-
121.《江陵三梦》 唐·元稹
平生每相梦,不省两相知。
况乃幽明隔,梦魂徒尔为。
情知梦无益,非梦见何期。
今夕亦何夕,梦君相见时。 -
122.《有酒十章》 唐·元稹
有酒有酒鸡初鸣,夜长睡足神虑清。
悄然危坐心不平,浩思一气初彭亨。
澒洞浩汗真无名,胡不终浑成。 -
123.《有酒十章》 唐·元稹
有酒有酒鸡初鸣,夜长睡足神虑清。
悄然危坐心不平,浩思一气初彭亨。
澒洞浩汗真无名,胡不终浑成。 -
124.《耆英会诗》 宋·王拱辰
西都山水天下奇,神嵩景室环清伊。
甫申间气秀不绝,生贤会坚昌明时。
衣冠占数盛文雅,台符卿月光离离。
魏京雄奥压幽朔,游宫御府严天威。 -
125.《歌两淮》 宋·员兴宗
君不见北风吹淮风浪黑,铁马千群凝一色。
当时庙论孰经济,将相无言潜动魄。
或云南纪当何忧,今代诸葛身姓刘。
陆下唤取守淮甸,彼有胜算逾干矛。 -
126.《送杜靖国知连州》 宋·郑侠
杜氏世德光无前,声华行实相辉鲜。
蒉之职也在刀匕,亲举罚爵平公筵。
预之闻见合左氏,春秋大法因粲然。
诗为郡守称杜母,南阳之人今尚传。 -
127.《石鼓》 宋·苏轼
冬十二月岁辛丑,我初従政见鲁叟。
旧闻石鼓今见之,文字郁律蛟蛇走。
细观初以指画肚,欲读嗟如箝在口。
韩公好古生已迟,我今况又百年后。 -
128.《闻景仁迁居计昌为诗寄之》 宋·司马光
天衢名利场,尘泥继朝昏。
况兹辞荣久,厌苦车马喧。
慨然忽高举,翩若黄秸翻。
朝卖西城宅,暮理南行辕。 -
129.《笋》 宋·陈普
书窗媚幽独,万竹真我仪。
冰霜茂摧挫,生意自有时。
斐亹弄月阴,挺拔出风姿。
凤吟逐神郁,春笋效珍奇。 -
130.《破窑赋/寒窑赋/劝世章》 宋·吕蒙正
版本一天有不测风云,人有旦夕祸福。
蜈蚣百足,行不及蛇;雄鸡两翼,飞不过鸦。
马有千里之程,无骑不能自往;人有冲天之志,非运不能自通。
盖闻:人生在世,富贵不能淫,贫贱不能移。 -
131.《感古四首》 唐·卢仝
天生圣明君,必资忠贤臣。
舜禹竭股肱,共佐尧为君。
四载成地理,七政齐天文。
阶下蓂荚生,琴上南风薰。 -
132.《梦游春七十韵》 唐·元稹
昔岁梦游春,梦游何所遇。
梦入深洞中,果遂平生趣。
清泠浅漫流,画舫兰篙渡。
过尽万株桃,盘旋竹林路。 -
133.《诗》 唐·拾得
诸佛留藏经,只为人难化。
不唯贤与愚,个个心构架。
造业大如山,岂解怀忧怕。
那肯细寻思,日夜怀奸诈。 -
134.《蝶恋花》 宋·赵令
何者?夫崔之才华婉美,词彩艳丽,则于所载缄书诗章尽之矣。
如其都愉淫冶之态,则不可得而见。
及观其文,飘飘然仿佛出于人目前。
虽丹青摹写其形状,未知能如是工且至否?仆尝采摭其意,撰成鼓子词十一章,示余友何东白先生。 -
135.《劝孝》 宋·赵与泌
三复蓼莪思二亲,亲恩天地无比伦。
生我鞠我长育我,出入腹我何艰辛。
为人这子欲报德,吴天于我心罔极。
顺承犹恐莫酬恩,况敢忘恩为悖逆。 -
136.《骊山老妓行(补唐天宝遗事,戏效白乐天作)》 明·孙蕡
秋风杨柳凋金缕,冷露芙蓉落芳渚。
寒香晚色何所如,骊山唐姬教坊女。
蛾眉淡扫山远碧,蝉鬓半抛云乱吐。
时妆无复新妖娆,曩态犹存旧娇妩。 -
137.《谢李常伯》 宋·王令
人从东南来,忽得连纸诗。
行义不赫晔,名声无萎蕤。
虽尝误见辱,旋则拜席归。
别久谓已忘,不图犹记之。 -
138.《答黄薮富道》 宋·王令
角角适时足,力走犹或迟。
从而不逮人,不若坐视之。
而予始用此,已无先人思。
间自念斯世,固亦未易为。 -
139.《题王诜都尉画山水横卷三首》 宋·苏辙
摩诘本词客,亦自名画师。
平生出入辋川上,鸟飞鱼泳嫌人知。
山光盎盎著眉睫,水声活活流肝脾。
行吟坐咏皆自见,飘然不作世俗词。 -
140.《答客难》 宋·吴芾
我治湖上园,占断山水窟。
幽事日相关,颇觉无暇逸。
有客来相过,云欲救我失。
谓我谁爱閒,未得居閒术。