-
61.《念奴娇(追和张巨山《牡丹词》)》 宋·毛幵
倚风含露,似轻颦微笑,盈盈脉脉。
染素匀红,知费尽,多少东君心力。
国艳酣晴,天香融暖,画手争传得。
绿窗朱户,晓妆谁见凝寂。 -
62.《念奴娇(题曾氏溪堂)》 宋·毛幵
王孙老去,算无地倾倒,胸中豪逸。
小筑三间便席卷,多少江山风月。
万壑回流,千峰输秀,人境成三绝。
登临佳处,鸟飞不尽空阔。 -
63.《念奴娇(次陆务观见贻念奴娇韵)》 宋·韩元吉
湖山泥影,弄晴丝、目送天涯鸿鹄。
春水移船花似雾,醉里题诗刻烛。
离别经年,相逢犹健,底恨光阴速。
壮怀浑在,浩然起舞相属。 -
64.《念奴娇》 宋·程大昌
虚辱,次韵为谢
海角怀人,长误喜、簌簌敲帘风竹。
命驾翩然,谁信道、不怕溪山回曲。
榻拂凝尘,香笼清宴,尘柄从挥玉。 -
65.《念奴娇(咏中秋月)》 宋·曹冠
碧天如水,湛银潢清浅,金波澄澈。
疑是_娥将宝鉴,高挂广寒宫阙。
林叶吟秋,帘栊如画,丹桂香风发。
年年今夕,庾楼此兴清绝。 -
66.《念奴娇(冬日赏菊次前韵)》 宋·姚述尧
霜风初过,正仙吏微吟,诗喉清咽。
静对南山真赏处,秋后一亭花月。
翠簇香裀,光摇金胜,玉女肌凝雪。
花有黄白相间。 -
67.《念奴娇》 宋·管鉴
故有徐娘及悲欢之句
楚山万叠,怅高情、不比当年嵩少。
官况全如秋淡薄,枉却尘侵乌帽。
菊蕊犹青,茱萸未紫,节意凭谁表。 -
68.《念奴娇》 宋·沈端节
重阳恁好,正秋清天色,水容如泻。
野阔风高香雾满,采菊无人同把,堪笑渊明,蓬头曳杖,吟赏东篱下。
孤风远韵,至今犹作佳话。
争似太守才贤,慈祥恺悌,赋政多闲暇。 -
69.《念奴娇(欲雪呈朱漕元顺)》 宋·张孝祥
朔风吹雨,送凄凉天气,垂垂欲雪。
万里南荒云雾满,弱水蓬莱相接。
冻合龙冈,寒侵铜柱,碧海冰澌结。
凭高一笑,问君何处炎热。 -
70.《念奴娇(七夕,是年七月九日方立秋)》 宋·京镗
扪参历井,恰匆匆三见,西州七夕。
怪得骄阳回避晚,犹去新秋两日。
天上良宵,人间佳节,初不分今昔。
夜来急雨,洗成风露清绝。 -
71.《念奴娇》 宋·京镗
成长短句,呈都运都大判院,伏冀一噱。
绣天锦地,浣花溪风物,忧为奇绝。
无限兰舟相荡漾,绘彩重重装结。
冀国遗踪,杜陵陈迹,疑信俱休说。 -
72.《念奴娇(次洋州王郎中韵)》 宋·京镗
文章太守,问何事、犹带天庭黄色。
上界一时官府足,聊下神仙宫阙。
剖竹新游,握兰旧梦,此意谁人识。
千军笔阵,争先曾夺矛槊。 -
73.《念奴娇(双陆和坐客韵)》 宋·辛弃疾
少年握槊,气凭陵、酒圣诗豪余事。
缩手旁观初未识,两两三三而已。
变化须臾,鸥飞石镜,鹊抵星桥□捣残秋练,玉砧犹想纤指。
堪笑千古争心,等闲一胜,拚了光阴费。 -
74.《念奴娇·梅》 宋·辛弃疾
疏疏淡淡,问阿谁、堪比天真颜色。
笑杀东君虚占断,多少朱朱白白。
雪里温柔,水边明秀,不借春工力。
骨清香嫩,迥然天与奇绝。 -
75.《念奴娇(和信守王道夫席上韵)》 宋·辛弃疾
风狂雨横,是邀勒园林,几多桃李。
待上层楼无气力,尘满栏干谁倚。
就火添衣,移香傍枕,莫卷朱帘起。
元宵过也,春寒犹自如此。 -
76.《念奴娇》 宋·辛弃疾
洞庭春晚,旧传恐是,人间忧物。
收拾瑶池倾国艳,来向朱栏一壁。
透户龙香,隔帘莺语,料得肌如雪。
月妖真态,是谁教避人杰。 -
77.《念奴娇》 宋·赵善括
江南到处,被波光云影,留人行色。
昔我来时春正好,舞絮□飞南陌。
今日登临,读书斋上,重作凭栏客。
清希呦福估次⒄切卤獭*廌桨墩核嫈ㄒ酰籧虾绾釐障,一带连环璧。 -
78.《念奴娇(上洪帅王予道生辰正月十六日,用东坡韵)》 宋·石孝友
半千宝运,瑞清朝、诞育人间英物。
暖律吹灰春到也,迟日光腾东壁。
婺女双溪,沈郎八咏,辉映皆冰雪。
储精毓秀,几年一个人杰。 -
79.《念奴娇》 宋·韩玉
吴东清胜,是吴山苍翠,吴江澄渌。
灵秀钟人文物盛,历历皆非凡俗。
而况君家,风流遗世,犹寄山阴曲。
继承才业,算来真是名族。 -
80.《念奴娇·宜雨亭咏千叶海棠》 宋·张鎡
绿云影里,把明霞织就,千重文绣。
紫腻红娇扶不起,好是未开时候。
半怯春寒,半便晴色,养得胭脂透。
小亭人静,嫩莺啼破清昼。