-
401.《醉中作》 宋·陆游
小市钟声断,高楼月色新。
醉眠当大路,狂舞属行人。
有客要元亮,无妻谏伯伦。
山花信手插,不复惜乌巾。 -
402.《书志》 宋·陆游
蓬矢桑弧射四方,岂知垂老卧江乡。
读书虽复具只眼,贮酒其如无别肠!疋马扬鞭游鄠杜,扁舟捩柂上潇湘。
自悲此志俱难豁,且复狂歌破夜长。 -
403.《雪後寻梅偶得绝句十首》 宋·陆游
银烛檀槽醉海棠,老来非复锦城狂。
疏梅对影太清淡,为拂焦桐弹履霜。 -
404.《园中作》 宋·陆游
疏篱围中庭,野水赴方塘。
春雨路易乾,徐步蹋夕阳。
艳艳红杏梢,忽已占年光。
我老来日短,乃复不自量,接花待其成,邻里共笑狂。
万事孰能料,社栎老不僵。
磊磊盘中果,安知不获尝?作诗遣闲愁,一笑无留觞。 -
405.《夏中杂兴》 宋·陆游
出赴盟鸥社,归寻梦蝶床。
愚为度世术,闲是养生方。
休歇书中癖,消磨酒後狂。
远游亦已矣,不复解轻装。 -
406.《题庵壁》 宋·陆游
万里东归白发翁,闭门不复与人通。
绿樽浮蚁狂犹在,黄纸栖鸦梦已空。
薄技徒劳真刻楮,浮生随处是飞蓬。
湖边吹笛非凡士,傥肯相从寂寞中? -
407.《杂感五首以不爱入州府为韵》 宋·陆游
我年甫三十,出身事明主;狂愚斥不用,晚辟征西府。
蹭蹬过锦城,邂逅客严武。
十年醉郫筒,阳狂颇自许。
青城访隐翁,西市买幽圃。
如何复不遂,归听镜湖雨。
结庐三间茅,泛宅一枝橹。
天真傥可全,吾其老烟浦! -
408.《自喜》 宋·陆游
身闲僊不远,食足富何加。
庭卧长生犊,园开手种花。
狂歌声跌宕,醉草笔横斜。
八十明年是,衰残岂复嗟。 -
409.《南窗》 宋·陆游
流落逢知少,疏慵迕俗多。
闷拈如意舞,狂叩唾壶歌。
巴酒禁愁得,金丹奈老何!南窗好风月,聊复此婆娑。 -
410.《题酒家壁》 宋·陆游
智若禹行水,道如丁解牛。
蘧蘧几春梦,泛泛一虚舟。
事定忧何益,狂来醉始休。
青帘夸酒美,且复共登楼。 -
411.《养气》 宋·陆游
养气安心不计年,未尝一念住愁边。
才疏屡扫朝中迹,命薄翻成世外缘。
耐老尚能消劫石,放狂聊复醉江天。
饱知句曲罗浮路,不访初平即稚川。 -
412.《春感》 宋·陆游
少时狂走西复东,银鞍骏马驰如风。
眼看春去不复惜,只道岁月来无穷。
初游汉中亦未觉,一饮尚可倾千锺。
叉鱼狼藉漾水浊,猎虎蹴蹋南山空。 -
413.《读史有感》 宋·陆游
英雄自古埋秋草,世上儿童共笑狂。
射贼曾飞白羽箭,闭门空枕绿沉枪。
隆中高卧人千载,易水悲歌泪数行。
读尽青编窗日晚,一尊聊复吊兴亡。 -
414.《拥炉》 宋·陆游
急雨狂风暮不收,燎炉薪暖复何忧。
如倾潋灩鹅黄酒,似拥蒙茸狐白裘。
大泽羁鸿来万里,高城传漏过三筹。
明朝会看稽山雪,莫为冲寒怯上楼。 -
415.《成都行》 宋·陆游
倚锦瑟,击玉壶,吴中狂士游成都。
成都海棠十万株,繁华盛丽天下无。
青丝金络白雪驹,日斜驰遣迎名姝。
燕脂褪尽见玉肤,绿鬟半脱娇不梳。 -
416.《次韵和杨伯子主簿见赠》 宋·陆游
斋戒叩头牋天公,幸矣使我为枯蓬;枯蓬於世百无用,始得旷快乘秋风。
此生安往失贫贱,白发萧萧对黄卷,今人虽邻有不觌,古人却向书中见。
猿啼月落青山空,旧隐梦寐思东蒙;不愿峨冠赤墀下,且可短剑红尘中。
终年无人问良苦,眼望青天惟自许;可怜对酒不敢豪,它日空浇坟上土。 -
417.《我梦》 宋·陆游
我梦入烟海,初日如金熔,赤手骑怒鲸,横身当渴龙。
百日京尘中,诗料颇阙供。
此夕复何夕,老狂洗衰慵。
梦觉坐叹息,杳杳三茆钟;车马动晓陌,不竟睡味浓。
平生击虏意,裂眦发上冲,尚可乘一障,凭堞观传烽。 -
418.《东斋》 宋·陆游
著脚红尘已恨深,便应毕世住山林。
贵人自作宣明面,老子曾闻正始音。
议论坐狂当永弃,簿书缘病复难任。
东斋幽寂凭谁画,开幔床横一素琴。 -
419.《秋分後顿凄冷有感》 宋·陆游
今年秋气早,木落不待黄,蟋蟀当在宇,遽已近我床。
况我老当逝,且复小彷徉。
岂无一樽酒,亦有书在傍。
饮酒读古书,慨然想黄唐。
耄矣狂未除,谁能药膏肓。 -
420.《新年七十有九》 宋·陆游
中岁抱沉绵,讵敢望七十;造物偶脱遗,俯仰耄已及。
宁知辱弓旌,扶惫去乡邑。
受恩不知报,怀抱空怏悒。
天门邈难窥,地芥亦嬾拾。