-
281.《诗二首》 唐·虎丘石壁鬼
高松多悲风,萧萧清且哀。
南山接幽垄,幽垄空崔嵬。
白日徒昭昭,不照长夜台。
虽知生者乐,魂魄安能回。 -
282.《府尹王侍郎准制拜岳,因状嵩高灵胜,寄呈三十韵》 唐·尉迟汾
雄雄天之中,峻极闻维嵩。
作镇盛标格,出云为雨风。
瑞时物不疠,顺泽年多丰。
加高冠四方,视秩居三公。 -
283.《水调歌头(奉别诸同官)》 宋·吴潜
便作阳关别,烟雨暗孤汀。
浮屠三宿桑下,犹自不忘情。
何况情钟我辈,聚散匆匆草草,真个是云萍。
上下四方客,后会渺难凭。 -
284.《壶中天(寿贺晓山五下九岁,四月十二日生,先年有横讼)》 宋·朱元夫
人生有酒,得闲处、便合开怀随意。
况对寿、龟仙鹤舞,犹直壶天一醉。
蚕麦江村,梅霖院落,立夏明朝是。
樽前回首,去年四月十二。 -
285.《沧州道中》 清·阎尔梅
潞河数百里,家家悬柳枝。
言自春至夏,雨泽全未施。
燥土既伤禾,短苗不掩陂。
辘轳干以破,井涸园菜萎。 -
286.《正仲见赠依韵和答》 宋·梅尧臣
平生好书诗,一意在抱椠。
既无鈌云剑,身世遭黮黭。
耻游公相门,甘自守恬淡。
妻孥每寒饥,内愧剧剜憯。 -
287.《题支离叟》 元·高明
钱塘门里支离叟,短发萧疏色黧垢。
雪霜岁晚结轮囷,风雨年深增老丑。
挫蒧糊祇总无能,欲与冥灵齐上寿。
天公怒此怪且懒,敕遣灵官下搜龋勾娄吉利忽飞来,虎倒 -
288.《崔生行》 明·何景明
崔生自反金陵谪,骑马复走长安陌。
时危颇负经济才,海内但识文章客。
自从盗贼近神京,四海不见烟沙清。
黄河流血日惨怛,中原战骨霜纵横。 -
289.《别零陵》 宋·邹浩
零陵讵中邦,道阻五千里。
我以放逐来,本非心乐只。
身止高山巅,忽忽弥半祀。
人情久自亲。 -
290.《和黄山谷龟壳诗韵二首》 宋·易祓
一枝自足鹪鹩巢,一居犹胜蜗牛屋。
道人身外本无求,况有龟轩可棲宿。 -
291.《沁园春·叉手者谁》 元·李道纯
叉手者谁,合掌者谁,击拳者谁。
只这些伎俩,人犹错会,无为妙理,孰解操持。
我为诸公,分明举似,老子瞿昙即仲尼。
思今古,有千贤万圣,总是人为。 -
292.《杂兴》 宋·张镃
管仲相齐国,童子犹羞称。
确守害霸说,三王亦可成。
寸短有所长,贪贤况诚切。
莫问九合功,咏此宜击节。 -
293.《寄庐陵刘国博会孟先辈》 宋·连文凤
吁嗟天地何梦中,魈{魉外换其}日夜嘘寒风。
万物元气销铄尽,文章千古无时穷。
先生驱文挟风雨,笔势不傍心自语。
頖池水暖芹正香,物换星移时不鲁。 -
294.《雨后城上种蜀葵效辘轳体联句》 宋·刁绎
不惮移根远,姑怜向日姿。
春风從自得,夜雨况相姿。
敏速飞霜钁,婆娑拥碧枝。
幽葩兹有待,杂卉漫多奇。 -
295.《和范孙闲行溪西得梅数花韵》 宋·杜知仁
孤根要先觉,一花已后会。
而况万香中,晚乃夸狂醉。
东皇兆群物,无物居其最。
对梅欲着语,当在梅之外。 -
296.《读许右丞所作陈少阳谏议哀词》 宋·刘鄂
并州更作桑乾客,道逢舍者来争席。
掀髯对座有钜人,开口剧谈如旧识。
试问客子从何方,兴言扼腕微有伤。
吾祖昔遑卹纬计,屡以真论干君王。 -
297.《古诗四首呈刘行简给事丈》 宋·庞谦孺
人无百年期,乃为千岁根。
蓄积为众鶵,此意古所敦。
悯余贫贱士,窘束未易论。
今岁夏潦至,信宿水浸门。 -
298.《德清宰俞居安自画渊明图》 宋·王当
门无车马喧,迳有松菊阴。
前窗面清泚,后户依嵚岑。
就使世俗工,犹足写幽深。
况今令尹贤,洞照先哲心。 -
299.《海棠》 宋·张冕
海棠栽植遍尘寰,未必成都欲咏难。
山木瓜开千颗颗,水林檎发一攒攒。
初疑红豆争头缀,忽觉燕脂众手丸。
西蜀僧家根拨小,南荆宫舍树支宽。 -
300.《苦寒二首》 宋·张炜
北风吹枯桑,汙洼如语汝。
窗虚夜少寐,展转莫宁处。
衾裯冷如铁,凜凜不可御。
家居犹畏寒,何况远行旅。