-
301.《孤雁》 唐·许浑
昔年双颉颃,池上霭春晖。
霄汉力犹怯,稻粱心已违。
芦洲寒独宿,榆塞夜孤飞。
不及营巢燕,西风相伴归。 -
302.《秋晚信州推院亲友或责无书,即事寄答》 唐·韩琮
官信安仁拙,书非叔夜慵。
谬驰骢马传,难附鲤鱼封。
万里劳何补,千年运忝逢。
不量横草力,虚慕入云踪。 -
303.《送令狐绹相公》 唐·贾岛
梁园趋戟节,海草几枯春。
风水难遭便,差池未振鳞。
姓名犹语及,门馆阻何因。
苦拟修文卷,重擎献匠人。 -
304.《送谢石先辈归宣州》 唐·林宽
名随春色远,湖外已先知。
花尽方辞醉,莺残是放时。
天寒千尺岳,颔白半联诗。
笋蕨犹堪采,荣归及养期。 -
305.《番禺道中作》 唐·陈陶
博罗程远近,海塞愁先入。
瘴雨出虹蝀,蛮江渡山急。
常闻岛夷俗,犀象满城邑。
雁至草犹春,潮回樯半湿。 -
306.《贡院楼北新栽小松》 唐·钱众仲
爱此凌霜操,移来独占春。
贞心初得地,劲节始依人。
笼月烟犹薄,当轩色转新。
枝低无宿羽,叶静不留尘。
每与芝兰近,常惭雨露均。
幸因逢顾盼,生植及兹辰。 -
307.《赠李中丞洪一首》 唐·皎然
深沈阃外略,奕世当荣寄。
地裂大将封,家传介珪瑞。
至今漳河俗,犹受仁人赐。
公初镇惟邢,决胜无精兵。 -
308.《山居诗二十四首》 唐·贯休
休话喧哗事事难,山翁只合住深山。
数声清磬是非外,一个闲人天地间。
绿圃空阶云冉冉,异禽灵草水潺潺。 -
309.《玉蹀躞(从军过庐州作)》 宋·曹勋
红绿烟村惨淡,市井初经虏。
舍馆人家,凄凄但尘土。
依旧春色撩人,柳花飞处,犹听几声莺语。
黯无绪。 -
310.《沧州道中》 清·阎尔梅
潞河数百里,家家悬柳枝。
言自春至夏,雨泽全未施。
燥土既伤禾,短苗不掩陂。
辘轳干以破,井涸园菜萎。 -
311.《一日曲》 宋·梅尧臣
妾家邓侯国,肯愧邯郸姝。
世本富缯绮,娇爱比明珠。
十五学组紃,未尝开户枢。
十六失所适,姓名倾里闾。 -
312.《答梅圣俞问隐》 宋·谢绛
圣俞一幅书,间我小隐居。
小隐讵有异,筑室数亩馀。
岩壑不峻崒,田园非美腴。
所欲近丘墓,岁时来扫除。 -
313.《南亭》 宋·范子长
花木精神面面金,谁将好景作南亭。
栗留枝上春风思,鶗鴃声中脱屐痕。
檐后梅樊兄及弟,槛前竹鹤子生孙。
我今犹是数旬客,遇意忻时即打门。 -
314.《过兰亭书堂》 宋·刘度
兰亭拟金谷,逸少比季伦。
史臣作此语,无异屠沽人。
君看兰亭墨,岁久迹岂陈。
当时本嬉戏,后世乃见真。 -
315.《和杨廷秀送行》 宋·陆九渊
学粗知方耻为人,敢崇凶貌蚀诚真。
义难阿世非忘世,智不谋身岂误身。
逐遇宽恩犹得禄,归冲腊雪自生春。
君诗正似清风快,及我征帆故起苹。 -
316.《偈颂二十九首》 宋·释云
支提元不会禅,只是依时及节。
孟春即曰犹寒,孟夏即曰渐势。
虽无格外高谈,不向眼中添悄。
汝等莫错商量,打你头破额裂。 -
317.《輓送县令归葬四明》 宋·汪真
桂籍青年压俊英,桥门卒业已成名。
九章列秀铜章美,百里春风墨绶荣。
德及桑麻犹有颂,梦遗琴鹤已无声。
故乡归去长眠夜,芳草斜阳伴墓铭。 -
318.《一日曲》 宋·杨轩
妾家邓侯国,肯愧邯鄣姝。
世本富缯绮,娇爱比明珠。
一五学组训,未尝开户枢。
十六失所适,姓名倾里闾。 -
319.《歌两淮》 宋·员兴宗
君不见北风吹淮风浪黑,铁马千群凝一色。
当时庙论孰经济,将相无言潜动魄。
或云南纪当何忧,今代诸葛身姓刘。
陆下唤取守淮甸,彼有胜算逾干矛。 -
320.《挽知临安府兼浙西制置使曾公》 宋·曾子良
永绍传贤启,慈元拱女尧。
鳌山犹贔屭,鹏海极扶摇。
宫殿春旗晓,帘帷社饭朝。
龙髯攀不及,鸾驭去何遥。