-
61.《减字木兰花(春)》 宋·黄庭坚
余寒争令。
雪共蜡梅相照影。
昨夜东风。
已出耕牛劝岁功。
阴云幂幂。
近觉去天无几尺。
休恨春迟。
桃李梢头次第知。 -
62.《玉楼春》 宋·秦观
参差帘影晨光动。
露桃雨柳矜新宠。
闲愁多仗酒驱除,春思不禁花从臾。
倚楼听彻单于弄。
却忆旧欢空有梦。
当时误入饮牛津,何处重寻闻犬洞。 -
63.《多丽》 宋·吴则礼
听新蝉,舜琴初弄清弦。
伴薰风、葱葱佳气,钟希世英贤。
正芳蓂、更余九荚,况强仕,犹待三年。
笔下烟云,胸中岩壑,玉峰凛凛映人寒。 -
64.《水龙吟(寿辛侍郎)》 宋·韩元吉
南风五月江波,使君莫袖平戎手。
燕然未勒,渡泸声在,宸衷怀旧。
卧占湖山,楼横百尺,诗成千首。
正菖蒲叶老,芙蕖香嫩,高门瑞、人知否。 -
65.《菩萨蛮(集句)》 宋·赵彦端
青春背我堂堂去。
桃花乱落如红雨。
是妾断肠时。
芳心空自持。
相思君助取。
脉脉如牛女。
天远暮江迟。
今宵归不归。 -
66.《沁园春·忆黄山》 宋·汪莘
三十六峰,三十六溪,长锁清秋。
对孤峰绝顶,云烟竞秀,悬崖峭壁,瀑布争流。
洞里桃花,仙家芝草,雪后春正取次游。
亲曾见,是龙潭白昼,海涌潮头。 -
67.《乐语》 宋·王义山
◎寿崇节致语隆兴府
万年介寿,星辰拱文母之尊;四海蒙恩,雨露宠周臣之宴。
颂声交作,协气横流。
与天同心,为民立命。 -
68.《沁园春(赠人)》 宋·陈人杰
如此男儿,可是疏狂,才大兴浓。
看曹瞒事业,雀台夜月,建封气概,燕子春风。
叱咤生雷,肝肠似石,才到尊前都不同。
人间世,只婵娟一剑,磨尽英雄。 -
69.《蓦山溪》 宋·俞国宝
江天霜晓,梅粉参差吐。
剪剪暗香风,自吹到、瑶台仙路。
辎軿缥缈,昨夜出蓬莱,云鬓薄,月眉纤,元是飞琼侣。
知书识字,书带先生女。 -
70.《蓦山溪》 宋·俞国宝
江天霜晓,梅粉参差吐。
剪剪暗香风,自吹到、瑶台仙路。
辎軿缥缈,昨夜出蓬莱,云鬓薄,月眉纤,元是飞琼侣。
知书识字,书带先生女。 -
71.《忆旧游》 宋·杨泽民
念区区远宦,带月侵晨,燃烛中宵。
有昔曾游遍,过三湘下浙,二水通潇。
小舟暂辍兰棹,赢马复鞭摇。
但旧日雄图,平生壮气,往往潜消。 -
72.《摸鱼儿(艮岳)》 宋·姚云文
渺人间、蓬瀛何许,一朝飞入梁苑。
辋川梯洞层瑰出,带取鬼愁龙怨。
穷游宴。
谈笑里,金风吹折桃花扇。 -
73.《春日田园杂兴》 宋·范成大
柳花深巷午鸡声,桑叶尖新绿未成。
坐睡觉来无一事,满窗晴日看蚕生。
土膏欲动雨频催,万草千花一饷开;舍后荒畦犹绿秀,邻家鞭笋过墙来。
高田二麦接山青,傍水低田绿未耕;桃奇满村春似锦,踏歌椎鼓过清明。 -
74.《冬日田园杂兴》 宋·范成大
斜日低山片月高,睡余行药绕江郊。
霜风捣尽千林叶,闲倚筇枝数鹳巢。
炙背檐前日似烘,暖醺醺后困蒙蒙。
过门走马何官职,侧帽笼鞭战北风! -
75.《春不雨》 清·王士祯
西亭石竹新作芽,游丝已罥樱桃花。
鸣鸠乳燕春欲晚,杖藜时复话田家。
田家父老向我说,“谷雨久过三月节。
春田龟坼苗不滋,犹赖立春三日雪。 -
76.《七谏》 两汉·东方朔
初放
平生于国兮,长于原野。
言语讷譅兮,又无彊辅。
浅智褊能兮,闻见又寡。 -
77.《上林赋》 两汉·司马相如
亡是公听然而笑曰:“楚则失矣,而齐亦未为得也。
夫使诸侯纳贡者,非为财币,所以述职也。
封疆画界者,非为守御,所以禁淫也。
今齐列为东藩,而外私肃慎,捐国逾限,越海而田,其于义固未可也。 -
78.《西京赋》 两汉·张衡
有冯虚公子者,心侈体忲,雅好博古,学乎旧史氏,是以多识前代之载。
言于安处先生曰:夫人在阳时则舒,在阴时则惨,此牵乎天者也。
处沃土则逸,处瘠土则劳,此系乎地者也。
惨则鲜于欢,劳则褊于惠,能违之者寡矣。 -
79.《枯树赋》 南北朝·庾信
殷仲文风流儒雅,海内知名。
世异时移,出为东阳太守。
常忽忽不乐,顾庭槐而叹曰:“此树婆娑,生意尽矣!”。
至如白鹿贞松,青牛文梓。 -
80.《感春十三首》 宋·张耒
春郊草木明,秀色如可揽。
雨余尘埃少,信马不知远。
黄乱高柳轻,绿铺新麦短。
南山逼人来,涨洛清漫漫。
人家寒食近,桃李暖将绽。
年丰妇子乐,日出牛羊散。
携酒莫辞贫,东风花欲烂。