-
1.《招隐士》 两汉·淮南小山
桂树丛生兮山之幽,偃蹇连蜷兮枝相缭。
山气巄嵷兮石嵯峨,溪谷崭岩兮水曾波。
猿狖群啸兮虎豹嗥,攀援桂枝兮聊淹留。
王孙游兮不归,春草生兮萋萋。 -
2.《李审言相招与刁景纯周仲章裴如晦冯当世沈文》 宋·梅尧臣
自君命我饮,朝暮雨倾瓦。
城东与城北,大道泥没马。
敢忘主人勤,颠扑困驭者。
众客亦如期,陈肴藉兰若。 -
3.《雨后看山因忆黄世南先生诗以相招》 宋·文同
新霜夜落群梢鸣,群风刮天为早晴。
南山向晓尽张列,颓岭断壑当空横。
开轩一见喜无量,走上高阁临飞甍。
层栏倚遍不能下,状貌秀活围双睛。 -
4.《浮丘道人招魂歌》 宋·汪元量
有官有官位卿相,一代儒宗一敬让。
家亡国破身漂荡,铁汉生擒今北向。
忠肝义胆不可状,要与人间留好样。
惜哉斯文天已丧,我作哀章泪悽怆。
呜呼九歌兮歌始放,魂招不来默惆怅。 -
5.《解官到郡诸丈置酒岳阳楼招炎为客邓巴陵索诗》 宋·王炎
重上危楼览洞庭,故人一笑对飞觥。
君山只似艑山绿,江水不如湘水清。
一日胜游成乐事,三年俗状夺诗情。
天涯邂逅还离别,莫惜樽前底里倾。 -
6.《朱及之以所种荔枝结实招饮不及赴以诗谢之》 宋·陈傅良
闽谱余尝第状元,年来虽见仅名存。
贡存天宝犹徒扰,赋似相如亦妄论。
每羡朝阳私沃壤,正愁秋雨妬芳樽。
降衣玉质今何夕,照我西归十二轩。 -
7.《东峰亭各赋一物得林中翠》 唐·高傪
杳霭无定状,霏微常满林。
清风光不散,过雨色偏深。
幽意赏难尽,终朝再招寻。 -
8.《吊元鲁山》 唐·孟郊
搏鸷有馀饱,鲁山长饥空。
豪人饫鲜肥,鲁山饭蒿蓬。
食名皆霸官,食力乃尧农。
君子耻新态,鲁山与古终。 -
9.《祭退之》 唐·张籍
呜呼吏部公,其道诚巍昂。
生为大贤姿,天使光我唐。
德义动鬼神,鉴用不可详。
独得雄直气,发为古文章。 -
10.《霓裳羽衣舞歌》 唐·白居易
我昔元和侍宪皇,曾陪内宴宴昭阳。
千歌万舞不可数,就中最爱霓裳舞。
舞时寒食春风天,玉钩栏下香案前。
案前舞者颜如玉,不著人间俗衣服。 -
11.《诗三百三首》 唐·寒山
凡读我诗者,心中须护净。
悭贪继日廉,谄曲登时正。
驱遣除恶业,归依受真性。
今日得佛身,急急如律令。 -
12.《诗》 唐·拾得
诸佛留藏经,只为人难化。
不唯贤与愚,个个心构架。
造业大如山,岂解怀忧怕。
那肯细寻思,日夜怀奸诈。 -
13.《二鹊救友》 未知·佚名
某氏园中,有古木,鹊巢其上,孵雏将出。
一日,鹊徊翔其上,悲鸣不已。
顷之,有群鹊鸣渐近,集古木上,忽有二鹊对鸣,若相语状,俄而扬去。
未几,一鹳横空而来,“咯咯”作声,二鹊亦尾其后。 -
14.《声无哀乐论》 两汉·嵇康
有秦客问于东野主人曰:「闻之前论曰:『治世之音安以乐,亡国之音哀以思。
』夫治乱在政,而音声应之;故哀思之情,表于金石;安乐之象,形于管弦也。
又仲尼闻韶,识虞舜之德;季札听弦,知众国之风。
斯已然之事,先贤所不疑也。 -
15.《西京赋》 两汉·张衡
有冯虚公子者,心侈体忲,雅好博古,学乎旧史氏,是以多识前代之载。
言于安处先生曰:夫人在阳时则舒,在阴时则惨,此牵乎天者也。
处沃土则逸,处瘠土则劳,此系乎地者也。
惨则鲜于欢,劳则褊于惠,能违之者寡矣。 -
16.《游玲珑山因访朱氏草堂》 宋·沈与求
平生丘壑心,馀事不挂目。
藜杖南山来,要使富幽瞩。
异哉小玲珑,蟠峙苍弁腹。
修藤结悬崖,飞溜响空曲。 -
17.《钱塘赋水母》 宋·沈与求
疾风吹雨回江城,櫓牙呕哑潮欲平。
客居喜无人事撄,相与环坐临前楹。
眼中水怪状莫名,出没沙觜如浮罂。
复如缁笠绝两缨,浑沌七窍俱未形。 -
18.《重修圣济院》 宋·陈有声
蒙泉距宜春,相去百余里。
有僧来问余,借问何姓氏。
乃余昔所敬,见之蹙然喜。
叙余语未既,省记到山始。 -
19.《灵谿赋双流郭信可隐居》 宋·何耕
幽居定何如,颇恨未见之。
主人向我言,喜色融双眉。
修篁流翠阴,寒溪漾清漪。
领略非一状,幽妍发馀姿。 -
20.《代胡仓过圣德惠民诗一首》 宋·王阮
平楚皆膏壤,成汤忽旱年。
人知圣虑切,恩遣使臣宣。
乙犯饥荒后,长沙富庶全。
纪年四十载,斗米二三钱。