-
1.《游桃源一百韵》 唐·刘禹锡
沅江清悠悠,连山郁岑寂。
回流抱绝巘,皎镜含虚碧。
昏旦递明媚,烟岚分委积。
香蔓垂绿潭,暴龙照孤碛。 -
2.《赋得冬日可爱》 唐·庾承宣
宿雾开天霁,寒郊见初日。
林疏照逾远,冰轻影微出。
岂假阳和气,暂忘玄冬律。
愁抱望自宽,羁情就如失。
欣欣事几许,曈曈状非一。
倾心倘知期,良愿自兹毕。 -
3.《仙岩四瀑布即事寄上秘书包监侍郎七兄吏部李侍…十四韵》 唐·路应
绝境久蒙蔽,芟萝方迨兹。
樵苏尚未及,冠冕谁能知。
缘崖开径小,架木度空危。
水激千雷发,珠联万贯垂。 -
4.《同永叔子聪游嵩山赋十二题其七天门》 宋·梅尧臣
古壁何苍苍,穿云玉梯出。
欻然起青冥,却立观少室。
前岩复後峰,阴晴状非一。 -
5.《假山》 宋·杨时
衡湘侧南二千里,清淑之气常蜿蜒。
丹沙玉石气所感,融结万状非磨镌。
穷源荒蹊异岱畎,不逢禹绩轻弃捐。
苔封土蚀谁复问,嶙刚僵卧当市廛。 -
6.《致孙状元诉醵罚钱》 唐·卢嗣业
未识都知面,频输复分钱。
苦心事笔砚,得志助花钿。
徒步求秋赋,持杯给暮饘。
力微多谢病,非不奉同年。 -
7.《满庭芳(寿黄状元·三月初八)》 宋·黄判院
桃浪翻花,柳风飘絮,翠蓂八叶呈芳。
奎星初度,箕宿耀祥光。
元是降神崧岳,生英杰、奇伟非常。
文章士,青春未老,一鹗快飞黄。 -
8.《段太尉逸事状》 唐·柳宗元
太尉始为泾州刺史时,汾阳王以副元帅居蒲。
王子晞为尚书,领行营节度使,寓军邠州,纵士卒无赖。
邠人偷嗜暴恶者,卒以货窜名军伍中,则肆志,吏不得问。
日群行丐取于市,不嗛,辄奋击折人手足,椎釜鬲瓮盎盈道上,袒臂徐去,至撞杀孕妇人。 -
9.《岩下观瀑旦晚异状子文有诗辄次其韵》 宋·何麒
瀑色清明气犹雄,非烟非云非白虹。
兜罗绵光秀罘罳,瑠璃□影摇帘栊。
风吹银潢渍苍壁,日照玉柱惊青空。
谁言物象要有尽,我觉端倪殊不穷。
思涌回翔掀舞时,句在缥缈空蒙中。
更将七字写亭午,倚天长剑拖芒锋。 -
10.《陈荣绪惠示之字韵诗推奖过实非所敢当辄次高》 宋·黄庭坚
太丘胸量阔,一苇莫杭之。
万事不挂眼,四愁犹有诗。
状闲聊闒茸,心洁似毗尼。
早晚同舟去,烟波学子皮。 -
11.《送冯状元归鄂州》 宋·司马光
夙昔负奇节,琅然为众殊。
下鞲连得俊,出手尽成卢。
喜气兼邻曲,荣名溢道涂。
风云俱动色,非复旧江湖。 -
12.《觉非居士东菴甚奇观玉蟾曾游其间醉吟一篇》 宋·白玉蟾
一瓯之闽古无诸,山奇水透真画图。
霍童山在闽之隅,天下第一神仙都。
神仙渺茫不可见,桑田沧海几迁变。
三山崒嵂青至今,堪嗟山下人如燕。 -
13.《赠孙何状元》 宋·魏野
天非道莫尊,道非贤莫存。
始知贤人生,与道为轮辕。
明庭亲选士,虑彼贤愚浑。
天子至文明,擢公为状元。 -
14.《谢孙状元寒食见赠》 宋·魏野
一首状元诗,封来到竹扉。
读留寒食烛,拜换道家衣。
誉过心无愧,酬迟礼转非。
闲思播琴里,谁更会玄微。 -
15.《某介直寡合为邑亡状而杜兄一见过爱作诗称许》 宋·强至
平生怀古哲,所趣背时人。
饿死不巧宦,力行惟庇民。
风波方满眼,霄汉欲谋身。
山水得一县,松筠为四邻。 -
16.《郡为表弟程起状元坊并为陈人重起省元坊》 宋·方岳
场屋华然采选图,采来喝雉偶成庐。
敢同君子名吾里,不料公聊出此涂。
华表自旌新进士,废人并起躄浮屠。
少年三五时堪笑,差觉今吾非故吾。 -
17.《赠净书状》 宋·释绍昙
不学寒山落韵诗,翻身来透祖师机。
碓头舂出非台镜,错受黄梅半夜衣。 -
18.《春台望》 唐·李隆基
暇景属三春,高台聊四望。
目极千里际,山川一何壮。
太华见重岩,终南分叠嶂。
郊原纷绮错,参差多异状。 -
19.《横吹曲辞·关山月》 唐·崔融
月生西海上,气逐边风壮。
万里度关山,苍茫非一状。
汉兵开郡国,胡马窥亭障。
夜夜闻悲笳,征人起南望。 -
20.《杂曲歌辞·悲哉行》 唐·白居易
悲哉为儒者,力学不能疲。
读书眼欲暗,秉笔手生胝。
十上方一第,成名常苦迟。
纵有宦达者,两鬓已成丝。