-
121.《次韵和卢先辈避难寺居看牡丹》 唐·王驾
乱后寄僧居,看花恨有馀。
香宜闲静立,态似别离初。
朵密红相照,栏低画不如。
狂风任吹却,最共野人疏。 -
122.《柳(十一首)》 唐·孙鲂
茏葱二月初,青软自相纡。
意态花犹少,风流木更无。
影繁晴陌上,烟重古城隅。
炀帝河声里,几番荣又枯。 -
123.《清平乐(一名忆萝月)》 唐·李白
禁庭春昼,莺羽披新绣。
百草巧求花下斗,只赌珠玑满斗¤
日晚却理残妆,御前闲舞霓裳。
谁道腰肢窈窕, -
124.《荷叶杯》 唐·顾夐
春尽小庭花落,寂寞,凭槛敛双眉。
忍教成病忆佳期,知摩知,知摩知。
歌发谁家筵上,寥亮,别恨正悠悠。 -
125.《浣溪沙》 唐·顾夐
春色迷人恨正赊,可堪荡子不还家,细风轻露著梨花¤
帘外有情双燕扬,槛前无力绿杨斜,小屏狂梦极天涯。
红藕香寒翠渚平,月笼虚阁夜蛩清,塞鸿惊梦两牵情¤
宝帐玉炉残麝冷,罗衣金缕暗尘生,小窗孤烛泪纵横。 -
126.《广陵宴次戏简幕宾》 唐·高骈
一曲狂歌酒百分,蛾眉画出月争新。
将军醉罢无馀事,乱把花枝折赠人。 -
127.《三都赋》 魏晋·左思
总序
盖诗有六义焉,其二曰赋。
杨雄曰:“诗人之赋丽以则。
”班固曰:“赋者,古诗之流也。 -
128.《小园赋》 南北朝·庾信
若夫一枝之上,巢父得安巢之所;一壶之中,壶公有容身之地。
况乎管宁藜床,虽穿而可座;嵇康锻灶,既暖而堪眠。
岂必连闼洞房,南阳樊重之第;赤墀青锁,西汉王根之宅。
余有数亩敝庐,寂寞人外,聊以拟伏腊,聊以避风霜。 -
129.《悲愤诗》 两汉·蔡琰
汉季失权柄,董卓乱天常。
志欲图篡弑,先害诸贤良。
逼迫迁旧邦,拥主以自疆。
海内兴义师,欲共讨不祥。 -
130.《昼夜乐·洞房记得初相遇》 宋·柳永
洞房记得初相遇。
便只合、长相聚。
何期小会幽欢,变作离情别绪。
况值阑珊春色暮,对满目、乱花狂絮。 -
131.《昼夜乐(二之二·中吕宫)》 宋·柳永
秀香家住桃花径。
算神仙、才堪并。
层波细翦明眸,腻玉圆搓素颈。
爱把歌喉当筵逞。 -
132.《宣清(林钟商)》 宋·柳永
残月朦胧,小宴阑珊,归来轻寒凛凛。
背银釭、孤馆乍眠,拥重衾、醉魄犹噤。
永漏频传,前欢已去,离愁一枕。
暗寻思、旧追游,神京风物如锦。 -
133.《戚氏·晚秋天》 宋·柳永
晚秋天,一霎微雨洒庭轩。
槛菊萧疏,井梧零乱,惹残烟。
凄然,望江关,飞云黯淡夕阳间。
当时宋玉悲感,向此临水与登山。 -
134.《倾杯(黄钟羽)》 宋·柳永
水乡天气,洒蒹葭、露结寒生早。
客馆更堪秋杪。
空阶下、木叶飘零,飒飒声乾,狂风乱扫。
当无绪、人静酒初醒,天外征鸿,知送谁家归信,穿云悲叫。 -
135.《卜算子慢(歇指调)》 宋·张先
溪山别意,烟树去程,日落采苹春晚。
欲上征鞍,更掩翠帘相眄。
惜弯弯浅黛长长眼。
奈画阁欢游,也学狂花乱絮轻散。 -
136.《洞天春》 宋·欧阳修
莺啼绿树声早。
槛外残红未扫。
露点真珠遍芳草。
正帘帏清晓。
秋千宅院悄悄。
又是清明过了。
燕蝶轻狂,柳丝撩乱,春心多少。 -
137.《杜韦娘》 宋·杜安世
暮春天气,莺老燕子忙如织。
间嫩叶题诗哨梅小,乍遍水、新萍圆碧。
初牡丹谢了,秋千搭起,垂杨暗锁深深陌。
暖风轻,尽日闲把、榆钱乱掷。 -
138.《泛清波摘遍》 宋·晏几道
催花雨小,著柳风柔,都似去年时候好。
露红烟绿,尽有狂情斗春早。
长安道。
秋千影里,丝管声中,谁放艳阳轻过了。 -
139.《满庭芳》 宋·苏轼
香叆雕盘,寒生冰箸,画堂别是风光。
主人情重,开宴出红妆。
腻玉圆搓素颈,藕丝嫩、新织仙裳。
双歌罢,虚檐转月,余韵尚悠扬。 -
140.《满江红(姝丽)》 宋·秦观
越艳风流,占天上、人间第一。
须信道、绝尘标致,倾城颜色。
翠绾垂螺双髻小,柳柔花媚娇无力。
笑从来、到处只闻名,今相识。