-
61.《秋夜与子充论文退而赋诗一首因简子充并寄胡》 明·宋濂
太虚之气随物形,天声地声由此生。
小或簸荡吼河海,大将触搏流风霆。
天轮胶戾神鬼战,地轴挺拔蛟龙争。
圈臼洼污各异奏,彯沙礜石咸齐鸣。 -
62.《论俗十二首》 宋·刘子翚
扇马严内仗,貂珰侍宸阍。
哀哉里闾间。
刀阉逮鸡豚。
放麑识忠荩,毋卵著格言。
矧利肥甘躯,绝其孳息源。
难销爱欲心,物物天性存。
逆情气必戾,顺化生乃蕃。
谁开口腹谋,无乃伤仁恩。 -
63.《与菽园论诗兼寄任公孺博曼宣》 清·康有为
一代才人孰绣丝,万千作者亿千诗。
吟风弄月各自得,覆酱烧薪空尔悲。
正始如闻本风雅,丽葩无奈祖骚词。
汉唐格律周人意,悱恻雄奇亦可思。 -
64.《舟行至清远县,见顾秀才,极谈惠州风物之美》 宋·苏轼
到处聚观香案吏,此邦宜著玉堂仙。
江云漠漠桂花湿,海雨翛翛荔子然。
闻道黄柑常抵鹊,不容朱橘更论钱。
恰从神武来弘景,便向罗浮觅稚川。 -
65.《列子有力命王充论衡有命禄极言必定之致览之》 宋·晏殊
大钧播群物,零茂归自然。
默定既有初,不为智力迁。
御冠导其流,仲任派其源。
智愚信自我,通塞当由天。 -
66.《和秉国招景仁不至云方作书与光论乐》 宋·司马光
小桃佳李实如拳,西湖尽眼铺芳莲。
景仁不从乡贤饮,为此乐论方穷研。
周衰官失畴人散,钟律要眇谁能传。
近人欺人出私意,最可闵笑房生颠。 -
67.《还陈殿丞原人论》 宋·司马光
品物芸芸游太虚,不知谁氏宰洪炉。
一株花落分荣辱,万竅风号见有无。
觉后共占犹是梦,衣中所得亦非殊。
何如鼓瑟浴沂水,春服成时咏舞雩。 -
68.《兵部王仲行尚书惠诗叙近日直舍隔壁论诗说棋》 宋·周必大
诗可弄万象,棋能消百忧。
苦吟复苦战,已过心休休。
自从识夫子,十阅长安秋。
奇才揜众俊,博物包九流。 -
69.《至论吟》 宋·邵雍
民于万物已称珍,圣向民中更出群。
介石不疑何尽日,知几何患未如神。
若无刚果难成善,既有精明又贵纯。
祸福兆时皆有渐,不由天地只由人。 -
70.《论俗十二首》 宋·刘子翚
兹乡山水佳,昔乃为盗窟。
吾卢已煨烬,荒草墙兀兀。
墙东大梨树,惟此为旧物。
火烧枝叶尽,老本更奇崛。 -
71.《奉酬应物》 宋·陈师道
论世阙真是,憎好成愚贤。
众手挽跛牂,拟度骅骝前。
与子早相好,於今不知年。
似从欲著帽,忧喜同华颠。 -
72.《潞公与梅圣俞论古人有纯用平声字为诗如枯桑》 宋·郑刚中
节物暗老我,壮志物未已。
事业力自致,贵贱命可委。 -
73.《淮南汶上三见春物有感》 宋·宋庠
一麾南北数移官,三见莺花送雁寒。
双鬓欺人还似雪,寸心忧国本如丹。
雕虫曲艺论文浅,乘障迂儒破敌难。
惟有归耕初志在,故田西接饮牛滩。 -
74.《次韵郑检法与胡教授论诗》 宋·项安世
古诗亡狗曲,新样入桑间。
论稍经坡谷,人方敬杜颜。
天机转杼轴,僧衲忌烂斑,妙处无多洩,从来造物悭。 -
75.《次韵郑检法与张秘书论命》 宋·项安世
曹刘元易识,甘石况经云。
五物时为帝,三辰岁有君。
平生信严子,今日得扬云。
两手分忠孝,往承华与勋 -
76.《张冠卿以前诗怀哉各努力人物古来少句为十诗》 宋·陈傅良
秦人弊申韩,亡梁以崇佛。
六经独何罪,莽亦窃大物。
堪嗟二百年,吾道功第一。
熙丰余论在,河洛诸贤没。 -
77.《福城无雪然人物与洛城一也》 宋·陈普
入城一见便金兰,青眼论心视肺肝。
日用共为时世笑,书眠常见鬼神看。
狂歌雪裹忘年老,高卧城中傲岁寒。
但愿康宁百二十,年年斫雪访袁安。 -
78.《论语·弟子入则孝章》 宋·陈普
孝弟谨信泛爱众,亲仁犹未是全功。
圣贤成法事物理,都在诗书六艺中。 -
79.《论语·君子不器》 宋·陈普
大学真儒耻小成,一源体用要流行。
当知万物备於我,真自修身至治平。 -
80.《论语·孝弟章》 宋·陈普
仁民爱物本亲亲,有子当年见亦真。
第一注中明体用,洗空千载说经人。