璐重璧。
屋覆金瓦,屋山缀红牙垂榼。 -
18.《玉蝴蝶(雪词)》 宋·赵长卿
片片空中剪水,巧妆春色,照耀江湖。
渐觉花毯转柳,荚阵飞榆。
散银杯、时时逐马。
翻缟带、一一随车。 -
19.《步蟾宫(钓台词)》 宋·韩淲
三年重到严滩路。
叹须鬓、衣冠尘土。
倚孤篷、闲自濯清风,见一片、飞鸿归去。
人间何用论今古。
漫赢得、个般情绪。
雨吹来云、乱处水东流,但只有、青山如故。 -
20.《江城子(德久同醉,子似出新置佐酒,和德久词)》 宋·韩淲
天孙应为织云裳。
试宫妆。
问刘郎。
湖上波寒,依旧远山苍。