-
221.《和王夷仲韵》 宋·吴芾
故人声气合,交契久弥深。
不弃荒村陋,来分古木阴。
意倾陈笃论,兴发出高吟。
岂料逃空谷,犹闻正始音。 -
222.《和魏签雪诗上赵守》 宋·吴芾
腊尽东君已报春,雪花犹未敛轻尘。
二天默祷浑如响,一夜呈祥觉有神。
千里妖氛应洗涤,万家喜气欲轮囷。
试询治行今谁最,屈指公为第一人。 -
223.《和唐使君秬古风二首》 宋·曾协
宦游非所安,举足常徊徨。
官事似马曹,自谓真谩郎。
犹惭上官前,簪裳久低昂。
归辄痛扫溉,草木有幽香。 -
224.《和晚菊三首》 宋·廖行之
覉寓穷秋几许清,晚芳犹尔亦何荣。
东篱旧岂论余子,三径今应愧老成。
气吐耐堪供饮兴,登临那得厕群英。
节华要是丈人行,俗眼谁知省屈平。 -
225.《和宋宰立春雨》 宋·虞俦
怪生淑气静氛埃,知是东君一笑开。
膏雨任能滋宿麦,香风先已上寒梅。
交情太薄莺犹懒,远信难凭雁却回。
闻道君家春最胜,十分眉妩画章台。 -
226.《送梁和仲兼属寄谢吴丈三首》 宋·赵蕃
学诗将老竟无奇,犹有求交气未移。
臭味只知论翰墨,情亲元乃与壎篪。
见来草草都能几,别去悠悠孰慰思。
衢信两邦闻击柝,叩门他日得追随。 -
227.《呈刘通判》 宋·赵蕃
自昔旰江妙人物,未容修水擅玙璠。
狱平冤滞繇仁勇,众息讙哗赖德言。
谓继更生校中秘,却追子骥问桃源。
神仙天上多官府,盍乡蓬莱堑弭辕。 -
228.《明叔同舟见别于永和》 宋·赵蕃
砲云忽作空中起,坐觉相顾移表里。
儿曹厌静欣聚落,数问篙师行几里。
人生到处如燕鸿,南北故怜无定耳。
有时相与说旧游,此味犹如蠹书纸。 -
229.《群山阁》 宋·曹彦约
万里云萍一酉阳,便将和气压荒凉。
挽回梅萼依明烛,管领椒花入寿觞。
笑里不知熊轼重,醉馀犹记博山香。
只因腊雪成佳集,等到春来味更长。 -
230.《新繁县禾登九穗嘉甫弟有诗索和》 宋·魏了翁
长官真是委边嵬,积累如山姓里来。
认得两閒无二本,口将一念贯三材。
异形所感犹如此,同气相孚亦信哉。
陆续功夫宁有己,相期更验漆雕开。 -
231.《祷雨有应和郡广文希白韵》 宋·程公许
金气胚浑火尚流,亢阳渐已裂龟畴,沛然一雨酬精祷,暂与群黎缓隐忧。
千里耕地桑犹乐土,三边鼙鼓又防秋。
白头底是宽间日,款段令人羡少游。 -
232.《比闻赵季茂春板舆行春甚乐予跃然效之是日乃》 宋·岳珂
棠湖有病客,破鼎支药糜。
青阳动新晴,兀兀厌坐驰。
静闻箫鼓闹,翠幰行春堤。
柔风吹帘旌,杲日浮屏缇。 -
233.《谢涪陵刘君举使君见委北岩常长诗》 宋·阳枋
雪片冬深玩易编,正公和气理尤浑。
八分写就龙蛇走,岩藤涧树常蜒蜿。
莲荡飘裾紫阳学,归来拂拭莓苔痕。
岩前世事几兴废,道无今古终长存。 -
234.《挽张佛子》 宋·王柏
陟屺虽频莫慰心,见公犹幸母如存。
东山何事遽陈迹,西路如今又断魂。
柳翣忽临新冢道,林花空满旧时园。
一衿和气归何处,化作功名遗子孙。 -
235.《和易岩木犀韵》 宋·王柏
秋光未为老,老桂开墙隈。
虽与春风背,依吐心未灰。
香浮玉宇远,体破金粟微。
诗翁被花恼,深夜灯重吹。 -
236.《和立斋对菊二歌》 宋·王柏
秋至百芳歇,篱边佳色图。
遥思古节士,爱此黄华蕃。
我生千载下,恨不相同看。
丛丛夜气厚,晓叶千珠漙。 -
237.《和立斋番君吟》 宋·王柏
日月星辰天之精,山川草木地之文。
本乎天者既圆象,下者何不皆方形。
此疑千古不能决,读尽六经无异说。
依稀子夏微有言,譬诸草木区以别。 -
238.《元夕后即事》 宋·王柏
夜来风色作清寒,灯火残时人意阑。
归路月华犹皎皎,今朝雪影乱漫漫。
比他柳絮真无赖,捐尽梅花不忍看。
独坐不知时节变,一襟和气有余欢。 -
239.《和刘疏轩雪堂韵》 宋·李曾伯
因君郢调问前踪,贤者斯能乐雪宫。
四海香名寰宇外,百年公论党碑中。
癯然鹤骨存生气,寂甚鸾胶续古风。
留得墨池芳润在,划玄犹可忆扬雄。 -
240.《仲宣楼落成和吴深源制参韵》 宋·李曾伯
巍楼耸立千仞壁,熊楚奇观此其一。
苍龙夭矫出一头,下瞰七泽乾坤浮。
平远献状呈几席,气势弹压东西州。
仲宣襟抱六合隘,生阅曹刘几成败。