-
341.《游仙二十四首》 唐·吴筠
启册观往载,摇怀考今情。
终古已寂寂,举世何营营。
悟彼众仙妙,超然含至精。
凝神契冲玄,化服凌太清。 -
342.《七言》 唐·吕岩
周行独力出群伦,默默昏昏亘古存。
无象无形潜造化,有门有户在乾坤。
色非色际谁穷处,空不空中自得根。 -
343.《窑头坯歌》 唐·吕岩
窑头坯,随雨破,只是未曾经水火。
若经水火烧成砖,留向世间住万年。
棱角坚完不复坏,扣之声韵堪磨镌。 -
344.《诗二首》 唐·虎丘石壁鬼
高松多悲风,萧萧清且哀。
南山接幽垄,幽垄空崔嵬。
白日徒昭昭,不照长夜台。
虽知生者乐,魂魄安能回。 -
345.《古思》 唐·司马扎
春华惜妾态,秋草念妾心。
始知井边桐,不如堂上琴。
月落却羡镜,花飞犹委苔。
门前长江水,一去终不回。 -
346.《袭美先辈以龟蒙所献五百言既蒙见和复示荣唱…用伸酬谢》 唐·陆龟蒙
洪范分九畴,转成天下规。
河图孕八卦,焕作玄中奇。
先开否臧源,次筑经纬基。
粤若鲁圣出,正当周德衰。 -
347.《奉酬袭美先辈吴中苦雨一百韵》 唐·陆龟蒙
微生参最灵,天与意绪拙。
人皆机巧求,百径无一达。
家为唐臣来,奕世唯稷卨.只垂青白风,凛凛自贻厥。
犹残赐书在,编简苦断绝。 -
348.《西征赋》 魏晋·潘安
岁次玄枵,月旅蕤宾,丙丁统日,乙未御辰。
潘子凭轼西征,自京徂秦。
乃喟然叹曰:古往今来,邈矣悠哉!寥廓惚恍,化一气而甄三才。
此三才者,天地人道。 -
349.《小园赋》 南北朝·庾信
若夫一枝之上,巢父得安巢之所;一壶之中,壶公有容身之地。
况乎管宁藜床,虽穿而可座;嵇康锻灶,既暖而堪眠。
岂必连闼洞房,南阳樊重之第;赤墀青锁,西汉王根之宅。
余有数亩敝庐,寂寞人外,聊以拟伏腊,聊以避风霜。 -
350.《兰若生春阳》 两汉·佚名
兰若生春阳,涉冬犹盛滋。
愿言追昔爱,情款感四时。
美人在云端,天路隔无期。
夜光照玄阴,长叹恋所思。
谁谓我无忧,积念发狂痴。 -
351.《赠白马王彪·并序》 魏晋·曹植
黄初四年五月,白马王、任城王与余俱朝京师、会节气。
到洛阳,任城王薨。
至七月,与白马王还国。
后有司以二王归藩,道路宜异宿止,意毒恨之。 -
352.《咏怀八十二首》 魏晋·阮籍
夜中不能寐,起坐弹鸣琴。
薄帷鉴明月,清风吹我襟。
孤鸿号外野,翔鸟鸣北林。
徘徊将何见?忧思独伤心。 -
353.《轻薄篇》 魏晋·张华
末世多轻薄,骄代好浮华。
志意既放逸,赀财亦丰奢。
被服极纤丽,肴膳尽柔嘉。
僮仆馀梁肉,婢妾蹈绫罗。 -
354.《悼亡诗三首》 魏晋·潘安
荏苒冬春谢,寒暑忽流易。
之子归穷泉,重壤永幽隔。
私怀谁克从,淹留亦何益。
僶俛恭朝命,回心反初役。 -
355.《行路难·洞庭水上一》 南北朝·吴均
洞庭水上一株桐,经霜触浪困严风。
昔时抽心耀白日,今旦卧死黄沙中。 -
356.《乱后行经吴御亭》 南北朝·庾肩吾
邮亭一回望,风尘千里昏。
青袍异春草,白马即吴门。 -
357.《宣清(林钟商)》 宋·柳永
残月朦胧,小宴阑珊,归来轻寒凛凛。
背银釭、孤馆乍眠,拥重衾、醉魄犹噤。
永漏频传,前欢已去,离愁一枕。
暗寻思、旧追游,神京风物如锦。 -
358.《双燕儿(歇指调)》 宋·张先
榴花帘外飘红。
藕丝罩、小屏风。
东山别后,高唐梦短,犹喜相逢。
几时再与眠香翠,悔旧欢、何事匆匆。
芳心念我,也应那里,蹙破眉峰。 -
359.《蝶恋花》 宋·欧阳修
小院深深门掩亚。
寂寞珠帘,画阁重重下。
欲近禁烟微雨罢。
绿杨深处秋千挂。
傅粉狂游犹未舍。
不念芳时。
眉黛无人画。
薄幸未归春去也。
杏花零落香红谢。 -
360.《桂枝香·金陵怀古》 宋·王安石
登临送目,正故国晚秋,天气初肃。
千里澄江似练,翠峰如簇。
归帆去棹残阳里,背西风,酒旗斜矗。
彩舟云淡,星河鹭起,画图难足。