-
101.《予既赋金貂亭诗巽伯求益不已偶得名酒连饮辄》 宋·苏泂
君不见陈留阮籍字嗣宗,竹林贤者渠称雄。
登山临水辄经日,竟用酣饮全其躬。
谓浑汝不得复尔,独善犹子曰仲容。
以其任达似叔父,气压道北空多铜。 -
102.《薰风歌代寿节斋》 宋·王柏
玉麟堂上歌薰风,周公分陕方居东。
霓旌龙节更号令,长江万里消狼烽。
櫜鞬帕首多名将,夙兴拜舞占乾象。
紫气浮浮轸翼间,宗星炯炯银潢上。 -
103.《新茶》 宋·项安世
夭夭雀舌变枪旗,旟旆旃旌忽四驰。
槐火已登新鼎味,松风犹动故园思。
森森苦口难追俗,脉脉甘津恐后时。
何似当初陆鸿渐,莫将名字世人知。 -
104.《会稽杨梅雄天下其佳者皆出项里相传项羽乡里》 宋·王铚
越山杨梅最珍美,人杰地灵生项里。
江东庙食忆至今,应缘似舜重瞳子。
南方炎威无时穷,落在故乡草木中。
请看枝头万点火,犹是咸阳三月红。 -
105.《书谢文靖东山图》 宋·王铚
山如出茧眉,溪似萦风带。
雅意乐溪山,安用携粉黛。
烟云无定姿,姝丽有真态。
谢公经世心,遇物何显晦。 -
106.《焦溪茶》 宋·刘黻
上犹石硙天下无,霏霏吐出焦溪腴。
龟泉二湛康庐如,瓦鼎才跳鱼眼珠。
顾我常苦收肠枯,一汲河润九里余。
山精木怪不作魔,浇过秦论风生裾。 -
107.《归涂》 宋·许月卿
望外云头日高挂,竹间亭子雪犹存。
啣芦雁起潇湘暮,卖炭人行烟火村。
绮疏月照窗如昼,宝鼎香销帐似云。
欲转冰壶浑未暇,党家习气彼羶荤。 -
108.《读邸报》 宋·陈杰
战骨如山血未乾,补疮遮眼肉都剜。
向来手诏真哀痛,间者人言已治安。
夜访宰臣忧卧榻,昼延学士论危竿。
祖宗全盛犹如此,半壁江风面面寒。 -
109.《病后寄郑自正》 宋·陈宓
卧病六十朝,尪羸欲颠踬。
中虚苦暴下,外怯因多涕。
风邪动感触,寒热肆留滞。
百病果难堪,未免趣医至。 -
110.《咏蚕》 宋·戴表元
物亦有仁者,蚕功不可量。
将身甘鼎镬,与世作衣裳。
过栈苍云湿,登山白雪香。
未知龙种似,犹与马群妨。 -
111.《哭从兄良遇》 宋·方回
先祖五男子,其下八男孙。
白首涉患难,仅余二老存。
兄昔健如虎,行步疾飞奔。
长眉具寿相,修髯当风掀。 -
112.《逍遥咏》 宋·宋太宗
不醉迷如醉,犹贪居鼎扛。
通玄求得一,清静更无双。
鸾凤栖瑶渚,天津压汉江。
欲穷何所似,夜月透云窗。 -
113.《观潮歌》 明·王稚登
丙辰闰七月初吉,孟渎江边潮水赤。
寒波带雨打空城,高浪如山排巨石。
山田旱爟不可救,山人荷锄惟种豆。
游鱼忽入豆花中,江里鼋鼍近人吼。