-
181.《同王十三维偶然作十首》 唐·储光羲
仲夏日中时,草木看欲燋。
田家惜工力,把锄来东皋。
顾望浮云阴,往往误伤苗。
归来悲困极,兄嫂共相譊. -
182.《田家杂兴八首》 唐·储光羲
春至鶬鹒鸣,薄言向田墅。
不能自力作,黾勉娶邻女。
既念生子孙,方思广田圃。
闲时相顾笑,喜悦好禾黍。 -
183.《晚次东亭献郑州宋使君文》 唐·储光羲
自初宾上国,乃到邹人乡。
曾点与曾子,俱升阙里堂。
武皇恢大略,逸翮思寥廓。
三居清宪台,两拜文昌阁。 -
184.《秋次霸亭寄申大》 唐·储光羲
橘柚植寒陵,芙蓉蒂修坂。
无言不得意,得意何由展。
况我行且徒,而君往犹蹇。
既伤人事近,复言天道远。 -
185.《狱中贻姚张薛李郑柳诸公》 唐·储光羲
直道时莫亲,起羞见谗口。
舆人是非怪,西子言有咎。
诬善不足悲,失听一何丑。
大来敢遐望,小往且虚受。 -
186.《湖中晚霁》 唐·常建
湖广舟自轻,江天欲澄霁。
是时清楚望,气色犹霾曀。
踟蹰金霞白,波上日初丽。
烟虹落镜中,树木生天际。 -
187.《后庭怨》 唐·王諲
君不见红闺少女端正时,夭夭桃李仙容姿。
幸得君王怜巧笑,披香殿里荐蛾眉。
蛾眉双双人共进,常恐妾身从此摈。 -
188.《别李氏女子》 唐·刘长卿
念尔嫁犹近,稚年那别亲。
临歧方教诲,所贵和六姻。
俯首戴荆钗,欲拜凄且嚬。
本来儒家子,莫耻梁鸿贫。
汉川若可涉,水清石磷磷。
天涯远乡妇,月下孤舟人。 -
189.《落第,赠杨侍御兼拜员外仍充安大夫判官赴范阳》 唐·刘长卿
职副旌旄重,才兼识量通。
使车遥肃物,边策远和戎。
掷地金声著,从军宝剑雄。
官成稽古力,名达济时功。 -
190.《齐一和尚影堂》 唐·刘长卿
一公住世忘世纷,暂来复去谁能分。
身寄虚空如过客,心将生灭是浮云。
萧散浮云往不还,凄凉遗教殁仍传。 -
191.《疲兵篇》 唐·刘长卿
骄虏乘秋下蓟门,阴山日夕烟尘昏。
三军疲马力已尽,百战残兵功未论。
阵云泱漭屯塞北,羽书纷纷来不息。 -
192.《咏史十一首》 唐·李华
昂藏獬豸兽,出自太平年。
乱代乃潜伏,纵人为祸愆。
尝闻断马剑,每壮朱云贤。
身死名不灭,寒风吹墓田。 -
193.《晚春卧病寄张八》 唐·孟浩然
南陌春将晚,北窗犹卧病。
林园久不游,草木一何盛。
狭迳花障迷,闲庭竹扫净。
翠羽戏兰苕,赪鳞动荷柄。 -
194.《北风行》 唐·李白
烛龙栖寒门,光曜犹旦开。
日月照之何不及此?惟有北风号怒天上来。
燕山雪花大如席,片片吹落轩辕台。
幽州思妇十二月,停歌罢笑双蛾摧。 -
195.《感时留别从兄徐王延年、从弟延陵》 唐·李白
天籁何参差,噫然大块吹。
玄元包橐籥,紫气何逶迤。
七叶运皇化,千龄光本支。
仙风生指树,大雅歌螽斯。 -
196.《园林晏起,寄昭应韩明府、卢主簿》 唐·韦应物
田家已耕作,井屋起晨烟。
园林鸣好鸟,闲居犹独眠。
不觉朝已晏,起来望青天。
四体一舒散,情性亦忻然。 -
197.《答王郎中》 唐·韦应物
卧阁枉芳藻,览旨怅秋晨。
守郡犹羁寓,无以慰嘉宾。
野旷归云尽,天清晓露新。
池荷凉已至,窗梧落渐频。 -
198.《答王郎中》 唐·韦应物
卧阁枉芳藻,览旨怅秋晨。
守郡犹羁寓,无以慰嘉宾。
野旷归云尽,天清晓露新。
池荷凉已至,窗梧落渐频。 -
199.《汉武帝杂歌三首》 唐·韦应物
汉武好神仙,黄金作台与天近。
王母摘桃海上还,感之西过聊问讯。
欲来不来夜未央,殿前青鸟先回翔。 -
200.《青龙招提归一上人远游吴楚别诗》 唐·岑参
久交应真侣,最叹青龙僧。
弃官向二年,削发归一乘。
了然莹心身,洁念乐空寂。
名香泛窗户,幽磬清晓夕。