-
281.《促织歌》 宋·贾似道
新虫调理要相当,残暑盆窝须近凉。
渐到秋深畏风冷,不宜频浴恐防伤。
养时盆罐须宽阔,下食依时要审详。
水食调匀蛩必旺,看时切莫对阳光。 -
282.《送祖龙学赴陕府酌饮赠别次欧阳永叔韵》 宋·江休复
西掖门外驻征轩,修书院中倾别酒。
诸公磊落公具来,顾我衰迟亦何有。
祖侯銜使才北归,亟请甘棠复西走。
函关候吏齐引领,翰林主人惜分手。 -
283.《剧暑不可耐戏作冷语排之呈国威同舍兄》 宋·林宗放
云师怒挟风伯狂,排山立海恣披猖。
期须委雪一丈强,杀气蚕日埋扶桑。
平时身热号炎荒,冰山亦复连穹苍。
翔风健儿材武良,堕指十一半在亡。 -
284.《偶见官舍梅花作》 宋·刘翼
书中有种复何愁,酒兴诗狂卒未休。
莫唱横塘断肠句,不堪斜日独登楼。 -
285.《和王安之六老诗》 宋·吕公著
六老播然鬓似霜,纵心年至又非狂。
园池共避何方胜,樽酒相欢未始忙。
杖屦烂游千载运,衣巾浓惹万花香。
过从见率添成七,况复秋来亦渐凉。 -
286.《钧天》 宋·毛吾竹
鸢飞鱼跃,凫短鹤长。
各适其适,孰尤彼苍。
奈何人异於万物,身备乎五常。
学关乎经济,志效乎忠良。 -
287.《题马远四景图》 宋·内院官
花前静榻间眠处,竹下明窗独坐时。
著甚语言名定泰,林间自有翠禽知。
一霎催花细雨回,集芳堂下锦千堆。
浪红狂紫浑争发,不待商量细细开。 -
288.《昭君村》 宋·沈继祖
黄沙漫空天一色,漠北阴山断行迹。
明妃辞汉适单于,委骨胡沙无来日。
心事欲向瑟琶传,天荒地老何人识。
胡雁经年去会还,汉月几夜圆复缺。 -
289.《题分宜上松晚香堂》 宋·沈庄可
魏公判相州,始作昼锦堂。
老圃秋色淡,自爱晚节香。
怡斋怀紫绶,得诰归故乡。
葺圃承祖志,构堂先庐傍。 -
290.《瓦亭聊句》 宋·苏舜元
阴霜策策风呼虓,羌贼胆开凶{左凶右炎}豪。
赤胶脆折乳马健,汉野秋穟黄云高。
驱先老尩伏壮黠,裹以山壑鬼莫招。
烽台屹屹百丈起,但报平安摇桔槔。 -
291.《题张元鼎风雨斋》 宋·孙介
张侯好兄弟,韡韡棠棣芳。
筑室听风雨,书史堆满床。
床前竹千挺,竹外花两行。
举头见青山,秀色临我傍。 -
292.《輓谢叠山》 宋·汤雷奋
向老逢危乱,投军复欲东。
九迁徒有命,一战不成功。
楚狂言犹在,韩雠事已空。
风尘长苍莽,身世转飘蓬。 -
293.《戏画古松真清斋前》 宋·王当
轮囷复离奇,不柏亦不栗。
吾庐非夏社,嘉树伊谁植。
刳心谢吹嘘,强骨余霹雳。
峥嵘历风霜,偃蹇岂朝夕。 -
294.《留题云门山雍熙院》 宋·谢景温
耶溪欲尽山转青,中有三寺山为屏。
秦峰表里植苍翠,仰视万木相峥嵘。
雪霜洗尽尘土迹,龙蛇蛰处烟氛生。
我携宾友事登览,穿径已觉毛骨轻。 -
295.《又一首》 宋·谢绪
莫笑狂夫老更狂,推轮怒臂勇螳螂。
三军未复图中土,万姓空悲塞外乡。
动地声名悬宇宙,惊天气概荡边疆。
忠心自古人人有,莫笑狂夫心更狂。 -
296.《建炎丞相成国吕忠穆公退老堂》 宋·徐公裕
国栋帡幪不日成,天河星斗宿檐楹。
台符影烛江山丽,赤舄光临草木荣。
猿鹤从今惊帐,盐梅行复作和羹。
衰颜白发尘埃客,狂斐裁诗继颂声。 -
297.《绝命诗》 宋·徐崧
成仁取义在於斯,一死君恩报未迟。
杲日当空存正气,狂澜砥柱起常彝。
孔明未复中原鼎,鹏举空搴二帝旂。
可恨奸回移宋祚,阖门厉鬼泣秦师。 -
298.《秀川馆联句》 宋·许子绍
江声床摇寒,山购窗拗绿。
归舟著沙边,客梦绕乡曲。
簪盍豁秋悲,筵开从夜卜。
黄花散疎篱,苍竹围破屋。 -
299.《东州逸党》 宋·颜太初
天之有常度,躔次绝乖离。
地之有常理,沈潜无变亏。
人之有常道,高下遵轨仪。
三才各定位,万古永不移。 -
300.《偶作三首》 宋·曾由基
遣愁时复赋篇章,此是书生习未忘。
小吏岂堪人看觑,酒边生怕带诗狂。