-
161.《谢方德顺古风》 宋·刘子翚
吾闻沧溟深,浸灌东风维。
开风一荡潏,莽苍天为低。
中藏百怪珍,文彩光陆离。
潜鲲尽鹏材,游鱼悉龙资。 -
162.《梁园饮酒歌》 明·杨基
我生之辰木入斗,乌啼东井命壁守。
壁为文府斗为岁,许我文章播人口。
二龄能言学诵诗,四龄指字识某某。
五龄琢句对虚实,联青俪黄配奇耦。 -
163.《夜会洪方叔》 宋·强至
别杯曾破菊花期,今夕相逢菊又衰。
宦路经年能会合,人生何处免参差。
渐惊老态侵常日,犹喜交情似旧时。
一笑形骸俱自失,三更星斗席边移。 -
164.《梁山泊》 宋·陈师道
积阴风易作,隆寒声益急。
百为定有数,一动必三日。
奔隤水势壮,犦胅波头立。
前行後浪促,突起旁抶射。 -
165.《雨中游法王寺诗》 宋·李廌
雨脚如麻未肯收,雨中还作法王游。
云埋辇路烟初合,水溅松岩雪乱流。
心畏险途常恐失,寒侵病骨已知秋。
群峰耸峭犹无畏,为语山僧不用留。 -
166.《纪关陇》 宋·郑刚中
十载三光分,号令南北阻。
四达礼义乡,限碍成蛮楚。
帝王岂无真,社稷固有主。
欃枪不待射,避路过河浒。 -
167.《陈氏太君挽诗二首》 宋·李弥逊
淑德嫔贤裔,宜家有令人。
苹蘩寒更洁,茧织老犹亲。
月馆虚陶客,云阡失孟邻。
悲风猎丹旐,行路亦沾巾。 -
168.《再和》 宋·王之望
珠玑百斛何人付,公有诗筒来不住。
出尘秀句若霞摛,走笔豪篇逾响赴。
吟字一字不知老,朝作千篇犹未暮。
秋天鸿鹄翥浮云,平地骅骝驱熟路。 -
169.《再和》 宋·王之望
年将六秩诸衰具,漏尽钟鸣行不住。
一身许国铢两轻,万里携家斗升赴。
五羊大夫习劳苦,三鱣先生嗟晚暮。
分为一世数奇人,踏遍九州多半路。 -
170.《峡中赋百韵》 宋·李流谦
振奇欲何夸,颇疑造物者。
两山擘其间,放此江东泻。
不知太古前,宇宙孰坏冶。
疏凿著夏书,固自人力假。 -
171.《桃源图》 宋·楼钥
桃源初传武陵谿,靖节作记人不疑。
其先深避嬴政虐,嘉遯与世真相违。
尚不知汉况晋魏,子孙绵远无终期。
正如三韩有秦语,传为神仙愈难知。 -
172.《寄施进之》 宋·赵蕃
我游尖峰回,一步成数憩。
仰攀松夭矫,俯睨石贔屭。
路穷入平野,飞鸟迎决眦。
庐舍半茅瓦,阡陌相栉比。 -
173.《送悦斋先生》 宋·程公许
风尘三十年,世途日险峰窄。
婵娟弃土梗,倚市竞容泽。
大雅何寂寥,志士三欢息。
难持惠斯文,为国永寿脉。 -
174.《戴式之垂访村居》 宋·周弼
故人手持一缄书,扁舟清晨造我庐。
为问舟从何方来,欲应未卜先知应先长吁。
长安平旦朱门开,曳裾靸履喧春雷。
独有诗人货难售,朔雪寒风常满袖。 -
175.《式贤和杜夔府百韵过余秋崖下大篇舂容笔力乃》 宋·方岳
林壑黄昏外,衡门紫翠边。
火耕今已老,云卧几何年。
棋敛将残局,篙回兴尽船。
画麟真已矣,骑犊适悠然。 -
176.《吕宗卿以病谢客明日约饭则予行矣诗以代简》 宋·方岳
长松落落雪霜姿,欲往欲之我所思。
剥啄始知摩诘病,推敲谁话贾僧诗。
可羞吾事蚊虻等,坐失先生鸡黍期。
细雨断云秋晚路,此情犹有菊花知。 -
177.《深自妇氏归侍》 宋·陈著
我生贫非穷,有子环我膝。
深汝实居长,何可去顷刻。
顾从百里外,赘滞日复日。
事有不得已,我心常壹郁。 -
178.《僧过涧图》 宋·胡仲弓
溪急水摇石,野僧蹑石度。
寒流漾笠影,历险无窘步。
仆夫后岭来,木末迹樵路。
苍茫盼精蓝,惨澹没烟雾。 -
179.《和何逢原寄韵》 宋·何梦桂
世界归大壑,人事如奔淙。
浮生萃草木,万变成飘风。
触蛮两蜗国,王侯一蚁对。
下观黔首愚,咄嗟书虚空。 -
180.《次李信州七十韵》 宋·华岳
挺挺万人杰,堂堂间世贤。
胸中兵十万,足下客三千。
扬赋希三叹,坡诗和百篇。
锦囊华似衮,采笔大如椽。