-
1.《示儿》 宋·洪钺
豫章实佳木,寻丈早异众。
匠石虽未顾,终解作梁栋。
社栋大蔽牛,不资世所用。
弃置成散材,岁久即空洞。 -
2.《冬至二首》 宋·刘克庄
慈颜幽翳几星霜,犹记斑衣共举觞。
老弟颇怜伯仁短,小孙突过阿宜长。
亲朋不至谙时态,儿女无知竞晓妆。
老退尚馀忧国念,朝来云物果灾祥。 -
3.《自谓》 宋·白玉蟾
造物果小儿,可得问天公。
一生贫到骨,万感悲填胸。
形神本尘坌,身世相羁笼。
安得骑玉鳌,眇然追冥鸿。 -
4.《次韵奉和平叔亭林至日之什》 宋·张元干
云物果何好,客愁今更新。
坐来江月白,兴在雪篱春。
我辈且同酌,公诗殊出尘。
莫思淮海上,黑帜杂黄巾。 -
5.《哭何甥》 宋·释文珦
秀颖出儒林,吾甥所得深。
良材竟难用,造物果何心。
身后远遗育,生前惜寸阴。
临棺一悲咤,万籁亦同音。 -
6.《秋晴》 宋·张九成
秋空极清快,偶值数日阴。
造物果何意,成此三日霖。
晚来风色转,天边露遥岑。
无言若有得,古人知我心。 -
7.《城南隅山池春中田袁二公盛称其美夏首获赏果…故有此咏》 唐·张九龄
忆昨闻佳境,驾言寻昔蹊。
非惟初物变,亦与旧游暌。
幽渚为君说,清晨即我携。
途深独睥睨,历险共攀跻。 -
8.《谒张果先生》 唐·李颀
先生谷神者,甲子焉能计。
自说轩辕师,于今几千岁。
寓游城郭里,浪迹希夷际。
应物云无心,逢时舟不系。 -
9.《鹊桥仙(以酒果为黄子默寿)》 宋·张孝祥
南州名酒,北园珍果,都与黄香为寿。
风流文物是家传,睨血指、旁观袖手。
东风消息,西山爽气,总聚君家户牖。
旧时曾识玉堂仙,在帝所、频开荐口。 -
10.《梦宗氏子来兄舍寄生九月初七果生侄子》 宋·阳伯高
昔年曾梦宗家郎,受生所自言其详。
髼忪有发重覆顶,梦里恍然如发旁。
大人占之兆惟吉,惟熊惟罴男之祥。
今朝筵庆果如梦,始生三日逢重阳。 -
11.《送郑户曹赋席上果得榧子》 宋·苏轼
彼美玉山果,粲为金盘实。
瘴雾脱蛮溪,清樽奉佳客。
客行何以赠,一语当加璧。
祝君如此果,德膏以自泽。 -
12.《谢岳大用提举郎中寄茶果药物三首新松实》 宋·杨万里
三韩万里半天松,方丈蓬莱东复东。
珠玉链成千岁实,冰霜吹落九秋风。
酒边腷膞牙车响,座上须臾漆櫑空。
新果新尝正新暑,绣衣使者念山翁。 -
13.《谢岳大用提举郎中寄茶果药物三首紫团参》 宋·杨万里
新罗上党各宗枝,有两曾参果是非。
入手截来花晕紫,闻香已觉玉池肥。
旧傅饮子安心妙,新捣珠尘看云飞。
珍重故人相问意,为言老矣只思归。 -
14.《谢余处恭送七夕酒、果蜜食化生儿二首》 宋·杨万里
踉蹡儿孙忽满庭,折荷骑竹臂春莺。
巧楼後夜邀牛女,留钥今朝送化生。
节物催人教老去,壶觞拜赐喜先倾。
醉眠管得银河鹊,天上皈来打六更。 -
15.《饭昭果寺》 宋·张耒
飘然乘兴游,殽酒笑俗具。
僧居致野饭,草草亦有趣。
山僧惯迎客,煮茗新泉注。
岩花得春迟,晚秀见红素。 -
16.《暇日步西园感物辄为诗得七篇·橘》 宋·张耒
奇林蕴贞粹,健叶圆青鲜。
中有碧瑶实,正味百果先。
贡包登尧俎,颂德列骚篇。
李衡空庸材,徒烈木奴千。 -
17.《余之亲家有女子能点酥为诗并花果麟凤等物一》 宋·梅尧臣
翦竹缠金大於掌,红缕龟纹挑作网。
琼酥点出探春诗,玉刻小书题在牓。
名花杂果能眩真,祥兽珍禽得非广。
礧落男儿不足为,女工余思聊可赏。 -
18.《居厚不果行次韵二首》 宋·刘克庄
物色来林下,安排起海滨。
居然蒙锦阱,幸未驾蒲轮。
非我瑕疵女,云谁毁誉臣。
只愁从此去,未易致虞人。 -
19.《卫卿叔自青旸寄诗一卷以饮酒果核殽味烹茶斋》 宋·葛立方
淮南空说枕中方,鬼物岂解为金黄。
虎龙自卫策最长,身阅寒暑无炎凉。
王母蟠桃端可尝,何必更值王卮娘。
日月跳丸那觉忙,口中自有芝朮香。
云装羽帔入仙乡,为公洗髓兼浣肠。 -
20.《某尝约才甫游双溪以连雨多事因循未果辱诗督》 宋·强至
共君曾约访烟霞,欲趁芳时物物嘉。
宿诺古人尝有诫,春游今我果成赊。
眼看日下无穷事,肠断风前已落花。
天气清明当趣驾,此诗先寄谪仙家。