-
1.《感遇二十五首》 宋·张耒
缫丝未缘鱼,有丝生网心。
弦木以为弧,鸟兽不安林。
大钧本无事,物类亦愔愔。
谁令一机骇,万变起相寻。
焚木岂人火,弃沙非外金。
如何巧诈子,尚欲峻而深。 -
2.《宿云轩》 宋·李弥逊
平生念丘壑,着我胸中云。
偶为山樊居,白云乱衣巾。
物类感湿燥,人情异莸薰。
奇峰霭朱夏,擘絮浮阳春。
兴来揽之游,要观尘外身。 -
3.《声无哀乐论》 两汉·嵇康
有秦客问于东野主人曰:「闻之前论曰:『治世之音安以乐,亡国之音哀以思。
』夫治乱在政,而音声应之;故哀思之情,表于金石;安乐之象,形于管弦也。
又仲尼闻韶,识虞舜之德;季札听弦,知众国之风。
斯已然之事,先贤所不疑也。 -
4.《梅圣俞诗集序》 宋·欧阳修
予闻世谓诗人少达而多穷,夫岂然哉?盖世所传诗者,多出于古穷人之辞也。
凡士之蕴其所有,而不得施于世者,多喜自放于山巅水涯之外,见虫鱼草木风云鸟兽之状类,往往探其奇怪,内有忧思感愤之郁积,其兴于怨刺,以道羁臣寡妇之所叹,而写人情之难言。
盖愈穷则愈工。
然则非诗之能穷人,殆穷者而后工也。 -
5.《高唐赋》 先秦·宋玉
昔者楚襄王与宋玉游于云梦之台,望高之观,其上独有云气,崪兮直上,忽兮改容,须臾之间,变化无穷。
王问玉曰:“此何气也?”玉对曰:“所谓朝云者也。
”王曰:“何谓朝云?”玉曰:“昔者先王尝游高唐,怠而昼寝,梦见一妇人曰:‘妾,巫山之女也。
为高唐之客。 -
6.《七谏》 两汉·东方朔
初放
平生于国兮,长于原野。
言语讷譅兮,又无彊辅。
浅智褊能兮,闻见又寡。 -
7.《阅江楼记》 明·宋濂
金陵为帝王之州。
自六朝迄于南唐,类皆偏据一方,无以应山川之王气。
逮我皇帝,定鼎于兹,始足以当之。
由是声教所暨,罔间朔南;存神穆清,与天同体。 -
8.《感遇诗三十八首》 唐·陈子昂
微月生西海,幽阳始代升。
圆光正东满,阴魄已朝凝。
太极生天地,三元更废兴。
至精谅斯在,三五谁能征。 -
9.《飞鱼(有序)》 明·孙作
海于天地中,物不能比大。
阴阳浩出没,造物穷荒怪。
力足浮三山,势欲吞大块。
岂惟日月浴,兼疑鬼神会。 -
10.《初夏有感》 宋·曾巩
我从得病卧闾巷,三见夏物争滋荣。
红英紫萼逐风尽,高干密叶还阴成。
山亭水馆处处好,朱碧万实相骈擎。
林乌梁燕各生子,翅羽已足争飞腾。 -
11.《同刘二十八院长述旧言怀感时书事奉寄澧州…赠二君子》 唐·柳宗元
弱岁游玄圃,先容幸弃瑕。
名劳长者记,文许后生夸。
鷃翼尝披隼,蓬心类倚麻。
继酬天禄署,俱尉甸侯家。 -
12.《湖居感伤》 宋·释智圆
迷真渺无始,飘业产钱唐。
外族宗南郡,门风祖偃王。
微缘先劫种,宿习妙龄彰。
父母怜多病,亲实怪异常。 -
13.《观慈乌反哺》 宋·何梦桂
有鸟有鸟名慈乌,群儿哑哑争相呼。
羽毛甫集思反哺,为报父母恩劳劬。
民彝天理久沦斁,闻此肝胆为昭苏。
禽虫微物岂知义,乌性至孝由中孚。 -
14.《赠徐干诗》 魏晋·刘桢
谁谓相去远。
隔此西掖垣。
拘限清切禁。
中情无由宣。 -
15.《使君黄秘书上印有期闻严召已得好语赋诏律送》 宋·曹彦约
五十莱衣宦海荣,每将忠谠报平生。
暂分竹去宽宵旰,又赐环归近圣明。
人物渺然须引类,东南竭矣愿休兵。
功名自重囊中物,感悟从来看积诚。 -
16.《瓶水生数花须臾有蜂来集感而赋诗》 宋·郭印
折花养瓶水,老眼聊自怡。
案置须臾间,游蜂已著枝。
嗅香起还泊,{瞢目换羽}{瞢目换羽}动天机。
不知何方来,神速乃如斯。 -
17.《感白莲花》 唐·白居易
白白芙蓉花,本生吴江濆。
不与红者杂,色类自区分。
谁移尔至此,姑苏白使君。
初来苦憔悴,久乃芳氛氲。 -
18.《酬答张安抚伯玉先生》 宋·薛师点
寡交率天性,积疴攻妙药。
干禄念烝尝,著书恣谈謔。
永矢离畏途,何况縻好爵。
感子胡人意,屏吏延铃阁。 -
19.《坐客有谈狄鱼眼眶之美者感叹而作》 宋·陆游
黄雀头颅羞五鼎,狄鱼眼眶参隽永。
两螫何皋蟹丧躯,一脔可怜牛断领。
霜刀斫脍几许痛,公子方夸醉魂醒。
物生怖死与我均,碪几流丹只俄顷。 -
20.《宝剑》 宋·欧阳修
宝剑匣中藏,暗室夜常明。
欲知天将雨,铮尔剑有声。
神龙本一物,气类感则鸣。
常恐跃匣去,有时暂开扃。