-
321.《上巳》 宋·刘克庄
樱笋登盘节物新,一筇踏遍九州春。
似曾山阴访修竹,不记水边观丽人。
豪饮自怜非少日,俊游亦恐是前身。
暮归尚有清狂态,乱插山花满角巾。 -
322.《长江万顷明如镜》 宋·王令
长江万顷明如镜,江面无风江水静。
白日当空照江底,蛟穴龙居难隐映。
乱山影落碧波寒,渔翁醉卧愁不醒。
迟暮东南见海门,海门目断烟云暝。
几度狂涛日月低,舟师鼓枻歌相庆。
长江虽长缯网多,纤鳞何处逃生命。 -
323.《凤山古祠》 宋·文同
林木摧折堂庑倾,其中塑像犹纵横。
狂巫腾踏野老拜,瘦鸡薄酒邀神明。
形容诡怪蛇{尴监换虫}乱,声音丑恶鸱枭鸣。
灾牛祸犬亦可作,世有此事何由平。 -
324.《正月十八日甘棠院》 宋·蔡襄
天气和柔酒更醇,缓歌花底正青春。
狂花有意怜醉客,撩乱飞红满一身。 -
325.《观十六国吟》 宋·邵雍
溥天之下号寰区,大禹曾经治水馀。
衣到敝时多虮虱,瓜当烂后足虫蛆。
龙章本不资狂寇,象魏何尝荐乱胡。
尼父有言堪味处,当时欠一管夷吾。 -
326.《共城十吟·其四曰春郊花开》 宋·邵雍
桃李正芬敷,花繁覆弊庐。
乱香寻密牖,碎影下前除。
静绕昼眠后,轻攀春醉余。
纵然观尽日,谁敢罪狂疏。 -
327.《共城十吟·其九曰春郊旧酒》 宋·邵雍
花开风雨后,忍病欲消磨。
未是疏狂极,其如困顿何。
梁间新燕乱,天外去鸿多。
总是灰心事,冥焉昼午过。 -
328.《垂柳短吟》 宋·邵雍
临溪拂水正依依。
更被狂风来往吹。
薄春不胜烟羃羃,深春无奈日迟迟。
谁家缥渺青罗帔,何处蹁跹金缕衣。
犹恐离人肠未断,满天仍看乱花飞。 -
329.《和关承议彦远水乐》 宋·晁补之
上盆五尺高,下盆二尺广。
咿呦蚁穴间,飞瀑一线响。
关侯初为此,避世挹萧爽。
晁子亦欣然,闭户穿瓦盎。 -
330.《邓御夫秀才为窟室戏题》 宋·晁补之
君不学冯驩弹铗从薛公,贷钱烧券悦市佣。
又不学鲁连约矢射聊城,笑夸田单取美名。
何为空郊独坐一茅屋,深如鱼潜远蛇伏。
荒檐野蔓幽莫瞩,窥户下投如坠谷。 -
331.《礼部移竹次韵李员外文叔》 宋·晁补之
东南之美者,见伐以直干。
岂如此君疏,犹作此郎玩。
此郎乃在此,无乃材亦散。
平生吉甫颂,意鄙枚叔乱。
坐狂得此冷,对竹头帻岸。
尚思杀青书,充宇白虎观。
恐此愧子猷,还成倚楹叹。 -
332.《漫浪阁辞》 宋·晁补之
沛高皇之受嬴兮,刘别子曰楚元。
羌好诗而说羲兮,敬设醴于穆生。
戊始怠而穆去兮,申白笑而钳市。
冨传孙而失国兮,派辟强之支子。 -
333.《出都寄二苏》 宋·毛滂
近年好语开蹙额,廊庙主人还稷契。
诸葛亮公彙进民所怀,械必提之右乃挈。
善随类举皆可观, -
334.《次韵孔平仲著作见寄四首》 宋·苏辙
昔在京城南,成均封茅屋。
清晨屣履过,不顾车击毂。
时有江南生,能使多士服。
同侪畏锋锐,兄弟更驰逐。 -
335.《题王诜都尉画山水横卷三首》 宋·苏辙
摩诘本词客,亦自名画师。
平生出入辋川上,鸟飞鱼泳嫌人知。
山光盎盎著眉睫,水声活活流肝脾。
行吟坐咏皆自见,飘然不作世俗词。 -
336.《次韵孔平仲著作见寄四首》 宋·苏辙
治生非所长,儿女惊满屋。
作官又迂疏,不望载朱毂。
因缘罣罪罟,未许即潜伏。
空余读书病,日与古人逐。 -
337.《题王诜都尉画山水横卷三首》 宋·苏辙
怜君将帅虽有种,多君智慧初无师。
篇章俊发已可骇,丹青妙绝当谁知。
自言五色苦乱目,况乃旨酒长伤脾。
手狂但可时弄笔,口病未免多微词。 -
338.《次韵姚道人二首》 宋·苏辙
西山学采薇,东坡学煮羹。
昔在建城市,岂复衣冠情。
朋友日已疏,止接盲赵生。
啬智徇所安,元气赖以存。 -
339.《雪咏》 宋·曾巩
雪花好洁白,不待咏说知。
区区取相似,今古同一辞。
薛能比众作,小去笔墨畦。
谁能出千载,为雪立传碑。 -
340.《虞美人·登临自古骚人事》 宋·韩元吉
登临自古骚人事。
惨栗天涯意。
金华峰顶做重阳。
月地千寻风里、万枝香。
相君携客相应记。
几处容狂醉。
双溪明月乱山青。
飞梦时时犹在、最高亭。