-
21.《峡哀》 唐·孟郊
昔多相与笑,今谁相与哀。
峡哀哭幽魂,噭噭风吹来。
堕魄抱空月,出没难自裁。
齑粉一闪间,春涛百丈雷。 -
22.《酬刘猛见送》 唐·元稹
种花有颜色,异色即为妖。
养鸟恶羽翮,剪翮不待高。
非无剪伤者,物性难自逃。
百足虽捷捷,商羊亦翘翘。 -
23.《寄献北都留守裴令公》 唐·白居易
天上中台正,人间一品高。
休明值尧舜,勋业过萧曹。
始擅文三捷,终兼武六韬。
动人名赫赫,忧国意忉忉。 -
24.《坊州按狱》 唐·舒元舆
中部接戎塞,顽山四周遭。
风冷木长瘦,石硗人亦劳。
牧守苟怀仁,痒之时为搔。
其爱如赤子,始得无啼号。 -
25.《杭州观潮》 唐·姚合
楼有章亭号,涛来自古今。
势连沧海阔,色比白云深。
怒雪驱寒气,狂雷散大音。
浪高风更起,波急石难沈。 -
26.《过洞庭》 唐·朱庆馀
帆挂狂风起,茫茫既往时。
波涛如未息,舟楫亦堪疑。
旅雁投孤岛,长天下四维。
前程有平处,谁敢与心期。 -
27.《江上居寄山中客》 唐·李频
山后与山前,相思隔叫猿。
残云收树末,返照落江源。
苦雨秋涛涨,狂风野火翻。
朝来卖药客,遇我达无言。 -
28.《早春病中书事寄鲁望》 唐·皮日休
眼晕见云母,耳虚闻海涛。
惜春狂似蝶,养病躁于猱。
案静方书古,堂空药气高。
可怜真宰意,偏解困吾曹。 -
29.《纶阁有感》 唐·司空图
风涛曾阻化鳞来,谁料蓬瀛路却开。
欲去迟迟还自笑,狂才应不是仙才。 -
30.《天威行》 唐·顾云
蛮岭高,蛮海阔,去舸回艘投此歇。
一夜舟人得梦间,草草相呼一时发。
飓风忽起云颠狂,波涛摆掣鱼龙僵。 -
31.《送醉画王处士》 唐·李洞
几年乘兴住南吴,狂醉兰舟夜落湖。
别后鹤毛描转细,近来牛角饮还粗。
同餐夏果山何处,共钓秋涛石在无。
关下相逢怪予老,篇章役思绕寰区。 -
32.《记皂江堕水事》 唐·杨鼎夫
青城山峭皂江寒,欲度当时作等闲。
棹逆狂风趋近岸,舟逢怪石碎前湾。
手携弱杖仓皇处,命出洪涛顷刻间。
今日深恩无以报,令人羞记雀衔环。 -
33.《题吉州龙溪》 唐·何敬
龙溪之山秀而峙,龙溪之水清无底。
狂风激烈翻春涛,薄雾冥濛溢清泚。
奔流百折银河通,落花滚滚浮霞红。
四时佳境不可穷,仿佛直与桃源通。 -
34.《诗三百三首》 唐·寒山
凡读我诗者,心中须护净。
悭贪继日廉,谄曲登时正。
驱遣除恶业,归依受真性。
今日得佛身,急急如律令。 -
35.《张伯英草书歌》 唐·皎然
伯英死后生伯高,朝看手把山中毫。
先贤草律我草狂,风云阵发愁钟王。
须臾变态皆自我,象形类物无不可。 -
36.《赠李粲秀才(字辉用)》 唐·僧鸾
陇西辉用真才子,搜奇探险无伦比。
笔下铦磨巨阙锋,胸中静滟西江水。
哀弦古乐清人耳,月露激寒哭秋鬼。 -
37.《潇湘二十韵》 唐·齐己
二水远难论,从离向坎奔。
冷穿千嶂脉,清过几州门。
阔去都凝白,傍来尽带浑。
经游闻舜禹,表里见乾坤。 -
38.《潇湘二十韵》 唐·齐己
二水远难论,从离向坎奔。
冷穿千嶂脉,清过几州门。
阔去都凝白,傍来尽带浑。
经游闻舜禹,表里见乾坤。 -
39.《奉酬袭美先辈吴中苦雨一百韵》 唐·陆龟蒙
微生参最灵,天与意绪拙。
人皆机巧求,百径无一达。
家为唐臣来,奕世唯稷卨.只垂青白风,凛凛自贻厥。
犹残赐书在,编简苦断绝。 -
40.《三都赋》 魏晋·左思
总序
盖诗有六义焉,其二曰赋。
杨雄曰:“诗人之赋丽以则。
”班固曰:“赋者,古诗之流也。